Ik wil graag ook eens mijn verhaal doen.
Op 22 april 2006 maakte ik het aan met een echt lieve jongen.
Hij maakte me gelukkig, iets wat ik enkele jaren niet meer was doordat ik gepest werd. Hij verzekerde me dat hij me nooit zou verlaten en hij zei dat hij zijn leven met me wilt delen. Ik was in de zevende hemel. Hij was mijn eerste keer. Hij gaf me een hele mooie knuffel toen het een halfjaar aan was. Maar toen begonnen de problemen... Mijn ouders zeiden iets dat hij niet begreep en hij zei dat tegen zijn ouders. Die begonnen dan tegen ik, mijn ouders kwamen dat te weten.. Zij belden zijn ouders en ze verboden hem om mij te zien. Hij vroeg een pauze. Ik was er niet echt goed van. Hij ook niet, na twee dagen vroeg hij het al weer aan omdat hij niet zonder me kan(op msn) en we zouden elkaar in het geheim zijn. Paar keer per maand. Ik zag hem vorige week dinsdag in de herfstvakantie. Alles was perfect, ik had mijn liefje weer in mijn armen. Tot zondag.. toen zei hij op msn dat hij niet meer zoveel gevoelens had voor me zoals hij had in het begin en dat het uit is omdat hij niet meer van me houd? Ik was er kapot van natuurlijk:( Hij was mijn alles:'( In de loop van de week zei hij allerlei dingen tegen me: 'ik wil mijn gevoelens voor je terug' 'je blijft mijn snoezie' 'hopelijk zal ik dromen over je vanavond' etc. Dat zei hij nog woensdag. We hadden afgesproken om zondag af te spreken omdat hij iets terug wilt en woensdag zei hij, als hij iets voor me voelt, dat hij me zou zoenen. Ik kreeg weer hoop erin maar gisteren zei hij dat hij al twee dagen met een ander wilt. Dus nu weet ik zeker dat het nooit meer goed zal komen tussen ons. Tot mijn grote spijt, en ik hou nog heel veel van hem maar hoe dat hij tegen me doet is niet normaal. Tegen een vriendin zei hij gisteren 'nu begrijp ik waarom mijn vrienden zeiden dat ik beter verdien of haar' dus mijn zelfvertrouwen is nu totaal weg:(