Het lijkt alsof het de normaalste zaak van de wereld is voor haar, ik ben gewoon vervangen en vergeten! Echt vergeten!!!
Tot de dag van vandaag heb ik deze pijn nooit iemand toegewenst, maar nu hoop ik dat ze ooit door hem gedumpt word zoals ze mij gedumpt heeft, en ze dan hetzelfde voelt wat ik nu voel. Dan zal ze wellicht weer aan me denken en beseffen wat ze me heeft aangedaan. Nooit gedacht, maar op dit moment haat ik haar zo verschrikkelijk veel!!
Kerstmis was een hel voor mij, wetende dat zij de grootste lol met hem beleeft heeft, zonder ook maar één seconde aan mij te denken. Gezellig vieren bij haar ouders, hem knuffelen en kussen, terwijl ik nog geen drie weken weg ben en alleen op mijn kamertje, huilend de kerst heb doorgebracht.
Ik weet, en ja iedereen heeft het mij al gezegd, ooit kom je er wel overheen, maar zo voelt het echt niet aan, dit gaat eeuwig door mijn hoofd spoken, dit ga ik haar nooit kunnen vergeven.
Haat en wraakgevoelens, dat is niet iets wat je moet voelen voor de moeder van je zoontje, iemand waar je tien jaar van gehouden hebt, met kerstmis, maar momenteel kan ik niet veel anders voor haar opbrengen.
Ze heeft mij vernederd, bedrogen en voor de gek gehouden. Veel te goed was ik en ben blindelings in haar val gelopen. Onbewust heb ik de deur voor haar geopend, zodat zij met haar nieuwe man het leventje kan leiden dat in haar hoofd zat.
Ik hou van haar, ik haat haar, ik mis haar, ik wil haar nooit meer zien. Ik kan zo niet meer verder!!!