Wat moet ik, doen?

afbeelding van Fleur84

Ik zit met een groot probleem...Begin januari heb ik een punt gezet achter mijn relatie die 4 jaar heeft mogen duren. Mijn ex-vriend had af en toe woedeuitbarstingen, waar ik en ook zijn ouders onder leden. Er waren wel meer kleine dingetjes waar ik me aan kon ergeren, maar de woedeuitbarstingen waren voor mij de hoofdreden om het uit te maken. Op momenten dat hij humeurig was of als het even niet lekker ging, begon hij soms tegen me te schreeuwen. Ik heb hem vooral het laatste half jaar, van dat probleem af willen helpen. Hij zat er zelf ook mee en hij zat zelf ook niet lekker in z'n vel. We waren het erover eens dat het daardoor kon komen en dat hij hulp zou gaan zoeken.

Dat heeft hij toen niet gedaan. Hij had het druk met zijn werk en ik denk dat ook de stap voor hem behoorlijk groot was. Hij bleef die uitbarstingen houden (kwam waarschijnlijk ook deels door de slechte relatie met zijn ouders waarbij hij nog in huis woont) en begin januari barstte de bom. Ik wist niet meer wat ik moest doen en zette er een punt achter, met in mijn achterhoofd de gedachte dat hij zijn leven beter alleen op de rails kon zetten dan met mij erbij.

Het ging het laatste gedeelte van onze relatie, op de vrije weekenden na, ook helemaal niet goed met hem. Achteraf denk ik dat dat ervoor gezorgd heeft dat we toen zoveel ruzie hadden. Ik wilde vooral dat hij zijn leven weer op de rails kreeg, en ik dacht dat dat dus beter zou gaan zonder mij... Hij gaf aan het nog willen te proberen als hij weer lekker in z'n vel zat, ik ben hier verder niet op in gegaan omdat ik hem geen hoop wilde geven.

Het bleek dat het einde van onze relatie voor hem inderdaad zo'n enorme klap was dat hij aan zichzelf is gaan werken. Voor zijn buien loopt hij bij een psycholoog en het gaat zeer zeker de goede kant op. Ook alle andere dingetjes gaan nu wel goed.
Toch was de klap voor hem te groot en heb ik hem naar mijn idee niet voldoende gesteund als "goede vriend" zijnde.

Drie weken nadat het uit was (nu 1,5 week geleden) ging ik hem steeds meer missen. Vooral nadat ik wist dat hij weer goed in z'n vel zat en zeker wel aan zichzelf aan het werken was. Op die buien na hadden we het geweldig samen. Nou, je raad het al, ik kreeg spijt van mij beslissing en wilde hem terug. Met in mijn achterhoofd het idee dat hij daar ook vor open stond wilde ik contact met hem opnemen. Hij was echter steeds kortaf tegen me en ik ging me afvragen wat er aan de hand was.

Dat hij boos was over de manier waarop alles is gegaan begrijp ik, dat is m'n eigen schuld. Ik heb niet genoeg nagedacht over de beslissing die ik toen gemaakt heb. In plaats van hulp, had hij steun nodig, en die heb ik hem niet genoeg geboden.

Ik wilde dus weten wat er aan de hand was, ik kon er niet meer tegen en ben in z'n e-mail gaan kijken. Daaruit bleek dat hij al ongeveer 1,5 week een nieuwe vriendin had! Ik schrok me natuurlijk dood. Dat hij z'n leven snel weer op de rails zou hebben was fijn, maar zo snel en dan alweer zulke stappen nemen viel me enorm tegen. Het is om precies te zijn 1,5 week uit geweest voordat hij een nieuwe vriendin had.

Ik heb hem op msn hierop aangesproken en aangegeven dat ik het absoluut niet leuk vond. Deze situatie heeft zich trouwens al eerder voorgedaan met hem, toen ging om het om een misverstand uit en had hij ook snel een ander. Hij maakte het toen uit met haar en kwam bij met terug. Hij gaf toen ook aan die nieuwe vriendin ook alleen maar gehad te hebben om "een gat te vullen".

Inmiddels kan ik er steeds slechter tegen. Ik eet al een week bijna niets meer en kan echt niet tegen het idee dat hij nu gelukkig is met iemand anders terwijl ik kapot ga van verdriet. Ik heb twee lange emails gestuurd waarin ik alles uit heb gelegd, en hem ook nog een aantal keer gesproken. Hij gaf aan dat we misschien ooit nog wel bij elkaar komen, dat hij het vooral heel moeilijk heeft gehad met de manier waarop ik hem heb laten barsten en dat hij, ondanks zijn nieuwe vriendin, mijn ring nog draagt...

