Ik zit op dit moment zo slecht in mijn vel. Ik ben 6 jaar geleden gescheiden en kan het tot op de dag van vandaag eigenlijk niet accepteren. Ik heb alles geprobeerd, huisarts, psycholoog, gepraat tot ik een ons woog, niets helpt. MIjn ex zit de hele dag in mijn hoofd. Ik loop nu weer dagelijks te janken. Waarom wisselen mijn stemmingen zo. Ik voel me heel schuldig over alles wat er gebeurd is. Ik gun mezelf eigenlijk niks. Ik kan nergens van genieten. Ik wil eigenlijk alleen nog maar dingen met hem doen. Ik weet dat dit obsessief klinkt, maar dit is nou eenmaal hoe ik me voel. Ik probeer van alles, maar niks lijkt te helpen.

Ik zou het hem wel willen zeggen, maar weet dat dat geen zin heeft. Ik denk werkelijk dat ik nog zoveel van deze man houd, dat ik gewwon niet verder kan met mijn leven.

Ik heb twee schatten van ouders die werkelijk alles voor mij doen. Ik heb twee puberende jongens, die het me ook niet altijd makkelijk maken, alhoewel ik echt blij ben dat ik ze heb. Voor hen moet ik door.

Kan iemand mij adviseren hoe met deze gevoelens/verdriet om te gaan?

Ik ben echt radeloos.

P.