Vandaag moest ik naar school dus zette mijn fiets bij zijn huis. Hij kwam naar buiten gelopen, maar hij heeft nog steeds een beetje buikgriep, dus wij konden niet te dicht bij elkaar komen. Maar toen ik hem zag, wilde ik heb zo graag knuffelen en kussen en zo nog meer. Het deed zo'n pijn!
Hij vertelde dat dat meisje had gezegd dat ze met hem naar bed wilde, ondanks dat hij geen relatie wilde. Ik weet hoe hij is en kon meteen al raden dat dat een dikke afknapper voor hem was. Dat was dus ook zo en daarbij wilde hij het niet omdat hij nog teveel aan mij dacht.
Hij zei dat hij me nog steeds een lekker ding vond etcetc. En toen kneep ie in mijn kont Wat ik uiteraard niet zo erg vond... Maar hij was meteen opgewonden... Hij moest er zelf ook wel lachen maar als een boer met kiespijn zeg maar... Hij zei me dat hij zo graag wilde dat hij het gevoel had dat ik de ware voor hem was... Hij hoopte er elke dag op dat hij wakker zou worden met het idee dat hij met mij zijn leven wilde delen... Daar hoop ik ook op ja.
Gatver wat is dit moeilijk. Ik ben er weer helemaal door van mijn stuk gebracht.
Aan de ene kant is dit goed voor ons, want het kon echt niet langer doorgaan. Maar soms raak ik in paniek en wil ik hem niet kwijt. Alleen al bij het idee dat hij met een ander zou zoenen kan ik wel hysterisch worden!