Een paar woorden

afbeelding van Levensles

als de grond onder je voeten weg valt,waneer alles wat je opgebouwd hebt in jaren met een paar woorden word vermorzeld.
En je jezelf compleet kwijt bent door de inspanningen die je hebt geleverd om het boeltje bijelkaar te houden.Wat blijft er dan nog over?
Een diepe put,vanwaar wij ons allemaal uit moeten terugvechten.Het grootste verlies wat we dragen is het vertrouwen in anderen kwijt te zijn.We zijn beschadigt,zijn er door beschaamd,we kijken schichtig om ons heen,het is of men het kan zien aan je.Waneer men vraagt,en gaat het een beetje,antwoorden we,met een gemaakte uitdrukking van onverschilligheid,ja hoor het gaat wel.Maar de stenen waarmee we ons hart omringen,worden muren als we niet oppassen.We zonderen ons af omdat we aan de buitenwereld niet als zielig willen worden ervaren.Diegen die het zo goed voor elkaar hebben beseffen vaak niet wat ze in handen hebben.Omdat ook daar de gewone gang van zaken er over het algemeen insluipen.De wereld om ons heen die we zien is dikwijls een gemaakte propaganda voor wat als ultiem geluk ervaren word,media spelen daar handig op in.Ga maar na,de feestdagen,lichtjes gezelligheid,warmte,liefde.Maar achter die facade schuilt dikwijls een veel dieper verlangen.`t is vaak zo oppervlakkig.
Hoe is het met jou,moet je eens zeggen ja voorlopig effe vet kut.Kijken wie er dan nog luisterd,druk druk,of men praat er snel overheen,omdat mensen niet graag geconfronteerd willen worden met hun eigen angsten dat het ook anders kan lopen in hun leven.
Terug krabbelen uit die put is het moeilijkste van alles,maar wat heb je anders?In die put blijven zitten?Geluk is voor ieder mens persoonlijk,maar ben wel van mening dat een mens niet als solitair wezen bestemd is.Hou eerst van jezelf voordat je het geluk aan een ander kan geven is de zegswijze.Maar ik ben het wel beu om met die oppervlakkigheid om te gaan.Dat geneuzel over niets zeggende zaken.
Die oppervlakkigheid is verstikkend voor ons allemaal.Terugkomend op wat ik zij over een dieper verlangen van de feestdagen gedachte.Daar zit hem de juist de bottelnek.Wat ik al eerder geblogt heb,wat een elende er dan op die dagen er soms ongemerkt ineens naar boven stroomt.Ook bij die blijkbaar happy koppeltjes.Is soms te triest voor woorden.Maar genoeg gezeurd nu.Ik weet niet zo goed meer wat ik hier mee wil zeggen,maar moest het effe kwijt

Pfffffffffffff gaat nergens over volgens mij,of vegis ik me nu?

afbeelding van dedroomvaltinduigen

Hey!

Ik volg je hoor, ik heb hetzelfde. Dat men aan me kan zien dat mijn man bij me weg is. Nou halleluja... wat voel ik me alleen hierin. Dat mensen je zielig vinden of zelf minderwaardig, want hey... ik ben degene die gedumpt is. En voor wat? Na precies een maand weet ik het nog niet.
Met mij gaat het voorlopig ook even KUT, maar ik voel me wel ietsje beter. Gelukkig maar.

afbeelding van Levensles

Hey!

Oefffffffffffff gelukkig maar dat er iemand is die me begrijpt,dacht al dat ik een hoop met onzin aan het uitkramen was.

Bedankt voor je reactie,en sterkte droom

afbeelding van spijt

@levensles

Iedereen weet het hier,
niks onzin..Het gevoel van: ik met mijn verdriet en de wereld draait door.

Maar de wereld,je gaat er weer deel van uitmaken.Het voelt nu niet zo maar het gebeurt!!!

Groetjes Spijt

afbeelding van hd104

je heb het goed hoor

beste jongen

je voel je van de kudde verstoten
je vrienden en familie begrijpen je niet hoe je voel
zei hebben levens lust en gaan fluitend door het leven[als ze eens wisten hoe jij je voelde reageren ze anders
en in je rouwproces ga je anders tegen het leven aan kijken
de media en de politiek doen dingen waar je helemaal door heen kijk
en de eficentie van de wereld is helemaal zoek
soms dan gaat het weer beter met je
maar als je vermoeid bent van het werken of studeren
verval je weer in je emotie van gemis
maar er is hoop want ieder mens komt er boven op
gr k

afbeelding van godin hera

Ik heb jou en jij heb mij!

