ik heb een masker opgezet deze 2 gedichten heb ik een tijdje terug geschreven omdat toen mijn masker aan me vastgeroest zat ik had het opgezet en had gezworen nooit meer af te zetten en nu moet ik die gedichten van me af ik wil het graag delen met jullie ik denk dat er nog mensen met ee, masker op maar ik ben stilaan aan het leren dat een masker op zetten tog niet het juisten is ik hoop dat ik nu van het nare gevoel af be

Elke dag weer, loop ik met een masker op, bang voor de buitenwereld, ja, die lach die je ziet, hij is nep, van binnen ga ik helemaal kapot, alles wat ik heb meegemaakt, heeft mij diep geraakt, door dat alles, heb ik mn makser opgezet, en nog nooit weer afgezet.

Een Masker

Ik heb een masker opgezet,
Niemand die er op let.
Niemand die weet hoe ik me voel,
Maar dat was ook mijn doel.

Ik hoop dat niemand het ziet,
Al mijn ellende en verdriet.
Ik doe vrolijk de hele dag,
En laat me alleen zien met een lach.

Ik moet weer huilen,
Achter mijn masker kan ik me schuilen.
Ik sta voor iedereen klaar als er iets is,
Alleen bij mij gaat het toch vanbinnen mis.

Dromen zijn geen dromen meer,
Ze doen me alleen maar zeer.
Ze zijn moeilijk en zwaar,
Ik kan er wel tegen, echt waar

Ja ik heb een masker opgezet,
En ik doe gewoon net,
Of ik goed zit in mijn vel.
Zie je het nu, ik kan het wel.