Ook gaat hij met haar naar de plekjes waar we samen altijd naartoe gingen. Ik heb ook een foto van haar gezien, en weet uit ervaring (na jaar ga je elkaar wel kennen) dat dit niet het type is waar hij direct op zou vallen.

Nu ik de tijd heb gehad om na te denken, zie ik ook in wat er fout gegaan is en wat ik zelf fout heb gedaan. Het grootste probleem was comunicatie. Ik weet ook hoe we ervoor zouden kunnen zorgen dat het WEL gaat werken tussen ons. Want wat ik met hem had was zo bijzonder....wij hadden echt een hele speciale band.

Dat is voor mij ook de reden dat ik hem nu weer terug wil...ik denk dat die nieuwe vriendin ook niet meer dan "opvulling" is, hoe lullig het ook klinkt, en ik weet zeker dat als we er samen aan werken we heel gelukkig kunnen worden.

Ik vraag me alleen af hoe ik dat aan moet pakken, toen ik hem ermee confronteerde ontkende hij me terug te willen....maar ik denk dat dat is omdat hij bang is...Wat kan ik het beste doen?

afbeelding van EB

zo

Zo hey dat was raar, toen ik het eerste stuk las leek het wel of je mijn ex was. Zo veel overeenkomsten. Tja en wat die band betreft, ja die had k ook maar mijn ex wil me niet meer terug. Ik weet niet of je ervoor moet gaan of niet. Hij heeft tenslotte wel weer een ander en misschien ook wel omdat hij iets miste en in die ander weer vond. Maar ik zou er wel mee oppassen. Als jij echt zoveel voor hem was dan had ie toch ook geen ander gehad? Verder kan ik je niet zoveel zeggen.

Sterkte ermee. Praat er hier maar over. Dat lucht in ieder geval op en ga weer eten. Als jij niet eet dan zie je er ook maar slechter uit en dat wil je toch zeker niet.

Liefs EB

afbeelding van Binas

Hem laten gaan.. Dat hij een

Hem laten gaan.. Dat hij een andere vriendin neemt ter op vulling zegt al genoeg.. Dat toont totaal niet van respect.. Niet tov jou en niet tov haar.. Hij gaat zijn eigen probleem uit de weg heb ik het idee.. En die woede uitbarstingen..... Had hij allang wat aan kunnen doen.. Druk met werk? Smoesjes.. Grote stap? Ok, maar als hij er echt aan had willen werken had hij die stap genomen..
Ik weet hoe moeilijk het is, dat hij met een ander is nu, mijn ex was ook na 2 weken terug bij zijn ex.. Ik vind het zielig wegloop gedrag.. En aan zulke mannen heb je niks..

Veel sterkte meid, ik weet hoe je je voelt.. Mijn relatie is 5 januari uit gegaan..

afbeelding van Fleur84

Bedankt voor jullie

Bedankt voor jullie reacties....Dat het niet getuigd van respect heb je gelijk in. Hij heeft het dan ook vakkundig verborgen weten te houden. Maarja ik kon z'n mail in, dat had hij niet verwacht. Ik hoor ook de hele tijd dat hij mij niet waard is, maar het punt is dat ik gewoon echt niet kan leven zonder hem...Dat is wat mijn gevoel zegt. Wat een ander ook zegt, ik word hier ongelukkig van. Het kan ook zijn dat hij echt verliefd op haar is al, mar dat wil er bij mij gewoon niet in. Ze is totaal tegenovergesteld aan mij en ik heb uit onmacht ook met en andere jongen gedate. Die werd dus wel verliefd op mij....smoorverliefd...maar ik kan het echt nog niet. Niemand is zo speciaal als hij ondanks z'n mankementjes toch was Verdrietig

afbeelding van Binas

Meid ik zit met hetzelfde

Meid ik zit met hetzelfde probleem, mijn ex is na 2 weken terug gegaan naar zijn ex..
Ik wil hem zo graag bellen, smssen, zeggen hoeveel ik hem mis, maar wat voor zin heeft het? Niks..
Hij is nu bij die ander, waarschijnlijk denkt hij niet eens meer aan je Verdrietig Net als mijn ex niet meer aan mij.. Zijn wij zulke mannen waard??
Echt niet!!! Je dnekt nu dat niemand zo speciaal is, maar echt wel Glimlach Er lopen er nog wat rond die veel specialer zijn.. Ok ook ik kan daar nu niet aan denken en denk alleen maar aan hem, zijn knuffels, kussen, maar goed die delen ze nu met een ander!
Dat is erg toch?

