Visjes

afbeelding van Joop83

Ok, het zal ongetwijfeld niet zo zijn, maar waarom heb ik het idee dat het in de liefde bij anderen altijd makkelijker gaat? Dit weekend weer een tegenvallende ervaring gehad op liefdesgebied. De dame waarmee ik sinds enkele weken aan het daten was heeft aangegeven ‘niet verliefd’ te zijn geworden en er daarom verder eigenlijk geen toekomst in te zien. Een flinke domper, aangezien ik bij haar wél een heel speciaal gevoel had. Is dat verliefdheid? Ik denk van wel aangezien ik nu die kenmerkende pijn voel van binnen die ik inmiddels al vaker heb gevoeld. Sommige mensen zullen me misschien uitlachen omdat ik me na twee weken daten al zo ellendig kan voelen vanwege een afwijzing. Dat zij dan maar zo. Voor mij was ze echt een droomvrouw. En het feit dat ik geen kans maak bij deze dame is echt bijzonder pijnlijk.

“Maar er zwemmen nog veel meer vissen in de zee” is de bemoedigend bedoelde kreet die je dan te horen krijgt. En dat is natuurlijk zo. De ware bestaat misschien niet eens. Er zijn vast meerdere personen waar je heel gelukkig mee kunt worden. Dat groepje droomvrouwen is natuurlijk wel beperkt. Je moet goed zoeken en geluk hebben om een van deze schepsels tegen te komen. Dat kan meer dan eens in je leven gebeuren heb ik inmiddels al wel ervaren.
“Je moet gewoon geduld hebben”, zegt men dan. Ook dat is zo, maar dan komt het volgende probleem. Heb je uiteindelijk zo’n droomvrouw gevonden dan betekent dat nog allerminst dat jij voor haar ook een droomman bent. Ik heb in mijn leven al enkele van deze droomvrouwen mogen ontmoeten maar zelden tot nooit leidde dit tot een relatie. Sterker nog, vrijwel altijd leidt het tot een enorme deceptie mijnerzijds.

En dan gaan we even terug naar het begin van dit verhaaltje. Ik heb bij anderen nooit het idee dat het allemaal zo moeilijk gaat. Bij vrienden en bekenden uit mijn omgeving is het vooral van belang dat ze dat ene speciale visje in de grote vijver in de smiezen krijgen. Het ‘binnenhengelen’ daarvan is vervolgens geen enkel probleem. Zij hoeven inderdaad alleen het geduld te hebben tot dat ene exemplaar met die glimmende schubjes en die betoverende diepzeegroenblauwe ogen voorbij komt zwemmen. Terwijl als ik zo’n visje in het vizier heb deze hooguit even het aas bestudeert maar vervolgens het gevoel krijgt dat er iets niet in de haak is en keihard wegzwemt.

Hoe is dit toch mogelijk? Is het dan gewoon niet voor mij weggelegd? Daar lijkt het wel op. Na 31 jaar lijken alle bootjes wel zo’n beetje uitgevaren. En op de jachten die nog wel in de haven liggen ben ik niet welkom…

afbeelding van Steff

@ Joop83

Wat vervelend voor je dat je dit laatste tijd moet meemaken. Vooral als je het zo vaak hebt geprobeerd. Heeft de dame aangegeven waarom ze niet verliefd is geworden? Waar zag ze geen toekomst in? Waren er omstandigheden die dit hebben bemoeilijkt?

Daarnaast was gelijk mijn vraag waarom jou groep droomvrouwen beperkt is? heb je sterke voorkeuren waardoor de rest afvalt?
Daarnaast vroeg ik me af hoe je het beoordeelt dat de vrouw weg zwemt? Misschien is ze verlegen en durft ze niet gelijk in te spelen op jou geflirt? kunnen soms zoveel redenen zijn waarom een vrouw niet gelijk bij de eerste beste keer hapt. Er kunnen meerdere omstandigheden zijn waarom het niet gelijk wil lukken. Laat je niet kennen door deze afwijzingen maar haal juist de leerprocessen eruit om de volgende keer iets anders te doen. Wellicht was je te opdringerig? Wou je niet iets TE graag! of misschien was je te verlegen. Probeer te kijken naar je gedrag, wat deed je goed en wat (misschien) te snel. Neem vooral de afwijzing niet te persoonlijk op. Als vrouw weet ik dat niet elke man de aantrekking gelijk is. Heeft niets met jou te maken dus.

Liefde is voor iedereen weggelegd.. ook voor jou. Probeer je blik niet op een groepje voorgeselecteerde droomvrouwen te richten. Hoe ruimer de blik hoe meer je om je heen ziet. Wellicht zijn er nu wel een aantal vrouwen die je zien staan, maar zie jij ze niet. Grofweg omdat je met teleurstellingen bezig bent. Emoties vernauwen je blik!

Steff

afbeelding van Joop83

Ze zei dat ze het erg leuk

Ze zei dat ze het erg leuk met me had maar ze miste het 'speciale gevoel'. Tja, daar kun je weinig tegenin brengen natuurlijk. We hebben in totaal drie keer afgesproken en iedere keer was het geweldig. Het was voor mij dan ook een enorme domper toen ze me vertelde dat ze er geen toekomst in zag.
Het is niet de eerste keer dat me zoiets overkomt. Van ervaringen uit het verleden heb ik al het nodige geleerd. Wanneer je iemand te gek vindt wil je dat zo veel mogelijk laten blijken, maar ik weet ook dat het verstandig is om je inderdaad niet al te opdringerig te gedragen. Dus dat heb ik dan ook niet gedaan. Echter, als het gevoel wederzijds is maakt het vaak allemaal niet uit, dan komt het toch wel goed.
Wat ik duidelijk wilde maken met mijn verhaal over visjes/droomvrouwen is dat je niet zomaar met iedereen een relatie begint. Het moet natuurlijk wel een speciaal persoon zijn. En van speciale personen zijn er nou eenmaal niet zoveel, anders zouden ze niet speciaal zijn. Je kunt altijd je standaarden verlagen, maar word je daar gelukkig van? Ik begrijp ook wel dat wanneer ik werkelijk alle aspecten op een rijtje ga zetten waaraan de ideale vrouw moet voldoen ik waarschijnlijk nooit iemand zal vinden. Het is immers de vraag of de ideale vrouw wel bestaat. Ik kon bij haar heus niet al die criteria afvinken maar wel een aantal hele belangrijke. En wat het vooral was; wanneer ik in haar ogen keek dacht ik echt: WOW!
Helaas bleek zij dat dus niet te denken. Het moge duidelijk zijn dat ik dat wel degelijk persoonlijk opvat. Ik ben immers niet leuk genoeg. Ik heb een vermoeden waardoor dat komt maar daar word ik alleen nog maar depressiever door en voel ik me nog meer een mislukkeling. Maar bovenal baal ik ervan dat ook deze droomvrouw mij weer niet ziet zitten. Weer een litteken op mijn toch al aardig toegetakelde hart, waarvan het littekenweefsel ongetwijfeld nog lange tijd voor ongemakken zal zorgen...