Hoe herkenbaar, alle verhalen zijn eigenlijk het zelfde. Er lijkt geen universeler probleem te zijn dan liefdesverdriet. Ook al lijkt het alsof niemand begrijpt hoe diep je in de put zit, weet eigenlijk iedereen waar het over gaat en hoe het voelt. Zelfs een wildvreemde kan wel opbeurende woorden voor je verzinnen. Toch is er maar een iemand die je echt zou begrijpen, die een tijdje geleden nog de persoon bij uitstek was om mee te praten, tegen aan te liggen en te huilen. En juist die persoon is in een klap onbereikbaar. Je maag draait en je hoofd bonkt terwijl je verstrikt zit in verlanges om ommiddelijk met hem of haar te praten en grote woede omdat hij of zij toch ook de oorzaak is van deze grote misere.

Lief dagboek, daar zit ik dan weer in mijn mooie huisje en wat voel ik mij kut!! godver de godver, weet niet wat ik moet doen, voel me te verdrietig om te gaan socializen bij mensen die niet weten hoeveel pijn ik heb, of bij stelletjes, dus blijf ik maar thuis. Geen reet op de tv en ik heb geen zin om teveel lampjes aan te doen dus het is ook ongezellig. wil mijn vriendje bellen maar weet dat het geen zin heeft, probeer mijn gedachten aan dat hij hier gewoon hoort te zijn niet te laten overheersen want je wordt gewoon gek als je daaraan denkt. Tijd heelt alle wonden, maar de tijd staat stil, ik heb echt het gevoel dat ik stil sta en niet vooruit kom.

2 dagen geleden kwam mijn vriend terug van 2 weken vakantie in zijn eentje, hij gaat in februari oost-europese studies studeren en vond het nodig om een beetje van oost-europa te zien. Hij vertrok op 29 december naar Berlijn, hij had daar in zijn vorige studie een jaar gestudeerd. Daarna zou hij naar Praag gaan om vervolgens door te reizen naar Krakau. Ik heb die 2 weken niks van hem gehoord. Alleen belde we met oudjaar om elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen, de volgende dag, 1 januari had ik echt een klotegevoel en ik kon alleen maar huilen. Ik had dus al een soort voorgevoel. Want toen hij terug kwam op 15 januari zei hij dat hij in Berlijn een meisje had ontmoet, en ruim een week bij haar was gebleven en alleen een paar dagen in Praag was geweest.