Hallo,

Eigenlijk weet ik niet zo goed wat ik wil typen hier. Maar ik heb het gevoel dat het hoe dan ook zal opluchten. Een tijdje geleden schreef ik hier dat ik mezelf aan het gek maken was; hem wel of geen bericht sturen. Reacties waren hierop dat ik zijn nummer moest verwijderen.

Niet gedaan. Sterker nog, ik heb hem een bericht gestuurd. Dat ik wil weten hoe het met hem gaat en of we binnenkort misschien zouden kunnen afspreken om alles uit te praten en af te sluiten. Ik zei hem dat ik het idee heb dat dit mij rust zou geven. Ik had er expres 'afsluiten' bij gezet, zodat ik hem geen false hoop zou geven.

Hij zei dat het goed met hem ging en dat hij elke dag aan me dacht en altijd hoopte dat ik hem iets zou sturen. Ook stemde hij ermee in om af te spreken. Ik was blij met zijn reactie en het feit dat het goed met hem ging. En ja, ook met het feit dat hij me mist en aan me denkt.

Morgenavond zien we elkaar weer na twee maanden. Ik vind het spannend en weet niet echt wat ik ervan moet verwachten. Eigenlijk is het enige wat ik hoop dat het mee zal vallen en rust gaat geven. Wat voor mij echt vervelend is, is dat ik altijd zó veel denk. Dus nu probeer ik er gewoon niet te veel over na te denken (wat ik heel moeilijk vind) en alles over me heen te laten komen.

Nou ja, wie weet laat ik nog weten hoe het was. Voor nu ben ik blij dat ik dit weer van me af heb getypt. O ja, nog een tip voor degenen die dit nog niet doen; schrijf alles van je af! En dan bedoel ik echt schrijven, met pen. Voor mij lucht dat enorm op.

Oké doei! Fijne avond allemaal!