Kom op meis, hou je sterk! Als je hier doorheen komt, kom je er veel sterker uit en straks lach je erom Glimlach

We komen er wel!

afbeelding van Steffie01

Ok...daar is het

Ok...daar is het (onbewuste..soms) machtspelletjes weer!!! Jij hebt genoeg van hem (en terrecht) en hij besluit gelijk hulp te zoeken, omdat hij er alles aan wil doen om je terug te winnen. Dat die een of ander troela heeft binnen 1,5 week is inderdaad respectloos...maar het aller ergste is dat hij het zo weet te draaien, dat JIJ je schuldig gaat voelen en ook nog eens dubbel verdriet hebt. Lekker makkelijk...pech voor hem moet je maar denken. Laat hem maar werken, zo niet is het echt jammer...hoe moeilijk ook.

Ik heb ook vaak woedeuitbarstingen gehad..ja ik weet mijn redenen, mar het is absoluut niet fijn voor de tegenpartij. Helaas moet ik daar achter komen nu het over is...(maar gelukkig was mijn ex zelf ook een enorme eikel hoor Glimlach dat scheelt). Meisje...wees alsjeblieft sterk en laat je geen schuldgevoel aanpraten dat je er nooit bent geweest enzo!! Jij hebt grenzen, en dat was op een gegeven moment genoeg voor je!...en terrecht

afbeelding van Fleur84

Een machtsspelletje is het

Een machtsspelletje is het inderdaad, en dat weet hij dondersgoed. Hij heeft nu de macht in handen en dat bevalt hem heel goed. Daarom heb ik besloten een weekje niets van me te laten horen, zodat hij misschien over zichzelf gaat denken. Het sturen van mails werkt in ieder geval alleen maar averechts. Ik laat ermee zien hoe wanhopig ik ben en hij heeft het gevoel dat hij alles voor het zeggen heeft. Ook denk ik dat hij me pas echt kan gaan missen als hij zich realiseert dat hij me definitief kwijt is (iets wat dus wel gaat gebeuren als hij zich zo blijft gedragen). Ik laat het dus maar even zijn beloop, in de hoop dat z'n geweten gaat knagen. Ik kan me niet voorstellen dat hij met z'n nieuwe vriendin dat speciale gevoel deelft dat wij samen hadden. Vroeg of laat komt hij er nog wel achter denk ik, maar liever vroeg voor het te laat is....

afbeelding van evie

Ik wil er ook nog wel graag

Ik wil er ook nog wel graag iets over zeggen. Loslaten die man. Hij geeft niet echt om je. Als hij geen moeite wil doen, dan is het foute boel. Inderdaad getuigt het van weinig respect als hij al meteen een andere vriendin heeft. Ik kan er ook over meepraten. Mijn vriend is er 5 jaar te weinig voor me geweest, en ik kan je vertellen dat dat echt niet klopt. Hij had ook veel problemen in zijn jeugd, maar wilde er niet iets aan doen. Hij had uiteindelijk ook een andere vriendin. En ook veel contacten met meisjes. Ik vertrouwde hem volledig! Ik heb hem helemaal losgelaten, en hij zoekt nu zelf steeds contact, maar ik heb er geen zin meer in. Het is inderdaad een machtsspelletje om te kijken of je er nog gevoelens voor hebt. En dat is goed voor het ego.
Probeer de draad weer op te pakken. Heel veel sterkte, het is heel moeilijk, dat weten we hier allemaal.

afbeelding van Fleur84

Ik heb nu al het gevoel dat

Ik heb nu al het gevoel dat ik sterker in m'n schoenen sta dan een paar dagen geleden. Af en toe spreek ik hem nog op msn (soms kan ik me gewoon niet inhouden) en dan vraagt hij steeds of ik hem nog mis en of ik al zonder hem kan. Hij zit gewoon te vissen. En inderdaad, dat is goed voor zijn ego. Ik heb besloten hem gewoon de indruk te geven dat ik weer happy ben...en dat ik dat dus ook kan zonder hem. Van mij krijgt hij geen smeekbedes meer. Hij zoekt het maar uit met die nieuwe vriendin....over een poosje, als de kriebels wegzijn en hij mij gaat missen (dat verwacht ik wel een beetje) dan is het misschien te laat. Kan hij zich fijn zo gaan voelen zoals ik me nu voel. Hij heeft zelf notabene al op msn aangeven dat die nieuwe vriendin niet zo bijzonder is als ik, maar dat dat nog wel komt....ik heb medelijden met haar.