Apje...

afbeelding van Jans1

Vandaag ging redelijk oke. Geen tranen. Wel gemis natuurlijk. af en toe op het werk merk ik dat af en toe duizelig ben/verkeerd adem, door de stress en verdriet.
Had wat mailtjes door gestuurd naar hem toen ik thuis kwam van werken.
Kreeg daarna een whats app... Jans bedankt voor het doorsturen.
Prima natuurlijk.
Maar ik kan er nog maar niet aan wennen dat ie zo zakelijk doet. Geen hoi Pop, xxx of skat meer. Tranen op weg naar huis (ik eet nu bij mn ouders) en tranen wederom als ik het lege huis binnen kom.
De confrontaties zijn erg pijnlijk.
Zat er maar even een "uit"knop op me........

afbeelding van Hetlevenismooi

@Jans1

Mijn ex zei bijna 3 jaar lang als hij naar huis reed en hij belde, hoi schat met mij...pijnlijk om dat ook nooit meer te horen.
Lieve Jans jij bent in het begin van het liefdesverdriet, laat het maar over je heen komen, ook je tranen, dat is ook helend.

Probeer om niet te lang in je gedachten met de scenario's mee te gaan en denk snel aan iets anders. Die scenario's, wat is dat ook vermoeiend he en pijnlijk.

Natuurlijk wil je het gevoel niet steeds voelen en soms vecht je ertegen omdat het te pijnlijk is. Ik ben wat verder in de rit en ik weet hoe het voelt dat overleven maar de rustmomenten gaan ook komen ook voor jou. Ook met de geluksmomenten geniet daar extra van. En wat ook goed is fake een lach, maakt endorfine vrij, het geluksstofje.xxx