Lieve Kitty,

Wat kl*te is dat ldvd he... dat verdomde stomme verwerkingsproces wat zoveel dipjes, energie, tranen, en andere emoties kost.
Ik lees wel veel herkenning in je verhalen van hoe het bij mij ooit is gegaan. Hoop, hoop, hoop..... Even een tijdje goed, en dan weer die hoop. Gek wordt je ervan, want eigenlijk wil je er heel graag vanaf he?

Ik denk dat vechten tegen je emoties niet zo heel veel zin heeft. Je verzetten werkt bij mij bvb alleen maar averechts. Accepteren dat ze er zijn, dat je hem nog mist, dat je hem nog graag terug zou willen hebben zou misschien wel beter zijn. Accepteren = loslaten heb ik me weleens laten vertellen.

Wat ik net ook schreef, bij mij heeft het verwerken ook een keer heel lang geduurd. Dik een jaar (1,5 ofzo) heb ik er toen over gedaan om te accepteren dat mijn relatie (6 jaar was die) over was en dat het ook niet meer goed kwam. En het is vervelend dat ik nu in de herhaling van heel veel andere ldvd'ers moeten vallen, maar dat het zolang geduurd heeft kwam door het CONTACT dat ik nog had met EX gedurende de periode.
De banden die je hebt met iemand, die moeten doorbroken worden. Je moet iemand loslaten voordat je verder kunt. En ik heb in ieder geval ervaren dat dat iig voor mij niet samen gaat met contact houden. Want dan laat je niet los, want je wil juist diegene nog in je leven houden. Ook omdat je eigenlijk nog in het verwerkingsproces zit blijf je er min of meer in hangen door dat contact. Je wordt toch iedere keer weer terug gefloten als er contact is. En zo kwam ik in ieder geval niet vooruit.

Na een lange tijd was ik het zo zat... en wilde ik van dat vreselijke depri en mis-gevoel af. Alle mensen om me heen vertelden me al lange tijd dat ik het contact (tijdelijk) moest stoppen. Maar ik wilde en kon dat niet. Tot ik op een gegeven moment het dus helemaal zat was, en ik zelf inzag dat het loslaten zo niet ging. Dus ja, ik besloot dan eindelijk om maar es een flinke tijd geen contact te hebben. En ja, na een tijdje ging het al heel veel beter en ik ging echt vooruit.
Een half jaar heb ik geen contact gehad met mijn ex toen. In die tijd heb ik hem los kunnen laten. Na dat half jaar kwam ik hem weer es tegen, en ik merkte ook meteen aan mij dat ik los was van hem. Dat hij niet meer op dat voetstuk als "the one" stond.

Misschien een beetje stom dat ik dit erbij haal... maar misschien helpt het je. Ik heb achteraf heel vaak gedacht, verdorie, waarom heb ik dat niet eerder gedaan, want dan had het allemaal niet zolang geduurd.

Hou je taai hoor, het komt echt allemaal goed! En 10 jaar, zover laten we het niet komen toch?

Liefs lin

Ik heb precies hetzelfde als jouw! Net of ik aan het vertellen ben!
Het is zwaar kut, dat weten we allemaal. Dromen over hoe het zou zijn geweest als je nog met hem had. En jezelf verwijten dat het uit is. Had ik nou maar meer zelf gedaan, had ik hem maar vaker gebeld of hij langs kon komen. Had ik maar meer lieve berichtjes naar hem verzonden. Had ik hem nou maar gezegd dat ik smoorverliefd op hem was. Maar dat durfde ik niet, gevoelens uiten? Kan ik niet goed. Ben altijd bang dat diegene het niet leuk vind. Dus ik weet dat als ik weer een relatie aanga, dat ik diegene meer aandacht zal geven.
Maarja, het loslaten is moeilijk. Heb gelukkig een avondje uit kunnen afzeggen met hem en vrienden. Pfff...11 feb zal ik hem weer zien. Daarna besluit ik niet meer uit te gaan met hem. Alhoewel ik hem nog heel graag in mn leven wil hebben, en het lastig zal worden want hij is de beste vriend van mijn beste vriendin. Die hoop houd ook niet meer op. Want: hij was toch eerder verliefd op me geworden? Dan kan hij dat toch weer. Hij kan toch inzien wat hij heeft laten vallen? En weer bij me terug komen? Het een 2de kans geven en dan alles 10x zo beter doen? Maar je verstand zegt weer andere dingen. Je wordt er gek van, als je ff geen afleiding hebt dwaal je weg in je ldvd.
Pff...ik herken het zo!
Sterkte meid,
Liefs,
Dearest...

Lieve Kitty,

Voor ldvd staat geen tijd he meis....... Dat MOET niet binnen een bepaalde termijn over zijn. Hangt van zoveel factoren af. Neem er JOU tijd voor, die jij ervoor nodig hebt. Das voor iedereen en voor iedere relatie weer zo verschillend.

Je hebt het bij het rechte eind wat je schrijft... Eerder was ik er niet aan toe geweest, maar ook omdat ik niet geloofde dat geen contact hebben me wel zou helpen. Maar omdat ik dus zo bleef hangen erin, en ik er toch echt vanaf wilde omdat het me zo ongelukkig maakte, moest ik iets doen. Anders bleef ik erin. En toen was ik er wel klaar voor waarschijnlijk.

Je schrijft dat je hem nog niet helemaal kwijt wilt..... je wilt nog vriendschap. Maar even heel recht toe recht aan he , je hebt alleen nog contact via de sms en mail toch. Wat win je erbij om dat kleine beetje contact wat je nog hebt in stand te houden?
Das een vraag die ik me op een gegeven moment ook ben gaan stellen. Wat ik er toch in godsnaam echt aan had om hem maar in mijn leven te willen houden terwijl het zo ontzettend slecht voor mij was op dat moment.
Misschien dat je die vraag ook eens aan jezelf kunt stellen, of bij jezelf te raden gaan waarom je dat contact zo graag wilt behouden. Misschien geeft het je antwoorden, inzichten, en misschien wel een druk op de knop .

Liefs Lin

Beste Kitty,

Het is erg herkenbaar wat je schrijft!!
Ik word er ook zo doodmoe van...

Jij schreef: "ik word zo moe van mezelf... met een beetje afleiding voel ik me prima.. maar weer alleen thuis of een saai moment op t werk, dan dwalen mn gedachten weer af naar hem.. droom ik over een weerzien, over hoe we weer gelukkig zijn met zn tweetjes.. bedenk ik wat ik allemaal anders zal doen.. dat ik minder na wil denken, dat ik meer wil genieten van hem... maar het heeft geen zin... of toch wel?"

Nee, ik denk ook dat het geen zin heeft. Wat wel zin heeft is denk ik om nu meer te gaan genieten i.p.v. en minder denken over hem, over hoe het zou zijn als jullie elkaar zouden zien. Maar ja dit is allemaal makkelijk gezegd, ik ervaar het ook zo. Met mijn verstand weet ik het wel, maar dan... Moeilijk om eruit te komen.

Ik vind het best zonde van de tijd die nu aan mij voorbij gaat, waar ik gewoon veel minder van 't leven geniet. Het is dus ook goed om pogingen te ondernemen waarin je aan je eigen plezier werkt!
Dit probeer ik dan ook wel, maar als ik in mijn toekomst probeer te kijken dan zie ik nog een leeg gat!