Lieve Schat, nadat jij mij te kennen had gegeven geen kontakt meer te willen en minimaal 1 jaar vrijgezel te willen zijn, heb ik kunnen wachten op jouw eerste sms. en die kwam na 4 dagen, je hebt spijt en houdt teveel van mij!!! wat moet ik met deze informatie? ik ben zo zwak op dit moment en ben nog steeds na 2 maanden elke dag aan het overleven, zie het vaak niet meer zitten en moet vaak om je huilen als ik thuis ben en naar die lege bank staar.
Wat moet ik nou, als je eens wist hoevaak per dag ik me moet beheersen jou niet te bellen en te vragen terug te komen. 2 mensen allebei verdriet en waarom dan deze kwelling vraag ik mij de hele dag af?

Ik weet niet waar ik naartoe moet met mijn verhaal...mijn woede..mijn verdriet...het is zo diep maar toch ook zo zichtbaar... Na 4 jaar samengewoond te hebben is het dan zover..we zijn uit elkaar, zonder kus zonder ook maar iets.. De liefde en passie was er nog alleen jij was er niet, niet in gedachten niet in rust. Familieomstandigheden hebben ertoe bijgedragen dat het zover is gekomen...waarom kon je geen geduld hebben en ben je steeds naar je zgn vrienden gerend?? Ik hoop dat ze je kunnen geven wat je toch steeds hebt gemist en van je zullen houden zoals ik. Ik haat je omdat ik zoveel van je houd, omdat ik je keer op keer heb vergeven en er telkens weer in ben getrapt.. Nu zit ik zo verstrengeld in jouw liefdesweb dat ik niet eens meer kan praten, huilen of eten. Ik adem meer niet, ik hoop dat je trots bent op jezelf!

Ik dacht dat ik alles had, zo intens gelukkig, iemand waar ik eindelijk mijn liefde aan kon schenken.. helazz wazz dat voor korte duur.. na 5 maanden was het over, niet vanmwege iemand anders, of vanmwege mij.. ik was in haar ogen knap, lief, attent enz. het lag aan haar zei ze... maar wat schiet ik ermee op...ik mis haar zo verschrikkelijk

het is nu 3 maanden verder maar nog steeds knaagt het aan me, ze was mijn alles en is nog steeds mijn alles. de week nadat het uit was wilde ik haar spullen teruggeven, en zij de mijne.. maar we konden het niet, en we omhelsden elkaar.. zucht, ik weet niet wat nog meer pijn deed.. maar nu na die drie maanden heb ik haar spullen tog teruggegeven, maar ik heb ook geen foto ofsow nodig om aan haar te denken, want dat doe ik toch automatisch.. ik tegen haar gezegd dat ik graag een goede vriend voor haar wil zijn. dat doet pijn om te zeggen, maar ik hoop gewoon dat ut ergens ooit nog goed komt.. want die liefde die ik haar gaf was echt!!!!! ik weet niet waarom ik me zo kwel, om nog met haar om te gaan en langs te gaan. maar zucht, ik hou nog zo veel van haar, en kan echt niet zonder haar......

Ik heb vandaag met mijn ex gebelt. Hij is nu op oefening. Hij zit namelijk bij het leger.
Hij zei echt de hele tijd: "Lieverd, ik mis je zo ontzettend erg, bla bla bla bla bla"...

Ik weet gewoon niet meer, wat ik met die jongen aan moet.
Hij is degene geweest, die het uit heeft gemaakt. En ondertussen hebben we al tig gesprekken met elkaar gehad, sinds het uit is. En het leverde telkens weer niks op. Aankomende zondag ga ik weer een gesprek met hem aan. En dat is echt het aller laatste gesprek wat ik met hem aan ga.
En dan verbreek ik gewoon het contact voor een tijdje. Mijn ex en ik zin namelijk nog steeds erg goede vrienden. En ik zou het erg jammer vinden, als onze vriendschap hierdoor ook kapot ging.

Help!?Ǭ°!?Ǭ°!

Ik weet niet zo goed, wat ik er meej aan moet.
Ik had 20 maand een relatie met inmiddels dus mijn ex.
We zijn nu ongeveer 7 maanden uitelkaar, hij had het uitgemaakt omdat hij blijkbaar niks meer voor mij voelde dan alleen vriendschap. Alleen geloof ik dat niet zow goed. We zijn nog steeds super goede vrienden. En als we bij elkaar zijn, dan lijkt het gewoon nog steeds of we een stelletje zijn. We doen nog steeds bijna alles, wat we in onze relatie ook allemaal deden, zoals lekker tegen elkaar aan liggen op de bank, elkaar een zoen geven, als we elkaar weer zien, lekker knuffel enz enz enz...

Lieve schat van mij, waarom word ik nou ook nog ziek?? ik voel me zo zielig en ellendig, loop ik snotterend en kreperend van de pijn mijn kruikje klaar te maken, alles waar ik zo druk mee bezig was zoals sporten komt nu weer op een laag pitje te staan. lekker ziek thuis zodat ik nog meer aan je kan denken en me moet beheersen die telefoon niet te pakken en zeggen dat je moet komen en bij me moet blijven, want dat kan niet. Ik hoop dat het vrijgezellenbestaan je tegenvalt en dat al die vrouwen je alleen maar doen verlangen naar mij, je zal het zelf moeten uitvinden want als je erover fantaseert zal het er toch allemaal goed uitzien.