vechten?

afbeelding van spoeki

Hallo allemaal,

Voor de derde maal maak ik het mee. Liefdesverdriet, en het doet nog steeds pijn. Zelfs meer dan in het verleden. Misschien omdat ik het ditmaal niet zag aankomen. Drie jaar waren wij samen, drie fijne jaren hoewel de laatste zes maanden iets moeilijker waren. Op vier dagen tijd was voor haar de zaak rond, bestelwagen huren, haar spullen meenemen en naar de ouderlijke woning terug keren. Wat ging er dan mis? Volgens haar voelde zij zich bekrompen, gevangen in onze relatie. Ze was haarzelf verloren, de dingen die ze voor onze relatie graag deed. Ze wil nadenken over haar toekomst, hoe het verder moet, of het leven niet meer te bieden heeft. Volgens haar passen wij niet samen, zijn onze interesse niet gelijk. Hier geloof ik niet in! In een relatie moet je water bij de wijn doen en het laten passen, of niet? Ook zij heeft voor mij twee lange relaties gehad, de laatste duurde zes jaar tot haar vriend er met haar beste vriendin vandoor ging.

Begrijp het niet! Nooit heb ik haar enige vrijheid afgenomen, alles mocht en kon. Het verwijd dat we nooit dingen deden die zij fijn vond klopt niet. Het was steeds ik die voorstellen deed om te ondernemen tijdens onze vrije tijd of in het weekend. Voorstellen die zij fijn moest vinden omdat ze die dingen ook graag deed volgens haar. Zelden nam zij initiatief om iets te doen wat zij plezant vond, en dan krijg je de reactie dat ze zichzelf niet kon zijn binnen onze relatie. Gek? Wij verschillen zeven jaar.

Na tien dagen is de pijn nog verschrikkelijk. Mijn veronderstelling was dat ze een tijdje bij haar ouders ging wonen om na te denken en dan zien we wel. Maar ze doet afstandelijk en kil tov. mij. Het lijkt of onze relatie definitief ten einde is. Wij hebben nog één ding gemeen en dat zijn onze honden die hier bij mij verblijven. Die honden zijn haar leven en volgens mij doet dat voor haar het meeste pijn. Het gemis van de viervoeters. Ze heeft mij gevraagt of ze de diertjes nog mag zien en of we nog steeds de trainingen volgen. Ik heb hierin toegestemd.

Ik mis haar aanwezigheid heel erg, haar lach en traan en weet niet of ik haar moet laten gaan of moet vechten voor onze relatie nog een tweede kans te geven. Ik geloof in een tweede kans. Op de vraag of ze mij nog graag ziet krijg ik geen antwoord, niet ja of nee.

Ze heeft mij een mail verzonden met hieronder een deel van de tekst:
"De bedoeling van heel dit is eenvoudig. Als we voor elkaar gemaakt zijn, vinden we elkaar sowieso terug, ik bedoel daarmee, ik wil wat tijd voor mezelf nemen, en we zullen vanzelf , ieder voor zich , voelen wat we het best vinden. We mogen niks forceren. Het is mijn gevoelswereld die overhoop ligt. Daar zijn gewoon geen op maat gemaakte oplossingen voor. Dat moet een mens zelf doen. Als we zouden kiezen om voor 100% en geen procent minder ervoor te gaan, hebben we het zeker voor over om de hele boel nog eens te verhuizen. Dus staar je niet blind op het feit dat alles meegenomen is. Het is om je niet nog meer pijn te doen als het niet goed zou komen".

Ik wil haar niet kwijt maar weet niet goed hoe ik dit moet aanpakken.

