Bij mij was het een soortgelijk verhaal. Zij ging lol maken met die andere vent, en verwachtte destijds dat ik thuis 100% voor de kids zorg naast mijn fulltime baan. Zij was puur egoïstisch bezig, en gedroeg zich vrolijk tegenover me, destijds helemaal in de roze wolken, verliefd als een puber. Ik wilde het als een volwassene met haar praten en afhandelen, maar zelfs dat was teveel gevraagd voor haar. Ik was destijds woedend over de manier waarop ze het afsloot, geruisloos, mijn vragen ontwijkend, alsof onze relatie niets had betekend.
Pas toen het erg goed ging met mijn freelance carrière en met mezelf begon ze in mij te interesseren, alsof ze grip wilde blijven houden. Achteraf gezien deed ze dat puur uit egoïsme. Ze was namelijk bang dat ik al een vriendin had en haar financieel zou laten vallen. Ze had mij verzocht om de komende 2 jaar geen vriendin te nemen, zou slecht voor de kids zijn. Pardon? Ze had zelf al maandenlang zitten hokken en plezier maken met een andere vent terwijl we nog niet gescheiden waren, de kids had ze wekenlang niet gezien.
Kortom: de kans is aanwezig dat de ex niet helemaal kan loslaten, niet alleen maar puur uit liefde, laat jullie er niet door verblinden. Het is namelijk ook een vorm van zelfbehoud, misschien zelfs onbewust, om eventueel ook terug te kunnen vallen mocht het niet goed gaan met die nieuwe relatie. Hou van jezelf en word geen reserve. Zij zit in die luxe positie om plezier te maken als een puber, en krijgt ook nog alle steun van je. Wat wil een mens nog meer?
Ik heb destijds gezegd: scheiding is scheiding, dat ze totaal geen steun meer van me mag verwachten. Ik ging namelijk kapot aan de steun die ik haar gaf, want daardoor verwaarloosde ik mezelf.
Scheiding is scheiding, breuk is breuk, ex is ex. Door een duidelijke scheidslijn te trekken bescherm je jezelf en laat je de situatie niet doorsudderen. Dan pas kun je echt verder met je leven. Zij moet ook beseffen dat een keuze altijd consequenties heeft, ze heeft gekozen voor een ander, laat die ander de klusjes maar doen. Jij bent haar niets meer verschuldigd. Zij moet ook beseffen dat ze niet alles kan hebben.
Het is nu aan jullie om ook die keus te maken, om een duidelijke scheidslijn te trekken, te proberen om uit haar klauwen te blijven. Blijf zakelijk, geef alleen antwoord op relevante vragen, bijvoorbeeld over de scheiding of de kids. Laat verder jouw emoties buiten beschouwing. Negeer voor de rest al haar pogingen om weer grip op jou te krijgen. En na verloop van tijd krijgt je wat je verdient: eindelijk rust! Dan kun je echt verder met je leven, dan pas voel je je echt vrij.

Veel sterkte en succes!

Mr Bean