Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Niet contacteren voor nu!
Ik schrijf ook even van me af.
Ik zit hier naar adem te happen, weer al die pijnlijke emoties doordat ik geen bericht meer sinds een week heb gekregen. Wel een antwoord op mijn berichtje verleden week woensdag, that's all. Zegt toch ook genoeg, toch is het een afkicken. Ik wil niet contacteren en hoop dat ik het ook niet doe.
Ik besef dat ik me dan verneder. Behoud me klasse.
Vannacht werd ik wakker en dacht ik het doet me niet zo veel meer en dat voelde zo heerlijk! Nu laait alles in 1 keer weer op. Wat een onvoorspelbaar liefdesverdriet.
Wat een vermoeiende bezigheid is dit, het afkicken van ex, dat beetje ex wat ik weer had, zorgt voor nog meer afkick.
Lieve Ldvders, die ook dit hanteren voor zelfbescherming, veel kracht!
- Hetlevenismooi's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Hetlevenismooi
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Afkicken
Het afkicken is een hel. Het vervelendste vind ik die momenten dat je denkt: 'he, het gaat nu al een tijdje best goed'. En dan bedenk je waarom het goed gaat en dat is omdat je even niet aan je ex dacht. En daardoor denk je aan je ex. En hopsee, daar lig je weer op de bodem van de put. Geestelijke zelfkastijding. Telkens weer. Een golfslagbad waar je zelf de knoppen controleert en je toch niet kan voorkomen dat de golven weer komen. En je wordt er zo moe van. Het is zoals dat gedichtje van Toon Hermans:
Eerst dacht ik: 'niet aan denken',
Dat heb ik toen gedaan,
maar twee seconden later,
dacht ik er tòch weer aan.
Nee, zo eenvoudig is dat niet,
want weet je, wat je doet,
je denkt er óók aan als je denkt
dat j'er niet aan denken moet.
En blijf sterk en houd vol!
@Willie
Het is zoals inderdaad zoals het gedichtje van Toon Hermans.
Vannacht dacht ik aan ex en zag zijn gezicht voor me en dacht, eigenlijk ga ik steeds meer afknappen door zijn woorden en (geen) daden.
Kwam zo koud op me over, toen dacht ik zal ik eindelijk uit het liefdesverdriet gaan komen?
Het voelde echt heerlijk dat moment en ik dacht ik moet het vasthouden. Ik ben mezelf niet meer geworden sinds het over is en het is ook allemaal nog steeds niet realistisch.
Steeds heb ik gedacht dit komt nooit meer goed met mij en vannacht was een doorbraak!
Ik heb dat moment wel even gevoeld.
Nu die heftige golf weer en dat voelt als zware afkick.
Willie, ik las jouw eerste blog nog eens, jij hebt er zelf mee gekapt en spijt, mijn ex had ook spijt.
Heb jij nog spijt of sta je er nu wel achter?
Jij ook sterk blijven hoor!
Spijt
Ik heb enorm veel spijt. Ik heb het uitgemaakt omdat ik dacht dat zij dat wilde. Dus die spijt was wel voorzien. Het is alleen veel meer en veel heftiger dan ik had verwacht.
De vraag is natuurlijk of die spijt terecht is. En dat weet ik op dit moment niet.
Zou het kunnen, Willie
dat het op dat moment nodig was omdat jij je niet goed voelde in de relatie en ex er niet 100% voor ging?
Ik ging er altijd 100% voor. Jij ook wel als ik het goed begrijp, tot de maat vol was?
Ook had ex misschien tot inkeer kunnen komen?
Misschien zit ik er volledig naast, beschouw het maar als niet geschreven dan.
Hoop dat je er uit komt en je Geluk vindt!
Klopt
Je slaat de spijker grotendeels op zijn kop. Ik had even niets meer te geven, de maat was inderdaad vol. Dat lag niet alleen aan de relatie, maar ook aan de rest van mijn leven op dat moment. En ik had haar nodig om mij te helpen. Maar ik weet niet of zij dat wist, ik had haar nooit eerder om hulp gevraagd zeg maar.
@Willie
Dat is dan ook voor nu een verwerking ernaast, niet alleen de relatie op zich. Ik herken dat wel.
Ik leef helemaal met je mee.
Ik leef helemaal met je mee. Sterkte.
@soulfist
Dank je! Ik ook met jou! Ik lees je altijd.
