afbeelding van fuzzy

Waarom doet hij nog steeds zo.....

Ik probeer een persoon in te schatten. Graag zou ik daarbij jullie hulp willen.
Als volgt: 4/5 maand heb ik met een super leuke jongen gegaan. We hadden het gezellig. Deden veel leuke dingen, en woonden de laatste maand praktisch bij elkaar in. Het plan was er om lekker met elkaar op vakantie te gaan. Ook een kinderwens hadden we wel eens met elkaar besproken. "Hij was het"
Toch is het uitgegaan. Hij had ook nog gevoelens voor zijn ex. Ik heb hem gezegd, dat als zijn hart bij haar ligt, hij voor haar moest gaan. Allebei in tranen. Een maand lang hebben we nog contact gehad.Van zijn kant. Hij belde, smsde of kwam langs. Ik kon dat niet meer. Hield er alleen maar hoop van.Ik heb hem gezegd dat ie eerst even geen contact meer moest zoeken. Hij keek boos maar begreep t. Sinds da moment is er iets raars. Ik hoorde niks meer van m. Wonen in het zelfde dorp en komen elkaar dus nog wel tegen. Alleen hoi kon er van af. Meer niet. Gelijk vanaf het begin heb ik t gevoel gehad dat ie me negeert. 2 maand later heb ik hem sms gestuurd hoe het was en ook een sms tijdens een moeilijke dag van het jaar. Geen reactie. Op msn. Geen contact. Schouder aan schouder in een disco, geen contact.Alleen hoi.heb hem een mail gestuurd met mijn vermoedens, maar geen raectie. Wel hebben we 1x gepraat op initiatief van mij in een diso. Ik was er zo flauw van. Ik wist dat het klikte tussen ons, dan konden we nu toch normaal met elkaar omgaan. We waren goed uit elkaar gegaan. Op een gegeven moment liep hij langs. Ik heb hem binnen geroepen en gevraagd wat er aan de hand was?? Waarom ik geen reactie kreeg?? Hij wist het niet. Later vroeg ie aan me: hoe is het met de liefde?? Met kerst kwam ie naar me toe in een discotheek. Mn buik vol kriebels. Allebei stijf van de drank, maar het was gezellig. Aan het eind van de avond bleef die ook bij me hangen. Tijdens oud en nieuw natuurlijk op het zelfde feest. Maar hij was met een ander meisje. Ik was des duivels. Hem natuurlijk aangesproken en nog meer gaan drinken. Met mn domme hoofd een vriend van m gezoend. Heb gelijk mn excuses aangeboden. "Ik moest het zelf weten". Een paar weken later heb ik m opgebeld of ik langs mocht komen. Hij deed eerst wat vaag maar oke. Hij kon deze week niet en belde me nog wel. Niks gehoord. Als ik m tegen kwam was het heel stilletjes "hoi", meer ook niet.

afbeelding van juliana

knoop in je maag..je gaat hem weer zien

gisteravond weer naar 'ons' huis geweest. Eergister belde hij. Het is al 8 weken uit..Al bijna twee maanden!!!!! had hem al 4 weken niet gesproken. god wat gaat het snel. Hij wilde afspreken om de laatste spullen en rekeningen face to face ' af te handelen ' geweldig. we hebben er zin in.
Gisteren beeldde ik me in hoe het huis eruit zou zien als hij alles heeft meegenomen. LEEG. ben erg bang dat ik zelf dat gevoel ook ga krijgen.. ik hoop het niet.
Ik hoop dat als ik hem zie dat ik dan heel goed zie dat hij niet leuk is. Er lagen gister weer lijstjes op zn bureau. met namen. mensen die hij gaat uitnodigen voor een feest in zn nieuwe huis? mensen waar hij mee moet afspreken? Er stonden ook weer namen op van oude vriendinnetjes. Van die zgnd vrienden-vriendinnetjes die ineens waren verdwenen toen ik in beeld kwam . ahuh. snap ook niet dat ie die briefjes weer laat liggen. Hij wist dat ik langs zou komen. Ach, hij doet maar. ik moest nog wat foto's van de pc afhalen en zag ook wat nieuwe foto's van hem. Ik zag hem en dacht: het is toch ongelovelijk dat dit mijn vriendje is geweest! ik KEN hem niet meer.

