Update

afbeelding van T16

Pff wat blijft het lastig. Ik merk dat ik nog veel heen en weer word geslingerd in mijn gevoel. Ik heb mijn ex afgelopen 6 weken eigenlijk dagelijks gesproken. Dit sinds dat hij weet dat ik iemand anders heb leren kennen en probeerde door te gaan. Er zijn veel verwijten aan beide kanten momenteel.
Hij omdat ik doorga terwijl hij weet dat mijn gevoel voor hem niet anders is geworden. Dit begrijpt hij niet. Hoe kan ik me open stellen voor een ander als ik van hem hou?
Ik omdat ik vind dat als ik de persoon ben met wie hij de rest van zijn leven wil delen ik op nummer 1 moet staan en niet zijn vriendin/ex.
Veel ruzies verder afgelopen weken heb ik hem gister opgebeld om samen iets te eten en het op een normale manier af te sluiten. Afsluiten omdat dit geen houdbare situatie is. We zijn 8 maanden verder, hij zit klem. Ik zie het, ik weet het, ik voel het. Ik weet dat hij van me houdt, ik weet dat hij bij mij wil zijn. Maar hij kan zijn vriendin niet vergeten door welke reden dan ook. Dus komt bij mij elke keer opnieuw het argument boven 'als de liefde sterk genoeg was tussen ons, zou hij voor me gaan'. Geen van alle uitleg/excuses die ik bedenk weegt daar tegenop. Depressie of niet, psychische problemen of niet.
Ik vind het lastig hem te laten gaan, enorm. Diep van binnen voel ik wat ik altijd voor hem voelde. We zijn het zelfde op zo enorm veel gebieden, zelfs de rot eigenschappen.. Hierdoor kan ik mezelf enorm met hem identificeren en begrijp ik veel. Het is een heftige, onstuimige relatie, maar met enorm veel liefde.
Afgelopen weken ben ik de nieuwe man in mijn leven wat beter leren kennen. Nu rijst de vraag, waarom ga ik door als ik nog gevoelens voor een ex heb? Ik ga door omdat ik het gevoel heb dat mijn ex geschiedenis is en blijft. Ik met deze nieuwe man enorm leuke momenten beleef, een ongecompliceerde band heb, we vaak lachen, plezier hebben en goed klikken. Hij is lief, doet moeite, dingen gaan vanzelf. Ik wil dat graag een kans geven omdat het fijn voelt.
Uiteraard krijg ik van vrienden vaak de vraag..wat als je ex voor de deur staat. Wat doe je dan. Ja..wat doe ik dan. Ik zit daarin in een tweestrijd. Ik weet dat ik hem niet vertrouw, vertrouwen is key. Ik weet dat hij nooit echt voor me is gegaan.. ook dat is een vereiste.. Hij is volledig niet stabiel.. dat is opzich ook wel prettig..
En toch heb ik gevoelens voor hem, diepgeworteld, oprecht. Ik zie hem als mijn tweelingziel, ongeacht hoe hard velen van jullie misschien zouden moeten lachen hierom. Ik herken echter zoveel dingen in hem..
Maar maakt dat dat je gelukkig met iemand wordt? Dat je bij diegene moet zijn? In het totaalplaatje zie ik alleen wat zich afgelopen jaar heeft afgespeeld - dat is niet iets om gelukkig van te worden. Sterker nog, ik ben hier erg ongelukkig door geweest. Ik heb enorm veel verdriet gehad. Ik verdien dat niet..

afbeelding van torn

De pot verwijt de ketel

T16 schreef:

Hij omdat ik doorga terwijl hij weet dat mijn gevoel voor hem niet anders is geworden. Dit begrijpt hij niet. Hoe kan ik me open stellen voor een ander als ik van hem hou?.

Klinkt een beetje als de pot verwijt de ketel etc,etc.....

T16 schreef:

Dit sinds dat hij weet dat ik iemand anders heb leren kennen en probeerde door te gaan. Er zijn veel verwijten aan beide kanten momenteel.

Negatieve aandacht is ook een vorm van aandacht......en je hebt nu zijn dagelijkse aandacht (gehad?).

afbeelding van T16

@torn

Je hebt gelijk. Heb er n aantal dagen overna gedacht. Mijn ego heeft een deuk gehad en ergens is het prettig die (negatieve) aandacht te hebben in de hoop dat het stukje ego weet groeit.
Punt is ik heb het niet nodig. Band met de nieuwe man is super eigenlijk. Alles loopt zo ongecompliceerd, prettig, fijn, Het gaat vanzelf. Ik heb tijd voor mezelf, hoef me niet continue te verantwoorden, geen ruzies etc.
Heb mezelf voorgenomen t contact met mijn ex te laten voor wat het is.

afbeelding van hortensia

@T16

Ik snap jou gevoel wel, heb zelf hier ook blogs neer geplempt over mijn ex wat me niet los laat .
Echter denk ik dan wel steeds aan de reden waarom het niks werd . Dat het niks met mij te maken had .
Niet dat dat mijn gevoel voor hem veranderde maar ik had wel een kapstok waar ik het aan op kan hangen .
Ook die vraag : wat nou als je ex ineens voor de deur staat . Wel......als hij dat doet , hetzelfde probleem is er nog steeds. Er is niets veranderd , behalve dat je gevoel weer overhoop ligt is alles nog exact hetzelfde , schraap je jezelf weer bij elkaar en pakt je leven weer op, met weer een nieuwe herinnering extra.

Mijn ex had een probleem , net als jouw ex . Zolang dat het er is hoef je niks te verwachten . Logisch dat hij contact blijft zoeken in de hoop , dat jij het zo wel voor lief blijft nemen en hij niks hoeft te doen , waarom zou hij ook , je hebt eerder al laten zien dat het zo ook wel ging . Dat dit mede de reden voor de breuk was, is voor hem minder relevant , want juist nu hoeft hij ook niks ervoor te doen , de noodzaak ( jullie relatie ) is er niet meer .

Ik weet hoe lastig het is om verder te gaan , als de liefde voor een ander er nog zo is . Heb daar helaas ook geen antwoord op , maar ik denk dat je jezelf ernstig te kort zou doen , als je niet gewoon doorgaat met je leven en lekker geniet nu van je nieuwe relatie . Zie waar het uitkomt en kijk niet teveel achterom en als je wel afdwaalt denk dan weer eventjes aan het Waarom - de kapstok