waar ik voor vreesde, is gebeurd...

afbeelding van 1989ftw

heb haar vandaag weer gehoord na week van stilte. Ze was op skikamp met vriendinnen, ze was/is weer single, dus op zich niet zo'n leuke combinatie...
en wat ik vreesde, is dus ook gebeurd... daar op dat kamp heeft ze een kerel gezoend (ik hoop dat ze daar eerlijk over is, dat het niets meer was) en toen ik dat hoorde uit haar mond deed het me echt verschrikkelijk veel pijn Verdrietig stomtoevallig ken ik die kerel nog eens ook! gelukkig is het geen slechte kerel, als ik er over zou moeten oordelen...

de hele week ging het 'goed' met mij, ik dacht er niet veel aan, deed leuke dingen (minder dan anders, maar ik deed toch iets) en begon me langzaamaan weer wat beter te voelen.
nja, dat is nu weer netjes helemaal verdwenen...
ik zei haar dan dat ik er niet boos voor was ofzo, maar dat het me ontzettend veel pijn doet... dat ik totaal nog niet over ons relatie ben. Daarop zei ze dan wel direct dat ze er zelf ook nog totaal niet over was, en dat ze nog steeds regelmatig hard moet wenen... ook dat ze het leuk vond me weer te zien, dat we elkaar zeker niet kwijt zijn in de zin van goede vriendschap, dat we nog steeds bijna alles samen gaan doen enzo...
ze heeft nog steeds contact met die kerel. niets speciaals, dus geen gedoe van ik zie je graag etc... die kerel woont (gelukkig) niet in zelfde stad, zelfde provincie als ik en mn ex. Dat is dus zowiezo al wat 'moeilijker' voor die kerel.

bah, ik voel me zo verdrietig nu... ik wil geen hoop hebben dat het weer goedkomt, maar ik heb echt de indruk dat mn ex het zelf allemaal niet zo goed weet... ze kan nog steeds niet zonder mij (ik vanzelfsprekend ook niet zonder haar), komende maand zit al bijna volledig volgepland met allerlei dingetjes die we samen gaan doen. Ze stuurde me daarnet nog smsje waarin ze zei dat ze Nooit iets zou doen met opzet om mij te kwetsen...
allez, ik weet het niet hoor, maar ik denk dat ze verward is op één of andere manier...
het voelt echt aan alsof er meer inzit voor onze relatie, maar dat die op dit moment nog wat 'bedekt' is...

maar zoals ik zei, ik wil niet hopen, of probeer toch niet te hopen!
weet trouwens ook niet zeker of ik haar kdootje moet kopen met valentijn... ik denk wel dat ik het ga doen, maar ik ben het nog aan het overwegen...

pff, ik wou dat ik eens een duidelijk antwoord kreeg op al die vragen die in mn hoofd spoken...