Ik ben zo in de war.. opeens echt gewoon uit het niets..
Afgelopen zondagavond heb ik alleen maar gehuild, gehuild en gehuild... ik kon niet slapen, voelde me zo rot.
Ik mis hem, nee ik mis hem niet, ik mis iemand, maar niemand is als hem, maar hij is niet goed voor mij, maar ik hou van hem, maar ik word ongelukkig met hem dat ging er allemaal door mij heen... ik denk dat het komt omdat ik wist dat ik hem de volgende avond zou gaan zien (gisteravond..) gister overdag nog steeds een rot gevoel.. gelukkig veel afleiding op stage. Nou die avond ging ik sporten, hij was er ook.. maar ik bestond niet voor hem, hij deed alsof hij me niet kende, dat gaf me een nog rotter gevoel. Ik vond dat hij er slecht uit zag dus vanochtend heb ik hem een appje gestuurd of het wel goed met hem ging ja het ging prima allemaal, en geen interesse in mij, niks gewoon... ik deed een beetje kortaf en zag weer een beetje in hoe hij is.. maar alsnog, we moeten toch gewoon normaal kunnen doen tegen elkaar. Ik wil niet doen alsof hij gewoon iemand is, ik hou nog steeds van hem, hoef hem niet terug, denk ik... maar het doet pijn dat hij doet alsof het allemaal niks is geweest, dat ik niks ben voor hem of ooit ben geweest... Ik ben echt enorm in de war, weet niet of ik hem terug wil.. want dat kan niet, daar word ik ongelukkig van maar waarom mis ik hem dan.. waarom.. als hij zo tegen me doet.