Hoe het met me gaat. Naar omstandigheden heel goed eigenlijk. Ik ben een aantal daagjes niet op LDVD.nl geweest, omdat het een beetje op een verslaving ging lijken. Ik heb mezelf afgelopen maandag (vrijgenomen) goed beet genomen, en mezelf een dosis positiviteit gegeven. Met name de avond was een ommekeer. Ben gaan sporten, heb veel gesproken met mensen en heb de verwerking ingezet naar een nieuwe toekomst. Hoe ik dat gedaan heb. Ik heb geen hoop meer, beter zelfs ik wil mijn ex niet meer zien eigenlijk.

De vrijdag voorbij. Vervolg op mijn blog "vrijdag..?"

Zoals meerdere hebben gedaan voor mij. Een brief schrijven. Ik wil het met een kaart doen, dat dwingt me dan ook het enigzins kort te houden. De volgende tekst wil ik sturen. Graag jullie mening of ik het moet sturen, of dit al het moment is om zoiets te sturen. Andere meningen welkom! Ben ik bijvoorbeeld te aardig? Of niet?

De vrijdag komt dichterbij. Twee belangrijke dingen. uitslagen van mijn onderzoeken in het ziekenhuis, waarvan ik besloten heb dat m'n ex daar niet bij aanwezig is maar een vriend. ( Ze wilde er uit plichtsgevoel wel bij aanwezig zijn.) en daarna ga ik vrijdag mijn hond ophalen bij mijn ex. Eindelijk kan ik die kleine na 3,5 weken weer eens zien voor een weekendje. Eigenlijk durf ik niet echt de confrontatie aan haar (m'n ex), weer te zien, elke keer tot nu betekende dat een flinke terugval in de verwerking en m'n gevoelens. Frustraties, herhinneringen en pijn die kan iknu echt wel missen.

De eerste twee weken zijn voorbij. Afgelopen woensdag zijn de meeste spullen verhuist. Het voelt hier koud en leeg in huis. Zij weg, de dieren weg en meeste van haar spullen weg. Ik mis alles, zoals het was. Waarom het moest eindigen is me nog steeds een raadsel. Het wordt me niet verteld. Zie ziet niet wat het zou helpen, werd me nog verteld bij het verhuizen. (Zie mijn reactie op mijn blog "Verwarring?!?!")

Zoveel volgens het boekje gedaan, contact stilte, leuke dingen doen, vrienden opzoeken, sporten, gezond eten. Ik ben er lekker een paar dagen uitgegaan voor een korte vakantie. Ik loop net het hotel binnen en mijn telefoon gaat.... Ja, m'n ex, een vriendelijk gesprek, ze wil afspreken om spullen op te halen (we woonde samen). Ik reageer zo neutraal mogelijk en beleeft. Ik vraag haar de overige dagen eventuele communicatie via sms te doen en tot een minimum te beperken. 15 minuten later de telefoon gaat weer i.v.m. dat ze extra informatie wilde over het ophalen.

Ja, m'n vorige blog had ik maar weer verwijderd, ik probeerde mijn ex-vriendin te verontschuldigen voor haar daad. Vreemd gaan is gewoon fout, punt. Het was toen nog niet uit, maar zocht steun voor de juiste keuze. Die heeft ze nu zelf genomen. Liefde was het probleem niet, maar haar fout kan nooit meer hersteld worden binnen een relatie vindt ze en ze vertrouwd zichzelf niet eens meer. Het vertrouwen bij mij daarom ook weg.