Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
doodmoe en rare gedachtes
Even een berichtje.... ben helemaal op, doodmoe....... Zooo intens verdrietig. zoveel pijn en gemis.
Het weekend overleeft... maar vandaag... wat een strijdt. Wel gewerkt maar kon met moeite op mn benen blijven staan.
Wat kost dit veel energie zeg.....
Nu achter de computer komen de tranen. 15 jaar relatie weg.... mn halve leven weg. Dacht op de terugreis van mn werk dat het allemaal makkelijk voorbij zou zijn als ik maar gewoon het stuur los liet....
In de voorgaande moeilijke jaren van vruchtbaarheidsbehandelingen/angststoornis/burn out en alle toeters en bellen had ik dit gevoel nog niet eerder gehad.....
Slapen wil niet goed lukken soms en ik zat qua energielevel ook nog niet op mn oude nivo....
Ben erg bang voor de komende maanden. Dan zal ik met hem om de tafel moeten om de scheiding te regelen. De pijn die ik nu voel is zo intens dat ik er gewoon misselijk van wordt.
Wie heeft tips???
Een doodmoe en verdrietig hoopje mens.
- Jans1's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Jans1
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Het enige dat ik helaas kan
Het enige dat ik helaas kan zeggen is sterkte! Heel veel kracht toegewenst! Je moet blijven geloven in jezelf, deze periode is een hel, maar ooit; het kan heeeeel lang duren, kom je er weer boven op en ben je blij dat je het stuur niet hebt los gelaten.
Ook ik kan niet meer doen dan
Ook ik kan niet meer doen dan jou heel veel sterkte te wensen, voel je pijn,iedereen hier weet wat het is om iemand te verliezen op wat voor manier dan ook.Het is een vreselijke pijn...rouwproces.
Sterkte,en probeer in jezelf te geloven hè!
De eerste weken worden
De eerste weken worden getekend door intense paniek en troosteloosheid. Ik zeg niet dat het daarna een eitje wordt, maar vergeleken met wat je de eerste weken voelt beduidend beter te handelen!!!!
Bijt dus alsjeblieft even door. Niks niet stuur loslaten of andersoort extreme dingen.
Sterkte! Je komt hier doorheen!
We kennen allemaal dat gevoel
We kennen allemaal dat gevoel wel denk ik,je mist de geborgenheid en denkt dat het nooit meer zoals toen zal worden...
Ook het geloof in ware liefde lijkt plots ver weg!
Toch moeten we blijven voort gaan,liefst met een glimlach en met opgeheven hoofd want zo zal het geluk je gauw weer toelachen,ook al lijkt dit nu nog veraf!
Hou de moed erin,veel sterkte we maken het allemaal mee.
@jans1
ik kan slechts zeggen : ik herken het. de keren dat ik het stuur al om had ggegooid op weg naar het kanaal..iets hield mij tegen ! de keren dat ik in slaap achter het stuur viel...het mocht niet ! de keer dat ik al boven was en weer werd teruggezet op aarde....
het is geen oplossing, het maakt niet dat het beter wordt !
je leven is niet weg !
ook geen 15 jaar van je leven !
je hebt ongelooflijk veel geleerd, je moet helaas nog een stukje leren over jezelf, wie ben je , wat doe je, waar wil je heen, wat wil je nog bereiken ?
en dan de tip die je vraagt en ik je wil geven is : doe niets als je het niet wilt, doe niets als je niet sterk genoeg bent ! ga niet praten over scheiding voordat je niet meer afhankelijk bent !
groetjes en veel sterkte, wijsheid en kracht !
wat een vreselijk gevoel he?
wat een vreselijk gevoel he? net als al eerder gezegt...de pijn word echt minder en je moet er echt de tijd voor nemen! in de tijd dat ik mij zo voelde nam ik een valiriaan tabletje dat haalde net de ergste pijn ff weg. uiteraard niet je stuur om gooien volgend jaar zijn er weer aand8oveel mooie dingen al denk je nu ff van niet. ik ben daar al geweest . vergeten doe je het nooit meer maar er zijn weer veel leuke momenten nu hoor!
sterkte
...
ken je t gezegde body en mind?
alles wat in je koppie gebeurd, gebeurd ook in je lichaam
oftewel.. geestelijk ben je er proberen uit te komen, maar lichamelijk moet je ook wat overtreffen,
en dat brengt heel wat teweeg,
over wat je zegt, t stuur los laten, die gedachte heb je inmiddels al gehad, je heb t niet gedaan dus n volgende keer zal je t ook niet doen,
gelukkig heb je nog zoveel verantwoordelijkheidsgevoel, ook voor je medemens!
beeindigen is rouwen, en dat hoort ook zo, je kan niet van de een op de andere dag denken nou daar ben ik even mooi vanaf gekomen...
rouwen hoort bij t proces,
rouwen omdat je relatie er niet meer is,
rouwen omdat t niet goed ging,
rouwen omdat de man van wie je veel hield/houd niet meer van jou is,
loslaten is t sleutelwoord, en heel veel mensen hebben daar moeite mee, ik ook,
door de ander los te laten, gun je jezelf ook weer n plekje op deze aarde, echt,
t is nu nog bitter en moeilijk, maar t komt wel goed,
en eigenlijk gelukkig dat je deze gevoelens heb, want dat bewijst dat je altijd van hem heb gehouden,
sterkte meid x