Hallo Doubt,

Lang geleden ondertussen.
In het begin kwamen we hier beiden over onze problemen praten. Nadien kwam ik hier nog voor de moeilijke momenten en de steun, maar jij had meestal voldoende om enkel te lezen.
Nu ben ik op een punt dat ik LDVD niet meer nodig heb. Maar ik ben een dankbaar iemand, dus ik kon niet zomaar weggaan zonder iets te zeggen.
Ik wou een afscheidsblog plaatsen, maar daar heeft niemand iets aan. Daarom kan ik me misschien beter richten tot iemand, en deze een klein steuntje proberen geven. Jij bent mijn slachtoffer.

Nu zie ik dat je eindelijk die stap gezet hebt: Je hebt hem losgelaten, laten gaan.
Dat gebeurt niet zomaar in eens, dat is ook bijna niet mogelijk. Maar langzaam aan zal dit waarschijnlijk wel gebeuren.
De pijnlijkste gedachte voor mij in LDVD: je liefste zal geen deel meer uitmaken van je leven.
Ergens wil je dat niet, ergens lijk je het ook niet te kunnen.
Maar in de meeste gevallen zal dit wel het resultaat zijn.
Ik heb gelezen dat de honden er voor zorgen dat je hem nog wekelijks een paar keer ziet. Het is begrijpelijk dat je elkaar na zoveel jaren mist, en dat je reden zoekt om elkaar eens te zien.
Dat hoeft niet ontkent te worden, dat zouden we allemaal doen als we de mogelijkheid hadden/hebben.
Jullie hebben er beide voor gekozen om uit elkaar te gaan. Hij zag het niet meer zitten met u, en jij hebt uiteindelijk beslist dat jij zijn gedrag niet kon verdragen (een begrijpelijk besluit).
Terug keren naar vroeger kan je niet meer. Wat gebeurd is, is gebeurd. Dus terug goedkomen zal het op deze manier niet doen, vermoed ik.
Hij is bij iemand anders; so be it.
De persoon waarop je verliefd was; die bestaat niet meer, mensen veranderen. (moeilijk uit te leggen, ik hoop dat je me begrijpt)

Maar aan u uiteindelijk om de conclusies te trekken.
Ik kan je enkel aanraden om elk contact te verbreken. Haal die honden er zo snel mogelijk weg en regel alles wat moet geregeld worden.
Zodanig dat je allebei rustig de situatie kan bekijken en ervaren.
Het zal een slag zijn, zowiezo, maar die komt ooit. Doe het dan vandaag, of zo snel mogelijk. Dan kan je zo snel mogelijk aan een nieuwe stap in uw prille leven beginnen.
Komt het ooit nog goed? Willen jullie beiden dat het goed komt?
Kunnen jullie vrienden zijn?
Is er nog iets anders?
Enkel tijd zal je het antwoord kunnen geven.

Maar blijf niet hopen tot zijn "verliefdheid" voor die nieuwe over is.
Dat zal u nergens brengen.
Hij zal u dan misschien gebruiken als vlucht als die relatie eindigt.
Jij moet verder met uw leven.
En dat leven is zonder hem. Hoe pijnlijk die gedachte is.
Als je daar behoefte aan hebt kan je hem dat ook duidelijk maken.
Dat je geen contact meer wilt, omdat hij een ander heeft, ondanks dat ie zijn vrijheid wou, etc...

En om met een "hoopvolle" noot te eindigen:
Ken je de film: "Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004) "?
Wat moet gebeuren, zal gebeuren.
Ik dacht dat het boek: "De Alchemist" ook over een dergelijk iets ging.

Ik hoop dat je er iets aan hebt, en ik wil je verder nog veel sterkte wensen.

Groeten,
Nico