het is fijn dat er mensen zijn waar je dingen van hoort
soms wil je ze niet horen maar dat is even iets anders hahaha
maar vind het fijn dat ik deze site heb gevonden
ben zelf ook wel bezig met het heden en de toekomst
maar het verleden laat je niet zomaar even achter
weet wel dat het deze keer veel makkelijker gaat dan ooit tevoren
ik weet dat ik er en niets aan kan veranderen, en dat ik inderdaad mijn best heb gedaan
ben niet helemaal overtuigd dat ik het helemaal goed heb gedaan, maar ben dan ook maar een mens die fouten maakt
ik ben ook een heel stuk rustiger, alhoewel ik af en toe me iets te rustig vind, want dan willen de tranen niet komen die ik eigenlijk van binnen voel
soms zou ik willen dat ik eens verstandig werd
waarom kom ik er toch steeds weer achter dat wat ik vind ik niet altijd wil weten omdat het alleen maar pijn doet?
sowieso oude dingen nalezen is soms niet altijd verstandig
wel kom je er soms al achter dat je toen de dingen al zag waardoor je nu alleen bent
het gevoel wat dan van binnen komt opborrelen is te erg
het gevoel van verraad, dat het zo niet had hoeven gaan
maar ja daar komt het woordje "als" ineens om de hoek geslopen
als ik dit
of als hij dat
het heeft geen zin om dat te denken
denk dat het wel belangrijk is dat ik zelf leer omgaan met dat opborrelende gevoel, want ik weet dat het vooral ook mijzelf geen goed doet, dat er eigenlijk helemaal niets goed uit kan komen
het is alweer bijna de 3e van januari
een nieuw jaar is weer begonnen
zou het dit jaar beter gaan?
is er echt iemand op deze bol die ook voor mij gaat
die ik kan koesteren en die mij koestert?
morgen weer werken en weer je masker opzetten
want dat is het, voor andere is het al geen nieuws meer en ik ga door met mijn pijn
zou me in een hoekje terug willen trekken
weet ook wel dat dat niets oplost en je je daarbij alleen maar rotter gaat voelen, maar zo voelt het vaak wel
ach komt wel weer goed, zal wel een tijdje duren, dat weet ik zeker, maar nu voelt het nog allemaal niet goed
voel me leeg van binnen en nee niet omdat hij me zo aanvulde..
vanmorgen heel moeilijk gehad
compleet in paniek geweest en zo'n rot gevoel dat ik het niet meer hield
ben vanuit mijn verleden naar een goede therapeute geweest en had haar opgebeld en kon meteen langs komen!
en ze heeft me zoveel goed gedaan dat ik zelfs weer rustig kan denken
ga vanavond naar een collega die ik nu mijn vriendin kan noemen en ga daar met een grote groep feest vieren en me goed voelen door de warmte die hun uitstralen
ben er natuurlijk nog lang niet overheen, maar een aardig mailtje van mijn ex en de steun die ik heb gekregen houden me weer op de been, dat ik weer wat positiever kan denken
heb me vandaag op mijn vrije dag best vermaakt
maar dan komt 's avonds weer dat verdriet en moeilijke gevoel opzetten
je zou me bellen, mailen in ieder geval wat van je laten weten en zoals zo vaak is dat weer niet gebeurd
dan ga ik me weer zo gedragen als ik absoluut niet wil
word weer wanhopig voel me alleen op de wereld met mijn verdriet en voel dat ik moet oppassen om niet in een zwart gat te vallen
zal wel weer bij mijn leerproces horen, maar wanneer leert de persoon waar ik mee ben het eens?
weet niet of dit de manier is waarop ik door wil gaan
zal wel weer gaan slapen en dromen dat alles goed komt en dan wakker worden en het weer op je af voelen komen