He meid.. Blijf volhouden
He meid..
Blijf volhouden he!
Ik heb het af en toe ook hoor, heel even het gevoel van zal het dan over zijn vanuit mijn kant en weer heel snel komt het verdriet dubbel zo hard terug.
Ldvd is zo behoorlijk zwaar, wil dit nooit meer meemaken!
als je nu weer contact zoekt, moet je nog meer afkicken
Heel veel sterkte,
Thanks meis, jij ook hè?
Als jij het gevoel hebt, al is het maar heel even dat het over is, toch wel een stapje vooruit.
Hoop voor jou dat het snel over is.x
Klopt
Ik kan echt niet replyen.
replyen
1 minuutje later kon je het wel.
Klasse zou zijn ..........
Ik besef dat ik me dan verneder. Behoud me klasse.
Klasse zou zijn contact op te nemen met je ex, aangeven dat er weer hoop bij je is gaan sluimeren doordat je hebt vastgegrepen aan woorden en het summiere contact dat er was, dat je daarmee niet verder komt en dat het voor jouw beter is het contact per direct definitief te verbreken.
En vervolgens bij jezelf te rade gaan wat nou bij je creëert dat je al die tijd in dat verdriet bent blijven vastzitten. In cirkeltjes bent blijft draaien. Of welk gat in ldvd blijven zitten nou voor je opvult.
Klasse...
Ik voel me er wel goed bij, hoe ik het op mijn manier, met behoud van klasse, netjes heb afgehandeld.
Ik hoef niet definitief het contact te verbreken, beetje bij beetje aan het afknappen door zijn kilte. Daardoor neem ik geen contact op. Ik knap steeds meer af. Nog een week van niet reageren van ex, nog meer afknappen, nog een week en ga zo maar door, dat is helen! Goed voor mijn verwerking. No Contact heb ik anderhalf jaar gedaan, door negativiteiten van ex. No Contact voelde toen goed, na een tijd niet meer.
Gisteren zware terugslag, sneller eruit door mijn lange liefdesverdriet.
Het heeft me goed gedaan, ook om ex te zien na 2 jaar, de realiteit is meer terug, niet in het verleden blijven denken, die toen leuke tijd (is niet meer).
Dagelijks ga ik bij mezelf te rade waarom ik zo een lang liefdesverdriet heb. Ik ben daar denk ik wel uit. Dat is dat ik bijna 3 jaar samenwoonde met een zware verliefdheid, ik hield ontzettend van ex. Soort van amputatie voelde het. Voor liefdesverdriet staat geen tijd. Ik ben goed op weg...
@HLIM: klasse
met behoud van klasse, netjes heb afgehandeld.
Klasse,.....klasse,.....klasse. Ik persoonlijk vind dat een vaag begrip toegepast in liefdesrelaties of verdriet als men de behoefte voelt dat woord te gebruiken. Een beetje een loos woord. Net zoals de uitspraak "zijn of haar verlies". Beetje lastig om met dat woord een verbinding te leggen naar liefde en relaties.
Het roep bij mij daarnaast ook altijd een connectie op met de kastes in India ofzo.
Welke klasse zit er bijvoorbeeld aan het nodig hebben om af te knappen op zijn gedrag of gevoel (kilte) richting jou om je te weerhouden om contact op te nemen, denk ik dan.
Komt op mij over als een bepaalde vorm van tegenstrijdige afhankelijkheid richting hem.
"Ik wil het eigenlijk zelf wel, maar doe het niet omdat,.....(zelf vernedering). En hij neemt geen contact op, daar wil ik dat eigenlijk wel heel graag zou willen, dus pas ik het maar voor mijzelf op een ander manier toe." Soort van mind-fuck.
Ik zie zelf niet zo goed waar daar precies de heling in kan zitten.
Er lijkt immers een open einde te zijn omdat jij eerder aangaf, ondanks de weg die je al achter de rug hebt, nog bereidwillig te zijn om toch wat grenzen te gaan overschrijden, in the name of love, en hij aangaf daar nu (voor wat dat mag betekenen) niet aan te willen beginnen of ruimte te zien.
Dus vraag ik mijzelf dan af, welke klasse is er dan nog om aan vast te houden, en wat is dan precies netjes afgehandeld ?
*het valt torn op dat iedereen veel liefs, kracht en een X-je krijgt van HLIM, maar ....*