Dit is het dus

afbeelding van Gast

Ik heb hulp nodig.. Helaas.. Ik kan het niet alleen. .
Ik heb de hele ochtend zitten bedenken hoe ik het beste tegen een andere scooter aan kan rijden. .
Ik heb spijt van mn abortus.. Al weet ik dat het beter is. . Maar het voelt gewoon niet zo. .
Ik had mn kindje willen houden. .

afbeelding van waterman

Hoi Cheezie

Rustig aan, hoor meid! Weg van die paniek, weg van die enorme depressieve gevoelens, hoor! Het is heel goed te snappen dat je je nu zo voelt, maar zoek rust, hoor! Zoek mensen om je heen die wel van je houden, die je effe willen vasthouden, en zorg de kkomende dagen heeeeel goed voor jezelf. Het is ook nogal wat, waar je doorheen moest.

Nu geen twijfel hoor, nu geen schuldgevoelens. Eerst weer effe rust in je hoofd, en dan pas weer gaan denken over zaken.

Rust, Cheezie..........

Rust.........

Rust......

Daarna komt het wel weer

Heel veel sterkte van waterman

PS Schaam je niet hoor, dals je hulp gaat zoeken. Soms moet dat gewoon effe. En als het moet, dan is het beter om te doen. Beter dan tegen een andere scooter aan te rijden.

afbeelding van Willie

Cheezie

Ik sluit me volledig aan bij waterman, zoek rust en doe geen gekke dingen, cheezie. Denk aan jezelf, de rest komt later wel. En hulp zoeken, gewoon doen. Is niks mis mee, daar zijn ze voor.

Een grote virtuele knuffel, cheezie, kop op.

afbeelding van Just a guy

Hey Cheezie

Dat je hulp nodig hebt is niet meer dan normaal in de situatie waar je nu in zit meis.
Heb je mensen om je heen met wie je goed kunt praten? familie? vrienden? En anders is er ook nog altijd professionele hulp via huisarts of rechtstreeks naar een psycholoog (dat laatste heb ik ook gedaan)
Praten kan al zo veel helpen, al is het alleen maar om het verdriet er even uit te laten...

Heel veel sterkte Cheezie

afbeelding van cheezie

@waterman @willie @just a guy

Dank jullie wel voor de super lieve reacties!
Ik vind dus die rust niet.. Ik blijf maar malen in mn hoofd. .
En Mn ex vindt dat ik niet zo moet zeuren. . Hij vindt me vervelend. .
Mn vader snapt niet waar ik nou mee zit. .
Mn moeder probeert te vrolijk te doen. .
Mn vrienden hebben het te druk. . 1tje kan ik gelukkig altijd bellen. .
Maar langskomen doet dus niemand. .
Hoe druk mn leven was afgelopen maanden. . Hoe leeg mn agenda nu is. .
Alsof ik 1 op de andere dag niks meer heb..
Over een uurtje heb ik een afspraak bij de huisarts. .
Eigenlijk wil ik worden opgenomen. .

afbeelding van hortensia

@cheezie

Lieve Cheezie,

Het is heel erg verdrietig dat je die keus hebt moeten maken, maar weet je... die gevoelens die je hebt nu is iets wat elke vrouw zich blijft afvragen .. heb ik het goed gedaan ,was het wel de juiste keus...lieve meid, zo'n keus moeten maken als vrouw zijnde is het zwaarste waar ze ooit voor kan komen te staan. Iets wat je altijd ergens in je achterhoofd zult houden met soms wisselende gedachtens daarover...maar ook ooit krijgt dat wel zijn plekje. Je hebt er nu niks aan wat ik zeg omdat je vreselijk veel verdriet hebt nu , maar dat hoort ook een beetje bij het afscheid...je moet ook hierover kunnen rouwen en verdrietig en boos mogen zijn. Het vreselijke in jou sitiuatie zijn de omstandigheden daar nog eens bij met je exvriend...dat heb je er ook nog bij en dat is bijna teveel ineens allemaal.
Wel heef fijn dat je ouders om je heen zijn, dat van die vrienden Cheezie...zo gaat dat heel vaak, mensen weten zich geen raad of wat ze tegen je moeten zeggen en blijven voor het gemak dan maar weg. Niet uit onwil soms maar is onwetenheid en onvermogen niet dat ze jou niet leuk meer vinden, maar zich er geen raad mee weten wat te doen nu .

Heel veel sterkte en liefs van mij

afbeelding van Just a guy

Hoi Cheezie

Ik herken het wel hoor, dat blijven malen, voor mij persoonlijk helpt het afleiding zoeken in beweging het allerbeste, strandwandeling, boswandeling, stuk fietsen, hardlopen, sportschool etc. etc.
Hoe erg je je ex op dit moment misschien nog mist... zijn reactie geeft wel heel duidelijk aan dat hij jou niet waard is he...
Tja zoals Hortensia ook al zegt, mensen om je hene weten vaak niet goed wat ze met je diepe verdriet aan moeten, de meeste mensen reageren met de beste bedoelingen, maar wel vanuit de ratio, terwijl onze ratio volledig overspoeld wordt door emoties, dus alle goedbedoelde en liefdevolle raad zegt je op dit moment niet zo veel.
Mijn leven is sinds de breuk ook volledig anders, mn dagen zijn gevuld met werken, sporten, eten, beetje huishouden en slapen, vroeger ging ik vaak uit eten, dagjes of weekendjes weg etc. etc. maar dat herinnert me veel te veel aan mn ex en ik beleef er uberhaupt geen plezier meer aan, dus dan wordt je leven idd wat leger, toch weet ik (al voel ik het nog niet) dat dat ooit allemaal wel weer terug komt.
Goed van je dat je naar de huisarts gaat en gelukkig heb je ook je ouders om je heen, die (ook al begrijpen ze je niet of reageren ze wat vreemd) wel enorm veel van je houden en er voor je zijn...

Heel veel sterkte meis

afbeelding van PoemLover

Abortus

cheezie schreef:

Ik blijf maar malen in mn hoofd.

Dat komt omdat het een onoplosbaar 'probleem' is, en het ondraaglijk is om het te 'voelen'...

afbeelding van Lovertje85

@Cheezie

Die hulp bestaat niet voor niks, en ik denk dat na al hetgeen je nu in vrij korte tijd meegemaakt hebt, het absoluut niet gek is dat je gebruik moet gaan maken van professionele hulp..... Vergeet niet dat een abortus niet niks is, en je nu ook de nodige hormonen nog in je lijf hebt, die het allemaal net even wat lastiger te verwerken maken.....

Neem je tijd, pak je rust, denk aan jezelf en zoek die hulp.....

Sterkte... Je gaat hier sterker uitkomen!

afbeelding van Missunderstand.

@ cheezie

Ondanks dat ik geen abortus heb laten plegen maar er iets anders is gebeurd weet ik hoe jij je nu voelt. Niets maar dan ook niets is moeilijker dan dat. " daar kan geen vent tegen op". Geen ldvd kan die plek innemen en het woekert stille verdriet op inclusief een grandioos schuldgevoel waar je u tegen zegt. Ik wens je heel veel sterkte liefs Missunderstand.