Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Mis mijn lief!
Fijn, eindelijk weekend. Nee, kloteweekend! Te veel tijd om na te denken. Hem extra te missen.
Net een flinke huilbui toen ik één van onze liedjes hoorde. Allebei enorme muziekliefhebbers, wij luisterden zoveel muziek samen. Daardoor ook veel pijnlijke herinneringen. Soms zoek ik die pijn bewust op, omdat ik er overheen moet komen.
Dit weekend is hij aan het verhuizen. Een nieuw appartement. Hij woonde antikraak en moest uit zijn oude appartement. Een nieuwe plek, een plek die ik niet ken. Een plek waar geen herinneringen meer heeft aan mij. Een plek waar ik niet meer op zijn balkon zit, in de vensterbank of op het aanrecht. Zijn bed is het enige wat hem nog aan mij zou kunnen doen denken. Dit doet pijn. Voelt allemaal zo definitief nu.
En weer net als vorig weekend wil ik naar hem toe. Hem zeggen dat het zo niet kan, dat het niet goed is. Dat vertrouwen waar Brabbel het over had, dat voel ik ook. Eindigt het dan ook zoals hij haar? Dat maakt me angstig. Waarom kan ik hem niet loslaten?
- HappyLady's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Happy, weet je wat jij zou
Happy, weet je wat jij zou moeten doen, een leuk concert uitzoeken voor vanavond en daar met een goede vriendin heen gaan! Of desnoods alleen. Een band waaraan je geen herinneringen hebt, maar een band die jij leuk vindt, voor jou! Jij moet zorgen dat je zelf ook nieuwe herinneringen gaat maken. Jij moet verder met je eigen leven. Jouw leven is van jou. Het gaat ook verder zonder hem.
Sorry, maar het vertrouwen dat Brabbel had, je ziet waar het op is uitgelopen... heel triest... ik vond het echt pijnlijk om dat te lezen... wij vrouwen verstaan heel goed de kunst van het lief zijn, vertrouwen blijven houden, we hechten ons en die hechting blijft begrijpelijkerwijs, die is niet zomaar even weg. Het was toch liefde, en het was toch echt? Tuurlijk was het echt maar op dit moment is het niet meer de realiteit. Realiteit is: als hij had gewild, dan was hij er geweest. En hij is er niet. Nu niet.
Over de toekomst weet je niks, maar probeer vooruit te gaan. Het is hoop, het is heel begrijpelijk, maar het is gebaseerd op weinig meer dan los zand want je WEET niet wat er in hem omgaat en je WEET niet wat zijn volgende stap zal zijn. Dat is doodeng. Ik herken het allemaal volledig. Maar het enige wat je nu kan doen is zelf de regie weer nemen over jouw leven. En gaan leven.
Dank Petals!
Je hebt helemaal gelijk! Ik weet dat het moet. Die dingen doe ik ook zeker, maar altijd dat gevoel dat hij er niet meer is. Bij concerten en feestjes. Ik kan het ook niet verklaren en weet ook dat ik als een suffe muts over kom. Maar goed, dat pittige komt vanzelf weer.
Je hebt helemaal gelijk dat als hij het zou willen, hij nu hier was. Maar ik zou hem zo graag een stukje in mijn richting willen 'duwen'. Hem een beetje helpen mijn kant op.
Maar dank voor je reactie!
nee je komt helemaal niet als
nee je komt helemaal niet als een suffe muts over
. En tuurlijk voel je je nog zo. Je kunt ook niet verwachten dat je hem ineens niet meer mist en dat je je meteen weer de 100% pittige energieke jij voelt. Wat ik bedoel is ondanks alles, doorgaan. Proberen niet te blijven hangen in het denken aan wat zou hij nu doen, hoe zou het met hem gaan. Wat kan jij nu concreet doen om JOUW situatie gegeven de realiteit van nu, beter te maken.
Vertrouwen
Ik weet niet of mijn vertrouwen meer pijn veroorzaakt heeft, petals.
Vind je zin er een beetje lullig staan. Vooral het "triest".
Het was niet wanhopig hopen.. het was gebaseerd op wat ik merkte kwa aardbeving bij de ander in combi met mijn gevoel, ideeën, en inzichten.
Natuurlijk had en heb ik de keiharde waarheid ook rationeel in m'n hoofd.
Uit is uit.
De situatie, zoals hij nu na 6 a 7 weken uiteindelijk is.. ik weet niet of die op een andere manier minder pijnlijk was geweest.
De rest van je reactie vind ik mooi Petals.
neeeee Brabbel begrijp me aub
neeeee Brabbel begrijp me aub niet verkeerd... ik bedoel niet triest dat jij triest bent of dat het fout was om te vertrouwen... gewoon dat ik je pijn meevoelde, jij die nog zo erg aan het vertrouwen was en dan er zo achter komen dat hij al weer naar de volgende was. Oeps, dubbele betekenis van triest... excuses voor de verwarring.
Ik bedoel juist dat ik het zo hard snap, want dat dat dus is wat velen doen, vanuit liefde en ja waarom zou je ook niet vertrouwen want die ander heeft idd ook laten zien dat het voor hem ook wat betekende. Maar wat ik bedoel te zeggen is dat je niet anders kunt dan uitgaan van de realiteit nu.