Het is gedaan tussen ons. Ze heeft me steeds gezegd dat we voor eeuwig waren, dat ze altijd van me zou houden. Luv u 4ever heeft ze me wel een miljoen keer gezegd/geschreven. We waren 5 jaar samen, maar het laatste jaar heb ik te veel fouten gemaakt, te ego?ɬØstisch geweest, teveel haar gekwetst. Ik was altijd kwaad op haar en jaloers, omdat zij zo vlot met andere jongens omspringt en het meer dan eens gebeurt dat die jongens op haar verliefd worden en meer van haar willen. Ik had dan telkens zo'n schrik dat ik ze kwijt was, dat ik ni genoeg voor haar was. Daarom werd ik zo kwaad. Ik was telkens gekwetst en als reactie kwetste ik haar dubbel zo hard. Wat ben ik een smeerlap geweest, dat begrijp ik nu.
Ik mis haar zooooooooo hard. Ik denk al twee maanden elke seconde van de dag aan haar (het is sinds 2 maanden gedaan). Ik kan niks meer doen, heb ontslag genomen op het werk, heb geen fut meer. Telkens opnieuw hoop ik... Zij moet al die duizenden zalige momenten toch ook missen? Die moet ze toch ook terugwillen? Dan bel ik haar weer, vol verwachting, om enkel telkens opnieuw het deksel op de neus te krijgen. En dan smak ik precies nog harder op de grond dan voorheen. Ik weet wel waarom ze niet meer van me kan houden, maar ik kan het niet aanvaarden. Ik ben echt veranderd en zou het ECHT anders doen...