Veel verdriet

afbeelding van Anoniem2015

Hoi,

Moet ff mijn hart luchten. Ik heb 9 maanden een relatie gehad met een hele lieve jongen maar had wel zo zijn eigen problemen ( kon zijn gevoel niet goed uiten, overdreef soms in drank en drugs, was jaloers). Maar ik wist dat hij mij ongelooflijk graag zag en dat ik zijn 'ware' was. Vanaf het begin had ik mijn twijfels, er was wel aantrekkingskracht maar ik mistte iets en diep van binnen wist ik dat hij niet de man van mijn leven was. Sinds januari is deze relatie over. Veel verdriet van zijn kant, bij mij ook wel maar ik wist wel ergens dat het beter was zo. Op den duur liep ik echt op de toppen van mijn tenen in de relatie en werd ik gek van alle twijfels. Maar telkens als ik weg wou gaan, smeekte hij me om terug te gaan. Ook toen de relatie over was, wou hij het graag nog eens proberen omdat ik in zijn ogen nog steeds de ware was. Maar ik vond hem gewoon niet meer zo aantrekkelijk denk ik en voelde me niet meer echt op mijn gemak bij hem. We hebben nog af en toe contact gehad als vrienden tussendoor. Wel heel emotioneel altijd. Heb een paar maanden geen contact meer met hem gehad omdat ik tijd voor mezelf nodig had. Ik heb hem nog een laatste keer gezien op een feestje waarvoor hij me had uitgenodigd. Ik was blij om hem te zien maar voelde voor de rest niet zoveel (denk ik). Toen ik thuis kwam van dat feestje moest ik ineens ongelooflijk hard huilen en denken aan al de goede momenten die we samen hadden beleefd. Ik kon niet meer stoppen. De volgende dag heeft hij me nog aangesproken op fb en hebben we een goed gesprek gehad en wat herinneringen van vroeger naar boven gehaald. Ik had het gevoel dat ik het op die manier wel kon afsluiten. Daarna geen contact meer gehad. Sinds 20 augustus heb ik via fb vernomen dat hij nieuwe vriendin heeft. Dat deed mij wel iets maar ik was ook wel blij dat hij weer gelukkig was want ik heb hem tijdens de relatie ook wel veel gekwetst. Toch raakt het me meer dan ik dacht. Ik loop al dagen te huilen, heb een zwaar gevoel rond mijn hartstreek. Heb zijn kalender weggehaald waar hij zijn naam en die van zijn familieleden en vrienden had opgeschreven (toen het al gedaan was en hij het nog eens wou proberen) omdat mij dat gewoon heel hard raakte. Ook had ik zijn kaartje dat hij vorig jaar in de zomer voor mijn verjaardag had geschreven nog eens gelezen. Heb het nu wel niet meer gelezen maar het raakte me enorm. Omdat ik geen weg wist met mijn gevoelens heb ik hem maandag een bericht gestuurd dat ik heel blij ben voor hem dat hij weer gelukkig is maar dat het toch wel pijn doet als ik aan de mooie momenten denk en dat ik mijn maatje kwijt ben. Heb hem ook gezegd dat ik niet zo goed snap dat ik zo reageer want dat het normaal is dat hij verder gaat met zijn leven. Toen hij niet meer reageerde heb ik ook nog gestuurd dat ik nooit zal vergeten wat hij allemaal gedaan heeft voor mij en dat ik altijd om em zal geven. Het kwam zo over bij mij dat hij ergens wilde dat ik hem met rust liet, ookal was hij wel vriendelijk en zei hij dat we 'vrienden' bleven. Daarop heb ik een boos bericht gestuurd dat ik hem wel met rust laten. Ik was er namelijk ook altijd voor hem als er iets was en hij zo ziek was toen het al gedaan was tss ons. Denk daarom dat het mij zo kwetste. Toch snap ik van mezelf niet waarom dit mij zo raakt. Ik wou zelf niet meer verder met de relatie en irriteerde me vaak aan hem, en toch zie ik nu enkel de mooie momenten tussen ons en dat doet pijn. In die 9 maanden hebben we intens met elkaar samen geleefd en veel dingen meegemaakt. Misschien kan ik die herinneringen niet goed loslaten? We zijn samen op reis geweest, feestjes, halloweentocht, verjaardagen gevierd, ik blijf vaak bij hem eten, hij bij mij, noem maar op,... Ben zo bang dat hij me nu helemaal vergeten is en nooit meer aan me denkt, en hij voor altijd met zijn nieuwe vriendin samen blijft. Ik weet dat dit ergens egoïstisch is van mij maar toch voel ik het nu zo. Ik weet wel waarom ik bij hem ben weggegaan maar toch voel ik verdriet en een leegte in mij. Als ik die fotos zag met hem en zijn vriendin was het precies alsof hij degene was waar ik me zo aangetrokken tot voelde in het begin van de relatie. Ik hoop stiekem dat hij soms nog aan me denkt. pff snap mezelf niet. We hebben veel meegemaakt samen, hij weet alles van mij. Ik weet nog dat hij zei toen het gedaan was dat ik zijn beste maatje was. Denk dat ik het moeilijk heb met het feit dat ik nu totaal uit zijn leven ben. Soms voel ik me zo alleen met mijn verdriet, heb ook weinig vrienden waar ik bij terecht kan. Hij heeft wel veel vrienden. Wil me zo graag herpakken en verder met mijn leven maar nu voel ik me soms echt alleen. Alsof ik voor niemand nodig ben. Pijnlijk gevoel... Verdrietig

