Ik weet eigenlijk niet eens waarom ik wat schrijf want veel nieuws heb ik niet te vertellen. Ik voel me zo ontzettend kut, ik mis haar zo ontzettend, niet in woorden uit te drukken. Dacht dat wel telkens beter zou gaan. Maar niets is minder waar. Ik heb me nog nooit zo hopeloos, klote en eenzaam gevoeld. ik word er echt helemaal gek van. Ik hou mezelf telkens voor door te gaan. Niet stil te blijven staan, maar elk moment van de dag denk ik aan haar. Ik wil helemaal niet verder alleen, ik wil verder met haar. Mijn god wat moet ik hier toch mee beginnen. Ik zit gewoon in mezelf opgesloten met ontzettend veel liefde,verdriet en pijn.

Hallo allemaal,

Tja, das gewoon ernstig verdrietig wat we met zn allen meemaken hier he? Maar maak je niet druk en laat het er al helemaal niet bij zitten.

Mijn vriendin is er na 3 jaar gelukkig samenwonen gewoon vandoor gegaan. Ik had niks door... We hadden geen ruzie, we pasten bij elkaar, we hadden dezelfde toekomstwensen en we konden uitstekend praten....Niks aan de hand...

Op een avond ging ik vroeg slapen en mijn vriendin ging nog even met haar beste vriendin wat drinken...

Ik ben rustig gaan slapen, maar toen ik haar rond 01:30 hoorde thuiskomen, merkte ik aan haar loopje en gedreutel in de gang dat er "iets" aan de hand was... Ik was te slaperig om er naar te vragen en dacht dat ik me "het me inbeelde" ... Ik viel weer in slaap...maar wel wat onrustig...

Ik laat je gaan

Over, voorbij, jij bent gevlogen
Jij was gekomen om weer weg te gaan
Die jaren leken maanden en maanden slechts een dag
Ik zie nog steeds je mooie ogen
Zoals op die eerste dag

Einde, over, ik ben weer vrij
Niet meer treuren om die tranen
Dat is geweest en nu voorbij
Ik hoor nog steeds je lieve woorden
Woorden alleen voor mij

Over, voorbij, jij wilt niet meer
Aan mijn liefde heeft het niet gelegen
Die was echt, oprecht en intens
Ik voel nog steeds je zachte haren
Zachte haren van een prachtig mens

Einde, doorgaan, ik ben niet alleen
Neem je liefde mee maar vergeet mij niet

Jij loog tegen me
Ik geloofde je

Jij gebruikte me
Ik bedreef de liefde met je

Jij voelde niks voor me
Ik hield van je

Jij vergeet me
Ik denk aan je

Jij hebt weer een nieuwe vrouw
En ik? Ik ben kapot door jou

Een traan loopt langs mijn gezicht onder het schrijven van dit gedicht.
De pijn die ik heb door gemaakt is niet te beschrijven zonder ook maar een woord te overdrijven.
Jarenlang was ik zo trots om als zijn vriendin naast hem te lopen,
maar het verliep heel anders dan al mijn hopen.
Al die jaren had ik hem niet voor mij alleen,
er ging een schok van ongeloof door me heen.
Al die tijd heeft hij mij bedrogen,over zoveel dingen heeft hij gelogen.
In 1 klap heeft hij alles van mij afgenomen,mijn toekomstplannen en al mijn dromen.
Ik had niets meer om na te streven,
ik moest weer helemaal opnieuw beginnen met de opbouw van mijn leven.

Het is nu is nu inmiddels bijna 28 uur geleden dat we voor het laatst contact hebben gehad. Ik vraag me echt af wat ze op dit moment aan het doen is. Er zijn twee mogelijkheden nl: Ze ligt nu te huilen omdat ze me ontzettend mist of ze is gezellige dingen aan het doen en denkt nu al minder aan me. Elke seconde van de dag ben ik hier mee bezig en moet zeggen dat ik elke seconde van de dag minder hoop heb ! Tering ik ga kapot, wat moet ik doen ? Ik heb steeds mijn telefoon in mijn hand maar leg hem steeds weer weg. Ik heb haar gisteren gezegd dat ze nu een keuze moet maken en anders is ze me kwijt.