Zit ik dan met mn goede gedrag..
Wat een top weekend hebben we samen gehad..
Gezellig uit eten geweest en ik ben zelfs blijven slapen..
Leuk weer met je ouders gebabbelt en het was weer als vanouds..
De hele nacht heeft hij tegen me aangelegen en me vast gehouden..
Stevig vast gehouden.. En zoals in het begin van onze relatie half slaapdronken me altijd eerst een kus geven als hij wakker wordt.. Om dan weer dicht tegen me te kruipen..
Hij houdt niet van smsen gaf hij aan en ik juist wel.. Ik heb aangegeven dat ik me best zal doen niet te veel te sturen..
Daar hou ik me dus nu ook aan.. Gister smste hij uit zichzelf dat hij het super met me heeft gehad..
Hij wil het rustig aan doen.. Afstand.. Hij vond dat we elkaar alweer bijna dagelijks zagen deze week.. (uhh 3x maar?!)
Is dat veel? Ben ik te veel eisend? Wil ik teveel?
Morgen gaat hij een weekje op vakantie.. En ik zie dat hij online is maar hij smst niet..
Ik stuur ook maar niets uit angst weer teveel te doen..
Als ik met mn verstand denk dan denk ik waar ben ik mee bezig..
Ik ben totaal afhankelijk van hem.. Probeer me in allerlei bochten te wringen om maar goed te doen bij hem..
Om maar te lachen.. Om maar gezellig te doen.. Om me maar van de goede kant te laten zien..
Maar wat is het fijn als we weer zo samen liggen.. En we hebben het leuk..
Ik weet dat hij van mij houdt.. Dat zegt hij zelf ook.. Maar is dat genoeg..?
Ik wil elke dag contact.. Is dat raar? Oke misschien nu wel.. Ik weet het niet..
Ik kan niet meer normaal na denken.. Alles in mn hoofd spreekt elkaar tegen..
Wel niet wel niet..

Ik ga maar weer even een rondje hardlopen..
Dan voel ik me vast beter..

Sterkte allemaal!