afbeelding van TeePack

Paar uur later

Ik heb de reacties gelezen, ik heb naturrlijk me ups en me downs. Nu zit ik weer iets beter in vel dan toen ik het bericht schreef. In een reactie stond ze wil je erbij. Dat heeft me wel aan het denken gezet, misschien is het ook wel zo. Terwijl je het niet wil horen. Iig bedankt voor de reacties. Ik zal er eens even HEEL goed over nadenken

afbeelding van TeePack

Snap er niks meer van

Ik ben op deze site beland via google, ik zit ff met me zelf in de knoop. Ik zal jullie ff me verhaal vertellen! Voriga jaar heb ik een meisje ontmoet een heel leuk meisje en het ging allemaal heel goed en we waren beiden erg verliefd op mekaar! Op een gegeven moment na ongeveer 7 maanden ging ik verhuizen. We zagen elkaar ietsjes minder omdat zei veel moest werken, van de 1 op de andere dag kwam ze naar mij toe om te zeggen dat ze het uit wilde maken. De reden die ze vertelde was dat het haar allemaal teveel werd ze was ook erg druk. Na een tijdje samen gehuild te hebben zijn we uit mekaar gegaan. Maar een maand zagen we elkaar weer veel en was het alsof het een relatie was, toen ging het allemaal heel goed! Op een gegeven moment kwam ze bij mij in de straat in wonen. Het ging allemaal goed maar we zagen elkaar wel iets van 10 uur per dag ik weet dat heel slecht is maar het ging allemaal toch erg goed!

afbeelding van TeePack

Snap er niks meer van

Ik ben op deze site beland via google, ik zit ff met me zelf in de knoop. Ik zal jullie ff me verhaal vertellen! Voriga jaar heb ik een meisje ontmoet een heel leuk meisje en het ging allemaal heel goed en we waren beiden erg verliefd op mekaar! Op een gegeven moment na ongeveer 7 maanden ging ik verhuizen. We zagen elkaar ietsjes minder omdat zei veel moest werken, van de 1 op de andere dag kwam ze naar mij toe om te zeggen dat ze het uit wilde maken. De reden die ze vertelde was dat het haar allemaal teveel werd ze was ook erg druk. Na een tijdje samen gehuild te hebben zijn we uit mekaar gegaan. Maar een maand zagen we elkaar weer veel en was het alsof het een relatie was, toen ging het allemaal heel goed! Op een gegeven moment kwam ze bij mij in de straat in wonen. Het ging allemaal goed maar we zagen elkaar wel iets van 10 uur per dag ik weet dat heel slecht is maar het ging allemaal toch erg goed!

afbeelding van crientje

ik durf de stap niet te zetten...

2 weken geleden nu, en nog steeds voel ik me net zo rot als in et begin...er zijn wel is goede dagen maar meestal alleen maar slecht...op mijn mail, waarin ik uitleg dak em graag nog 1 x wil zien om goed met em te praten zodat ik et beter kan afsluiten, wordt nie gereageerd...nog steeds snij ik in mn polsen tot bloedens aan toe...ik wil er wel wat aan doen maar durf de stap nie te zetten om er met iemand over te praten...ik ben bang dat waar ik mee zit nie serieus genoeg word genomen...dat ze me hier thuis vreemd gaan vinden...nooit gedacht dat ik me zo rot zou kunnen voelen over een jongen...

afbeelding van dying without you...

en alweer...

Vandaag alweer bijna ingestort op mijn werk.
Alles ging fout, kreeg alweer een preek, ben weggelopen naar de wc en heb daar zitten janken...
Hoe moet het toch verder? Ik kan het niet meer aan om iedere dag helemaal alleen te zijn.
De eenzaamheid is de grootste vijand van een vis heb ik gelezen in een horoscoop, dat klopt zeker!
Ik hou van haar, blijf dat de rest van mijn leven doen, zij zegt hetzelfde, maar dan op een andere manier van houden van. Hoop blijft bestaan...

Inhoud syndiceren