Een paar dagen geleden heb ik een nw. mobiel gekocht, alweer iets wat verandert is sinds ik en J. uit elkaar zijn, het maakte me weer verdrietig, ik dacht aan al de sms-jes die we elkaar stuurde, vooral in het begin, toen begon het weer te malen, dat we ook goede tijden hebben gehad, zijn grapjes, zijn lach, zijn knuffels, hoe hij liep, hoe hij praatte, wat en met wie zit hij nu voetbal te kijken? Ik weet zeker dat deze man de liefde van mijn leven was, dat weet ik nu heel zeker, net zo als ik zeker weet dat ik nooit meer iets van hem zal horen, toch, ondanks dat het nu ruim een jaar geleden is, ik hou nog van hem, voel de wanhoop om nooit meer, Ik las net de blog van HugoBos en zo voel ik dat ook, je gaat door, maar je voelt je zo eenzzam af en toe, ben in elk geval blij dat ik morgen weer een drukke dag op mijn werk heb, Paula