Problemen met inloggen

Ik heb van een van onze leden vernomen dat zij soms niet goed kunnen inloggen en/of zomaar weer worden uitgelogd. Als meer mensen dit probleem ondervinden beschrijf dan even kort wanneer je dit probleem hebt, wat er precies gebeurt en welke browser/besturingssysteem je gebruikt in een reaktie op dit bericht dan kan ik kijken wat we er aan kunnen doen.

afbeelding van mani

k*t

Ik heb hem toch gebelt (een half uur naar een cell phone in de VS, KPN houdt in elk geval wel van me) en nu voel ik me weer bagger. WAAROM BEL IK DAN.
Nix "dieps" besproken, gewoon hoe het met de hond gaat de tandarts gister enz enz, net of hij nog om de hoek woont en vanavond langs kan komen.
Het lijkt dan net of hij er nog is, de telefoon verbinding is ook zo helder, je zou zweren dat hij nog gewoon in nederland is......maar dat is dus niet zo.

Wanneer wordt ik wakker en besef dat ik mezelf op deze manier alleen maar meer pijn doe. Hoe laat je los als elke vezel in je lichaam vast wil blijven houden, waarom leert iemand je dat niet.

afbeelding van mani

Dinsdag

Ik ga als een golf op een neer, nu dus duidelijk neer, ruzie in mijn hoofd. Ik wil bellen ik moet NIET bellen, voelt een beetje als stoppen met roken, je weet dat wat je wilt doen slecht is en dat je voor je eigen bestwil het niet moet doen. Maar ja ik rook ook nogsteeds, geen wilskracht Verdrietig

Ik keek gister in de spiegel, JEMIG wat zie ik eruit, holle ogen van het huilen ingevallen oogkassen van het slechte slapen. Ik zie er oud uit, ik voel me ook oud.
Niets lijkt echt de moeite waard, omdat hij er niet meer in meedeelt. Vrijdag toen ik ging stappen, binnen komen zonder hem. In de zaal staan op mijn vaste stek (again zonder hem) was moeilijk. UIteindelijk heb ik het grootste gedeelte van de tijd, mijn collegas vervangen achter de kassa terwijl zij gingen dansen en even in de zaal kijken enzo. Dat lukte dan nog wel, werken leid af, en ik hoefde niet in de zaal te zijn.

afbeelding van floby

re voor Rico

Beste Rico,

Ik heb bijna hetzelfde meegemaakt met mijn eerste langdurige relatie. Ik zat toen op de middelbare school met mn koudbloedige ex in dezelfde klas, ook nog bijna hetzelfde vakkenpakket argghhh. Ik ben in die tijd aardig geflipt Knipoog, en het heeft me lang gekost om eroverheen te komen. maar het is gelukt, nu treur ik weer over een nieuwe ex, maar dat is een ander verhaal.
Je moet dat vrienden gedoe niet doen. Alsjeblieft niet, dat was de grootste fout die ik gemaakt heb. Ik werd daar alleen maar gefrustreerd van en dat uitte zich in enkele incidenten waardoor ik haar echt nooit van zn levensdagen meer terugkrijg. Het is nu al zo lang geleden dat het me trouwens geen r**t meer kan schelen. Over een tijdje voel jij ook niks meer voor haar, ik weet dat het nu hard klinkt, maar je gaat door een rouwproces en eens zal het voorbij zijn.

afbeelding van ConnX

Dag en nacht

Depri cd's kopen doe ik niet.
Daar heb ik immer zakAa en Cd-- voor.
Afrader van de week is 'De Stilte Voorbij' van Abel.
Want qua zelfmedelijden zit ik vannacht op 50% van mn record, mn kalverliefde, mn eerste hartbreuk.

- Vannacht denk ik terug aan die keer.
We hadden samen Jackie Brown gekeken, en jij (zoals gewoonlijk) viel vroeg in slaap.
Je lag op de bank tegenover me op een gegeven moment.

afbeelding van ConnX

Een nieuwe dag, een nieuw persoon

Dit is de derde dag op rij dat het me gelukt is om (voor mijn doen) ultra vroeg op te staan.

Hoewel de afgelopen twee weken zowat elke nacht geplaagd word door ofwel 'too good to be true' dromen (jaaa!!, ze staat voor mn neus en bekent toch zoveel van me te houden als ik hoopte!!!) ofwel geestversplinterende nachtmerries over haar (hee sukkel, kijk dit is nu mijn nieuwe vriend met alles erop en eraan wat jij niet hebt of je niet kunt veroorloven... plus sexleven details...)

En met welke van de twee dan ook om half zeven wakker schieten/schrikken verpest je dag, je week, waarschijnlijk je maand en voor je gevoel de rest van je leven.

afbeelding van mani

Weekend overleefd

Gelukkig is het weer maandag weer een weekend overleefd, zaterdag wel een dip gehad. Ik heb hem gebelt, had ik niet moeten doen maar ja toch gedaan. Meteen mijn hele dag naar de kloten, savonds ook niet gaan stappen terwijl ik met een stel vrienden had afgesproken, maar ik wilde niemand zien.

Hij zei aan de telefoon dat hij me miste, volgens mij was dat gewoon een loze opmerking van zijn kant, net zoiets als "nou doei he" maar ik hoop,verlang ernaar dat hij me toch een beetje mist.

Nu is het weer een andere week, weer langer geleden dat ik hem zag, we drijven nog verder uit elkaar. Maar wanneer wordt ik weer de Mani die ik was, wanneer komt er een eind aan dit.

Inhoud syndiceren