Hallo mensen, lang niet meer iets laten horen. Bijna een jaar geleden dat het uitging, en voel me heel erg goed en sta zeker stevig in me schoenen.

Sjonge, ben nu na al die tijd haar 2x achter elkaar tegengekomen in 2 weken tijd en het was een ramp, letterlijk hallo en snel doorlopen dat was echt heel erg naar, merkte ook meteen aan haar dat ze het heel moeilijk vond om wat te zeggen.

Ik boek vooruitgang, maar merk aan mezelf en aan m'n dagelijks leven dat ik der nog steeds mis. Ik heb vandaag gesolliciteerd op een leuke bijbaan (evenementenbeveiliging) het ging heel erg goed, en volgende week krijg ik te horen of ik aangenomen ben. ze waren erg tevreden en enthousiast over mij, dus dat was helemaal goed gegaan. Nu ik dit goeie nieuws heb wil ik dit graag delen met degene waar ik dat eerder ook altijd bij kon, jammer genoeg kan dat nu niet meer. en momenten zoals deze zijn het meest vervelend.

Nu ben ik al meer dan 2 maanden uit elkaar met m'n ex waar ik 4 jaar en 2 maanden mee ben samen geweest en ik mis haar nog steeds iedere dag, alles wat ik doe, elk feest waar ik naar toe ga, elke stap die ik zet blijft me aan haar herinneren. Ik dacht dat ik vooruitgang zou boeken, dat de pijn minder zou worden en dat ik er sterker uit zou komen. Het advies dat mij is gegeven is afleiding zoeken en op jezelf focussen, hier ben ik heel erg veel mee bezig maar het lukt gewoon niet om haar uit mijn gedachtes te zetten, wat moet ik hier nou mee?