ik ben gisteren weggegaan,naar een feestje van een vriendin.mijn ex was ook daar.we hebben gekust...maar nu wil hij weer niets.geen relatie,niets.ik heb er wel een andere jongen leren kennen,maar hij is niet dezelfde als mijn ex...
ik mis hem.

Ik kan het niet laten, nee geen contact met hem gezocht maar ik heb wel zijn profiel opgezocht bij MSN, kijken wat hij er nu had staan, gelukkig er staat alleenstaand niet op zoek, dus zo heel serieus is het nog niet met HAAR want dat deed hij wel met mij zodra wij een relatie hadden veranderde hij meteen zijn profiel.

Ik moest kijken heel raar maar ik werd als het ware er na toe getrokken, ik wilde naar bed gaan maar ineens kreeg ik het gevoel van ff snel kijken, nou maar nooit meer doen want hoe onbenullig ook om naar zijn profiel te gaan kijken het deed mijn hart weer sneller kloppen want wat als er stond relatie samenwonend of wat dan ook.

weer een dag voorbij daar ben ik heel blij mee want tijd heelt immers alle wonden..
wat ik alleen een nadeel vindt is dat het weekend ook alweer bijna voor de deur staat, waar ik eerst zo naar uitkeek, vind ik nu een drama..
ik heb die andere jongen af gsmst (niet eens gebeld) ik ben er gewoon echt nog niet aan toe, en mocht hij de WARE zijn dan kom ik hem vanzelf wel weer een keer tegen..
niks gehoord op mijn mail trouwens, ik had ook niet anders verwacht, maar toch doet het weer pijn..daar heb ik ook weer van geleeerd want dan wordt het voor de zoveelste keer weer bevestigd dat hij mij helemaal niet mist..en wordt ben je qua gevoel weer terug bij af..

ik ben een meisje van 17 en heb 2,4jaar een relatie gehad met een jongen vn een jaar ouder.we waren heel verliefd op elkaar totdat hij 2weken geleden (26maart)het plots uitmaakte via sms.ik was helemaal van slag want ik zag het niet aankomen.de 27ste ging hij naar een fuif met een meisje die hij onlangs had leren kennen.ze hadden elkaar gekust en zo ging het een week verder.tot dat het meisje het op3april had uitgemaakt met hem.we zagen elkaar die dag nog en we hebben toen gekust.de dag erna zijn we weer een relatie begonnen maar ik had hem gezegd dat we veel ruzie gingen hebben.hij wist en begreep dat en we hadden inderdaad ruzie omdat hij op 10april iets met haar ging drinken.ik was jaloers en kwaad.wat te begrijpen is natuurlijk.

Vandaag een redelijk goede dag gehad, werd vanmorgen wel weer wakker met meteen HEM in mijn gedachtes maar snel kunnen verzetten.
Wat ik zo raar vind is kon ik eerst nooit geen droom onthouden of had ik altijd van die wazige dromen, droom ik nu gewoon elke nacht van HEM en ik herinner ze ook nog als ik wakker word !!! en natuurlijk zijn het altijd hoopgevende dromen bah bah.

Ook vanavond gaat het redelijk ben nog maar 1 keer in tranen uitgebarsten en dan ook nog maar voor een paar minuten en niet zoals vorige week continu ... zal het langzaamaan beter gaan ? Ik hoop het ... ik hou nog steeds van hem, en mis gewoon de kleine dingen als we iets zagen op tv dan gingen we meteen elkaar bellen van die en die zender is leuk en dat gaat nou niet of wat er op het werk is gebeurt wilde ik ook altijd even kwijt aan hem maar dat moet ik nu ook voor mezelf houden.

net ging ik ff kijken in mijn prive mail, waarvan ik mijn mail naar HEM heb gestuurd of ik al antwoord had..
en ja hoor!!! ik had MAIL!!!!!!!!
het binnenhalen duurde even, maar het stond er echt, binnenhalen van bericht 1 van 1!!
ik was zo blij..zo blij..

maar helaas was het een mailtje van een collega die ik ooit mijn prive mail heb gegeven..
wat ik nooit doe..
weer een teleurstelling..
ik heb die andere jongen nog gebeld waar ik morgen mee had afgesproken, kon het nu niet over me hart verkrijgen om te zeggen dat ik morgen niet kan of wil komen..morgen dan maar..
hij klonk echt lief, het is echt jammer..maar ja elke jongen is in het begin lief..

Ik heb hem gebeld.. net! Volgens mij is mijn eerste prioriteit in mijn leven het zo moeilijk mogelijk voor mezelf maken. En hij maar zeggen dat hij het leuk vind als ik bel, als het maar niet is om te vragen waarom en waarom... dus dat vraag ik dan ook maar niet. Ik ben tot alles in staat... word gek van al dat nadenken...