Spoeki.

afbeelding van zonnestraaltje

Lieve Spoeki, Ik zou niet

Lieve Spoeki,
Ik zou niet gaan vechten of haar overtuigen. Het klinkt alsof ze echt de ruimte nodig heeft nu, is iets waar ze zelf uit moet komen. Probeer voor jezelf wat afstand te nemen, je eigen leven te leiden, haar los te laten en verder te gaan. Als het dan niet goed komt ben je iig zelf al een stapje verder, en denk dat het de meest geschikte weg is voor jullie om op een nieuwe manier verder te gaan. Het is haar keuze, dus zou haar ook met rust laten. Als ze wel verder zou willen vind ik ook dat zij daar maar mee over de brug moet komen dan, en jou overtuigen dat ze het meent. Zou niet gaan zitten wachten, maar doorgaan dus, al weet ik dat dit allemaal zo makkelijk gezegd is he..

afbeelding van spoeki

Hallo

Hallo zonnestraaltje,

Bedankt voor je reactie!

Het is niet gemakkelijk iemand los te laten als je die persoon nog graag ziet. De onzekerheid of het al dan niet goed komt is verschrikkelijk. Ik zal haar nog regelmatig zien omdat we samen drie honden hebben die hier bij mij zijn en er les mee volgen in een hondenschool. Dat gaat pijn doen! Regelmatig zend ik haar een SMS hoe zeer ik haar mis. Kan er niets aan doen.

afbeelding van zonnestraaltje

Lees deze eens en prent m

Lees deze eens en prent m goed in je hoofd:
http://www.ldvd.nl/node/1706

afbeelding van spoeki

Tja, das natuurlijk wel

Tja, das natuurlijk wel allemaal waar en diep vanbinnen weet ik ook dat het zo moet. maar het in praktijk brengen...

Ik zal mijn best doen.

afbeelding van geraldine

Lieve Spoeki, Ik lees een

Lieve Spoeki,

Ik lees een paar keer dat je zegt dat je haar argumenten om weg te gaan betwijfelt; zo zeg je bijvoorbeeld dat je niet gelooft dat jullie niet bijelkaar passen, dat zij zich gevangen voelt.. je gaat in discussie met haar over een gevoel.. en dat is niet te beredeneren alsof het een som is, waarbij jij laat zien dat het wel klopt: kijk maar..
Probeer eens iemand die zich ergens niet goed bij voelt, te overtuigen dat alles okee is en dat diegene zich dus WEL goed MOET voelen...
Het zal een combinatie zijn van alles van wat ze aangeeft en van haar gevoel niet meer lekker in de relatie te zitten. Trekken aan haar zorgt er voor dat ze alleen nog maar meer geneigd zal zijn afstand te nemen.
Ik weet het, als je gek op iemand bent, voelt het onnatuurlijk aan degene met rust te laten.. maar wat dat betreft sluit ik me aan bij bovenstaande commentaren.
Wens je alle kracht en sterkte toe,
Liefs,
Geraldine.

afbeelding van spoeki

Hallo, Dus als ik het goed

Hallo,

Dus als ik het goed begrijp zou ik van mijn hart een steen moeten maken en haar de ruimte moeten geven...
Das verdomme niet gemakkelijk. Ik ben net terug van de hondenschool waar wij les geven en volgen en moet toegeven dat het water uit mijn ogen liep van pijn. De eerste maal in drie jaar dat ik daar alleen was zonder haar. ik heb dan nadien een SMS verstuurd met de boodschap dat haar erg mis en het heel moeilijk was zonder haar. misschien niet slim maar het komt uit het hard en mijn verstand is steeds te laat.

afbeelding van jakkemazz

Spoeki, ik begrijp denk ik

Spoeki, ik begrijp denk ik wel deels wat je nu doormaakt. Ik maak momenteel ongeveer hetzelfde door na een relatie van bijna 9 jaar. Ook wij gaven elkaar volle vrijheid, ook zij is nu heel afstandelijk en weet niet wat er zal gebeuren. Ze gebruikt dezelfde zin dat, als het zo hoort, dat we dan wel terug bij elkaar zullen komen. Maar op dit moment kan ik dat niet goed aanvaarden ...
Ik hoop het beste voor jullie en zal je posts in het oog houden.
Jan