Hoi allen,

Ik zit met iets vervelends wat ik graag met jullie wil delen. Alleen weet ik niet helemaal of dit het juiste platform ervoor is.

en dan kom je hier na jaaaaaaaaren weer terug, niet meer wetende wat ik eerder schreef. heel veel gebeurd in een mensenleven.

ik ben op 3 weken na 9 jaar samen geweest met iemand. sinds een half jaar officieel samenwonend in een instelling voor mensen met fysieke beperking en das ook meteen de reden waarom ik sowieso nog tot het einde van het jaar met hem op 1 studio woon. want verhuis maar eens naar andere studio als je voor àlles afhankelijk bent van anderen en geen familie/vrienden hebt om op terug te vallen. soit

Voordat ik januari 2019 naar Australië ging had ik tijdelijk een plekje nodig in Amsterdam. Op een facebookpagina had ik een berichtje geplaatst of iemand iets wist voor een aantal weken om te overbruggen totdat ik weg zou gaan. Er was een jongen/man die daar op reageerde en we besloten om af te spreken in de stad om het e.e.a. te bespreken. We hadden wel een soort van klik. Beiden bezig met het spirituele/althans geïnteresseerd erin en verder toch gewoon een beetje zoekende nog in het leven: wie ben ik, wat wil ik, wat drijft mij?
We konden opzich redelijk goed met elkaar praten.

Beste forum gebruikers,

ik ben een man van 42 , gescheiden en 4 kids. zelf nog op goede voet met mijn ex vrouw.

Na bijna een jaar single te zijn geweest kwam ik spontaan een leuke vrouw tegen en twijfelde geen moment om hier iets mee te doen, ik zag haar lopen bij een supermarkt en plaatste een briefje met mijn nr onder de ruit.

Ik ben 20 jaar en mijn ex vriendje ook. Allebei nog super jong. Maar we wisten wel wat we wilden. Een toekomst samen.
Hij woont 3 kwartier met de auto van mij vandaan en 1,5 uur met de trein. Hij studeert en werkt 3/4 dagen in de week. Ik werk 3/4 dagen in de week.

Ik ben 20 jaar en mijn ex vriendje ook. Allebei nog super jong. Maar we wisten wel wat we wilden. Een toekomst samen.
Hij woont 3 kwartier met de auto van mij vandaan en 1,5 uur met de trein. Hij studeert en werkt 3/4 dagen in de week. Ik werk 3/4 dagen in de week.

ik ben na 25 jaar verlaten door mijn man is nu 4 jaar geleden maar ben hierdoor heel mijn zelfvertrouwen kwijt waardoor ik niet over hem heen kom het is net of ik niet verder kom iemand hier ervaring mee en misschien goede reacties waar ik misschien wat mee kan