Mijn hart huilt en ik kan er niet meer mee ophouden, ik zag je vanochtend in een glimp en je was zo mooi en toch zo ver weg. Wat is er toch gebeurd lieverd dat je mij de liefde niet meer kunt geven. Ik twijfelde ook enorm over ons, de reis was te lang voor onze liefde ben ik bang. Was ik je rebound? Wil je vrijheid blijheid, waarom ben ik niet de man waar je oud mee wilt worden, ik heb toch alles wat je begeren kan? Waarom zie ik je alleen nog maar voor me als de mooiste vrouw op aarde, je lach, je ogen, je vrolijkheid..jezus ..ik mis het enorm, kan een ontzettende hork zijn, maar zou er altijd voor je geweest zijn..altijd..zoals we elkaar hebben beloofd.
Kwam voor je terug van reis, had dromen met je, wilde alles met je delen, maar je komt niet meer terug en dat doet zo ontzettend veel pijn. Ik weet niet of jij pijn hebt, voor mijn gevoel heb je het al afgesloten en ga je vrolijk verder, je hebt zelfs al weer nieuwe liefde gevonden. Een man weet pas wat ie mist als ze er niet meer is….