afbeelding van Hetlevenismooi

@Anoniem2015

Je hart hier luchten kan wel helpen door het van je af te schrijven.

Misschien raakt het je nu meer omdat hij niet gelijk beschikbaar is?
Wat je niet meer hebt opeens veel meer interessant is?
Vergeet niet dat je erge twijfels had en je maanden geen behoefte had.
Lijkt mij, als je verliefd op iemand bent dat je dan geen dag zonder kan.
Nu geeft hij weinig aandacht en dat raakt je.
Denk goed na over die twijfels, zou het niet zo kunnen zijn dat je je leven een andere draai moet gaan geven? Nieuwe mensen leren kennen, nieuwe dingen gaan ondernemen?

Niet naar die foto's kijken meer. Heeft toch geen meerwaarde? Doet alleen maar pijn voor nu.
Hij is met een andere weg bezig, kun jij ook gaan doen! Hij heeft nu een vriendin. Jij voelt je eenzaam maar hoeft niet hoor.
Niet meer huilen lieverd. Snap het wel hoor maar jij bent ook belangrijk!
Geef jezelf een doel om dit gevoel te overwinnen, good for you! Glimlach

Sterkte en liefs!

afbeelding van Anoniem123

je bent niet alleen

Hallo,

Hoe vreemd je het zelf ook vindt dat dit nu met je gebeurt, je bent niet alleen. Ik irriteerde me tijdens mijn relatie ook vaak aan karaktertrekken van mijn vriend (die zijn lastig te veranderen!) maar sinds het moment dat hij het uitmaakte wil ik niets liever dan weer bij hem zijn. Het is normaal voor het brein om alleen goede dingen te herinneren en minder goede herinneringen te wissen. Dat maakt het er voor jou niet makkijker op natuurlijk! Je zegt dat je tijdens jullie relatie gek werd van de twijfels. Diep van binnen wist je dat hij het niet was voor jou. Ik zeg je niet om dat gevoel terug te halen, want dat zal op dit moment niet gaan. Maar stiekem weet je zelf hoe het zal eindigen als jullie weer bij elkaar zouden zijn. Zie deze nieuwe relatie van hem als een nieuwe fase in jouw proces om over hem heen te komen. Hij is onbereikbaar en jij moet je eigen leven weer oppakken. Ga lekker uiteten, kom onder de mensen en ja huil het er ook maar goed uit af en toe. Het is een emotionele achtbaan waarin je nu zit, maar ga er vooral in zitten met alles wat je hebt. Het is de enige manier om dankbaar te raken voor de tijd die je gehad hebt, in te zien dat jij beter af bent zonder hem. En daarna iemand tegen het lijf te lopen die qua karakter beter bij je zal passen. Geloof me, we hebben het allemaal meegemaakt. Ik ga er zelf ook doorheen op dit moment. Gun jezelf vooral de tijd. Succes