Lieve Levensles,
Wie zijn wij om te zeggen dat jouw schrijven nergens over gaat. Zelf kan ik ook de woorden niet vinden om te zeggen wat ik voel en allemaal ervaren heb in één van mijn slechtste jaren van mijn leven. Wij zullen hier de laatste zijn om zo iets te denken. Ieder mens heeft een zwakke plek en ieder mens heeft gevoelens, helaas kunnen wij elkaar flink pijn doen. Vertrouwen is de basis voor een goede relatie, maar dan moet dat vertrouwen wel van twee kanten komen. Als dat vertrouwen beschaamd wordt en je grote liefde geeft op en laat je vallen dan val je in een afgrond. Als je niet geholpen wilt worden om daar weer uit te komen dan zal je in je ééntje ook nooit meer op eigen kracht boven kunnen komen. De mens is een kudde dier en wij hebben elkaar nodig, ik jou en jij mij en samen zullen wij dan op den duur samen kunnen lachen en verder met ons leven gaan. Wij zijn er hier voor om naar jouw verhaal te luisteren, niet één keer, niet twee keer maar zo vaak als je zelf nodig vind, ik zal er altijd voor je zijn. Liefs Hera

afbeelding van Theo_1956

Gaat wel ergens over

Je bent zeker niet de enige. Ook ik voel dat ik in een diepe put ben geraakt, want zij zag het niet meer zitten. Zij zocht niet meer naar oplossingen. Einde oefening dus.
En dan... je vertrouwen is weg. Maar je wilt verder... Maar hoe? Niet te gefrustreerd doen... Maar het ís wel frustrerend. Je bent behoorlijk beschadigd. Je vrienden proberen aardig tegen je doen, ze begrijpen je wel. Maar ook zij hebben hun eigen frustraties. Ik wil niet oppervlakkig zijn. Maar ik wil ook niet de hele tijd klagen. Ik kom er niet uit.
We zullen toch moeten terugkrabbelen uit die put. Maar hoe? Met erin blijven zitten, wordt je zeker niet gelukkig. Ik wil eruit en ik denk dat je dat ook moet willen. Hoe? Ik weet het echt niet, maar goed dan had ik hier ook niet hoeven te zijn.
Gelukkig is niet iedereen oppervlakkig. Laat het je niet gebeuren dat het nergens om gaat. Dat je je vergist. Probeer jezelf te blijven. Blijf zoeken om eruit te komen. Succes (ook voor degenen die al reageerden).

afbeelding van mrbean

mrbean @Levensles

Jouw blog gaat wel degelijk ergens over, namelijk over het feit dat je tot bepaalde inzichten bent gekomen. Inzichten die je mede te danken hebt aan het enorme verdriet dat je lijdt. Juist in die diepe dalen komt men tot bepaalde inzichten. Dan zou je toch zeggen dat het toch ergens nut heeft gehad.
Die oppervlakkigheid is herkenbaar. Niemand is gemaakt om alleen te leven, mensen zijn groepsdieren. Het is herkenbaar dat in feite iedereen problemen heeft, alleen doen mensen vaak alsof het pais en vree is. Iedereen heeft eigen problemen, heeft een eigen levensverhaal. Niets mis mee, maar mensen laten ook vaak misleiden door die schone schijn, dat de rest van de wereld het beter heeft. Mensen hoeven zich ook niet beter voor te doen als ze echt gelukkig zijn, dan stralen ze vanzelf wel. Ware geluk zit 'm niet in de status, niet in geld, niet in perfecte relaties. Ware geluk draait ook om iets van binnen, acceptatie, zingeving? Maar zolang mensen dat niet door hebben blijven ze zichzelf voor de gek houden en zijn alleen bezig om anderen te laten zien hoe gelukkig ze wel niet zijn. Als je echt gelukkig bent, dan doen al die uiterlijke zaken niet meer toe. Maar het is wel verdomd moeilijk, datgene wat iedereen bezighoudt, iedereen op een andere manier, op zoek naar (ware) geluk. Het is wel allemaal mee verbonden, relaties, werk, familie. Het positieve aan ldvd is dat je ineens wordt geconfronteerd met alles eromheen, het geeft je wel de kans om een grote schoonmaak te houden, om alles opnieuw op een rijtje te zetten. Het gaat vaak over meer zaken dan alleen over de verbroken relatie alleen.

Mr Bean