Bijna 6 jaar geleden leerde ik mijn man kennen,ruim vijf jaar geleden schreef ik hier mijn eerste blog.
En nu ben ik terug.
Mijn man,mijn grote liefde,de man met wie ik samen oud dacht te worden.
Het loopt al een paar maanden niet zo lekker en gelukkig praten we met elkaar. Zo hadden we gisterenavond ook een gesprek over wat er nog tussen ons is.
Ik vertelde mijn man dat ik ontzettend veel van hem houdt en dat ik samen met hem oud wil worden.
Dat hij mijn grote liefde is.
Mijn man vertelde mij dat hij ook ontzettend veel van mij houdt maar dat ik niet zijn grote liefde ben.

Zoals jullie in mijn voorgaande blogs hebben kunnen lezen is mijn relatie een hele strijd geweest.
We zijn na een breuk en een aantal behoorlijke strubbelingen nu vier jaar bij elkaar.
Dingen uit het verleden zitten mij nog steeds dwars maar ik kan ze niet veranderen,hoe graag ik dat ook zou willen.
Heb na heel wat wikken en wegen besloten om bij hem te blijven en weet in mijn achterhoofd dat ik nooit zal vergeten wat er allemaal gebeurt is maar dat is voor mij geen reden (meer) om er een punt achter te zetten.
Wel zal het altijd meespelen en blijven knagen.

Hallo,

Ik heb een relatie van drie jaar.
We zijn al eens eerder uit elkaar gweest omdat hij iets miste in de relatie.
Ik ben daar toen echt heel erg verdrietig om geweest en was heel erg gelukkig toen we na een maand of drie weer bij elkaar kwamen.
Was de gelukkigste vrouwop deze aarde. Mijn geluk kon niet op.
Nu,drie jaar later ben ik er achter gekomen wat hij in de drie maanden dat we uit elkaar waren allemaal uitgevreten heeft.
Hoeveel vrouwen hij in zijn (lees ons bed) heeft gehad en ook wat hij er mee gedaan heeft.

Het is juni 2007,een mooie zonnige dag.
Ben niet iemand die veel op stap gaat maar als de zon schijnt ben ik graag buiten. Ik loop naar het park,daar zijn wat activiteiten. Kom wat oude bekenden tegen en raak aan de praat. Raak in gesprek over van alles en nog wat en kom zo op het onderwerp liefde/relatie.
Zelf op dat moment ruim 4 jaar vrijgezel na een relatie van bijna 10 jaar. Na een paar uurtjes ga ik weer richting huis,maak wat te eten en plof op de bank. De telefoon gaat,een kennis,of ik zin heb om vanavond nog even mee naar het park te gaan. Gezellig,heb toch niets te doen.