Boos, boos, boos

afbeelding van Bri

Jezus, wat ben ik ben ogen uit mijn kop aan het janken. Ja... het doet me goed dit van me af te schrijven. Ik jank, ik ben boos, ik haat. Geen wraakgevoelens. Wraak is ook geen antwoord. Wraak verrijkt mij niet. Het verarmt alleen maar. Maar ik haat je wel. Tot het diepst van mijn hart. Ik voel geen houden van meer. Wel zal ik de momenten dat we samen iets ondernamen missen. Me 's avonds weer alleen voelen. Dat gevoel zal ik missen, maar jou mis ik niet. Ik haat je. Heb het boekje met foto's wat ik voor jou en mij had gemaakt verscheurd. Je boeken die ik nog niet gelezen had, en die je mij cadeau had gegeven, verscheurd en weggegooid. Ik hoef jouw schijnheilige woorden over liefde die je had geschreven niet meer te lezen. Alle foto's van onze vakantie die ik had ga ik deleten. Vanavond komt er een vriend om de foto's van jou en mijn kinderen te bewerken. Zodat jouw kop er vanaf verdwijnt. Ik wil geen herinneringen meer aan jou. Wat moet ik me herinneren? Een leuke tijd? Denk je dat ik ooit kan terugkijken op een leuke tijd op de manier waarop je me willens en wetens hebt gebruikt? Ik lees net nog je mail wat je schreef: Sorry als je je misbruikt gevoeld hebt. was niet mijn bedoeling. Ben er ook niet trots op hoe het allemaal gelopen is.
Het was voor mij de enige manier om te kijken of er nog gevoelens van mij voor jou waren .... Ze waren en zijn er wel, maar niet genoeg.
Het is dus niet allemaal lust geweest ....
Nogmaals sorry als ik je in jouw ogen misbruikt heb.
In mijn ogen? Hoe durf je! Schuif het maar af. Het is echt de slechtste smoes die ik ooit heb gehoord of gelezen. Met iemand naar bed gaan om te kijken of er nog gevoelens zijn. Wat een bullshit. Als je dat kunt zeggen en het menen, dan mankeer je echt iets, hoor!

Ik wil je 'bedanken' voor de littekens. De littekens die je hebt achtergelaten. Hoe moet ik ooit weer iemand in de toekomst vertrouwen? Hoe? Leef jij maar verder. Van mij mag je. Ik begrijp alleen niet hoe jij jezelf recht in de spiegel aan kunt kijken.

Ik hoef geen herinneringen aan jou. Jij zit niet meer in mijn hart. Het enige wat nog in mijn hart zit is verdriet, haat en boosheid naar jou toe. Val dood René!

afbeelding van eleanor

Wat een heftig verhaal zeg.

Wat een heftig verhaal zeg. Het voelt misschien wel goed om je boosheid er zo uit te gooien? Moet je dan natuurlijk ook lekker doen he?
Kun je wel gewoon functioneren onder deze woede of denk je er elke minuut van de dag aan?
Sterkte, hij is het niet waard!!!
Liefs!!

afbeelding van Bri

ja

Ik functioneer goed onder deze woede. Het houden van is voor mij verdwenen. En ik voel boosheid omdat ik zo ben gebruikt. Die boosheid, de pijn en het verdriet er van moeten eruit. Dat lucht ik op deze manier. Heb vanmiddag lekker bij de schoonheidsspecialiste gelegen en dan voel ik geen woede. Wel verdriet, maar geen woede. Nu heb ik een vriend op visite, en ook dan ben ik zonder woede.

afbeelding van eleanor

Gelukkig! Het is ook goed

Gelukkig! Het is ook goed alles er lekker uit te gooien denk ik. Ik ken het ook hoor, al doe ik het op een andere manier. Het gevoel gebruikt te zijn heb ik lang tegengehouden, omdat ik het niet wilde. Ik wilde het beeld van hem houden wat ik voor mezelf had geschetst, een mooi beeld. Maar dat is het niet, ik heb mezelf voor degek gehouden en het is tijd om de waarheid onder ogen te zien!
Wat doen mensen elkaar aan he? Het is soms niet te geloven!

afbeelding van Désirée17

jij bent krachtig

Ha Bri,

Jij bent krachtig! Ik bewonder jouw directe besluitvaardigheid. Ondanks wat ik in mijn verhaal Catharsis schreef, heb ik nog alles bewaard. Alleen de smsen uit de mooie tijd en uit de ruzietijd heb ik vrijwel allemaal weg gegooid, behalve de laatste, toen het al mat was en niets meer leek, met de lafaard. Alle mailtjes, briefjes, foto's. Ik koester het nog. Soms kijk ik er nog naar. Ook om het te begrijpen. Dat is eigenlijk reuze slap van me. Ik zou nu eindelijk een keer voor mezelf moeten uitkomen, voor mijn behoefte aan echtheid en liefde. Ik vind het gezond en knap dat je dit zo rigoureus doet. En je zet me aan het denken: heb ik verdorie nou nog steeds stiekem hoop? Wat een muts ben ik dan! Waarom recht ik mijn rug niet?

Vertwijfelde groet,
Désirée

PS Het stomme is dat hij waarschijnlijk wel alles gedeleted heeft, alsof hij stopte met roken, stopte hij met ons......