Na een relatie van 2,5 jaar met mijn vriendin, vond ik het tijd om samen te gaan wonen. We hadden beiden een druk leven, wat het dus niet makkelijk maakte voor ons om elkaar te zien. Ons liefdesleven gebeurde steeds door afspraken te maken en regelingen. Toen ze besloot om de stap niet te zetten, had ik besloten om een eind aan onze relatie te maken. Niet omdat ik haar niet graag meer zag, maar door alle omstandigheden en regelingen er rond. Ik kon niet meer verder op deze manier.

We zijn nu een maand verder, en mis haar enorm, we bellen nog steeds dagelijks, verder hebben we dezelfde vriendenkring en stamkroeg. Dat neemt met zich mee dat ik wekelijks verschillende keren met haar in contact kom. We spraken af om vrienden te blijven, maar telkens ik haar zie, word ik nog steeds verliefd op haar.
Toen ik haar gisteren vertelde over mijn gevoelens, begreep ze dit, maar wil ze niet terug in een relatie omdat ze toen zo gekwetst was. Het is dus een ramp voor me om haar te zien, ze doet nog steeds lief tegen me, wil met me dansen,...
Vriendschap na een relatie is dus niet simpel, zeker niet als ik haar nog graag zie. 'ik wil nu profiteren van het leven' klonk het.

Is er hier iemand met ongeveer dezelfde ervaring die raad weet?