Damn

Tis nu ech over.
Allesz is voorbij. Nietsz heeft nu zin meer.
Allesz is kapot.
De rest van mijn 'hoelangtookmagduren' leventje zal ik alleen alle herinneringen moeten herinneren.
Evenzolang zal ik in de wetenschap leven nooit meer een meid als haar te mogen aanbidden.

Al zo vaak ldvd meegemaakt, zelfs al eerder op deze site geweest...

Maar deze pijn vanbinnen heb ik nog nooit gevoeld.
Onbeschrijfelijk.
Kkan niet meer.

Kapot.

Moet ff m'n verhaal kwijt, ik ben nogal verdrietig. 2 maanden geleden ontmoette ik mijn huidige ex voor het eerst. Het klikte meteen, er was alleen 1 probleempje. Ik woonde 200 kilmometer verderop dan hem. We besloten het te proberen en eigenlijk ging alles goed. Er was alleen 1 ding, hij gelooft heel erg in God en ik helemaal niet. Hij vond het geen probleem zei hij en ik ook niet. Blijkbaar heeft hij zichzelf nogal verkeerd ingeschat. Gister ging ik in de trein naar hem toe en ik zou hem ophalen bij de kerk waar hij was in A'dam. Toen ik daar kwam was alles nog goed en hij deed heel lief tegen me. Toen we van de kerk naar het station liepen zei hij dat hij het liever uit wilde maken omdat ik niet geloofde. Ik was er echt kapot van, ik had nix aan zien komen. Ik heb alleen maar gehuild en zei dat ik bij een vriendin ging slapen. Toen hij dat hoorde is hij de trein ingestapt en heeftie mij achtergelaten, helemaal alleen. Ik heb een vriendin gebeld die nog in de buurt was en zij heeft me gelukkig heel goed opgevangen. Thanx meid. Je bent geweldig.

Gister nog mijn verhaal geplaatst, maar nu heb ik echt even steun nodig.
Het ging de afgelopen dagen beter met me, ma nu heb ik echt even een enorme terugslag gekregen.
Gister op msn met mn ex gepraat, ze wilt me liever niet tegenkomen met uitgaan, omdat het voor haar nog te 'vers' is. Ze zegt dat ze me niet wilt zien, omdat we elkaars gevoelens kunnen lezen, en dat wilt ze niet.
Mijn probleem is dat ik mijn gevoelens misschien teveel uit naar haar toe. Zij blijft er vrij koeltjes onder,iets dat ik niet kan begrijpen. Doordat ik me slecht voelt, gaat zij zich weer sterker voelen, dat frustreerd me.

6 weken geleden dat mijn vriendin het na een relatie van anderhalf jaar uitmaakte
6 weken vol twijfel, pijn en ongeloof. 6 weken waarin ik als een doelloos projectiel rondloop.
Ik had gedacht dat ik het beter zou verwerken, dat ik er sneller overheen zou zijn.
Niet is minder waar. We zitten bij elkaar in de klas, waardoor ik steeds met mijn verleden geconfronteerd word.
Ze is zo blij dat we 'goede vrienden' gebleven zijn, maar ik loopt dagelijks met een masker op. Vandaag nog moedig tegen haar gezegd dat 'ik haar liever als vriend in mijn leven heb, als helemaal niet in mijn leven', maar nu vraag ik mij af wat de waarde van vriendschap is, als ik weet dat ze straks een ander heeft waar ze haar 'echte gevoelens' mee gaat delen. Wil ik dan nog wel vrienden zijn, ik weet het niet.

wat doe je als de enigste die je kan troosten de gene is die je aan het huilen bracht?
liefdesverdiet, rot gevoel!!
zoveel schatten van vrienden.. lieverds!!
maar hier moet je alleen door
de enigste die er iets aan kan veranderen is HIJ

Ik weet het echt niet meer.

Moet serieus stoppen met het kopen van depri cd's

-MANI-

Gister bij een vriend geweest, en jou helemaal de grond in geboord, ik lijk wel een jo-jo boos verdrietig dan weer boos dan weer verdrietig. Ik wil zo graag met je praten ik mis je zo erg. Ik heb je nodig, ik ben net een kip zonder kop.

Zuipen is ook de oplossing niet en ik voel me er alleen maar beroerder door, letterlijk god wat doet mijn kop zeer. Vanacht in de plee liggen kotsen, ook niet erg charmant. Kan me de laaste x dat ik zo dronken was niet eens meer herrineren, en dat terwijl ik niet eens zoveel gedronken had. Maar dagen slecht eten en dan gaan drinken is ook niet het slimste wat je kan doen. Die les heb ik nu in elk geval geleerd, ik denk dat ik maar gewoon helemaal niet ga drinken. Ik moet iets anders verzinnen, met de hond gaan lopen, stukje fietsen en if all else fails de ramen lappen. Iets als ik maar bezig blijf.