Nou ik heb mn eigen blogs ook eens terug gelezen... even een reflectie.
Eens even kijken waar ik nu sta vergeleken met paar maanden terug.
Lezen doet pijn... pijn omdat ik dan weer even een fractie voel van wat ik toen voelde. Er kwamen een paar tranen maar geen complete huilbui.
Raar gevoel om het terug te lezen. Maar het doet me toch ook wel goed. Ik merk dat ik al veel verder ben dan ik ooit zou kunnen denken. Zo voel ik het NU. Op dit moment.

Het grootste verschil is nu wel heel duidelijk. Ik wilde hem eerst natuurlijk niks liever dan terug..
Maar nu OOO nee. NO WAY. Echt niet. Dat je zo kunt omdraaien he... verbazingwekkend. Maar ik zou niet weer met die man in 1 huis kunnen leven.. laat staan een liefdesrelatie. KLAAR. Ben er echt helemaal klaar mee. Met HEM dan he.

Nou moet ik zeggen dat ik ook hulp kreeg uit onverwachte hoek. Dat heeft me wel enorm aan het denken gezet en daar heb ik al veel steun en kracht uitgehaald. Het maakte me dat ik weer besefte dat ook de zon schijnt hoe donker het soms ook is. Die persoon toverde weer een smile op mn gezicht. En dat is heel fijn, zeker als die persoon je begrijpt.
Daar ben ik ook erg dankbaar voor.

ik kan nu met een helicopterview terug kijken op de afgelopen jaren.
Wat ging fout en wat ging goed. Dat ik vastgeroest zat.. Ja. heel vast. Ons huwelijk zat vast. Dat de schroefjes allemaal met kracht los werden gedraaid deed natuurlijk heel veel pijn. Maar doordat de schroeven los kwamen kon ik ze er 1 voor 1 kon uithalen.. WAUW Ja dat geeft weer een dondersgoed gevoel. Want ik kan immers nu zelf bepalen WAAR de schroeven in de toekomst terecht komen!!!! Waar ga ik ze neersteken en hoevast ik ze draai. Dat er af en toe echt wel wat smeersel tussen moet..dat heb ik zeker geleerd. Af en toe moet je de schroeven die je hebt vastgedraaid even loshalen en kijken of ze nog soepel genoeg omlaag kunnen worden gedraaid..... Zo niet dan snel naar de winkel om W40!!! Inspuiten die hap en dan weer soepel laten draaien. De kunst is om dit op tijd te doen en regelmatig.
Ik heb inmiddels al 2 bussen op voorraad:)
(En denk er om bij de aanschaf dat je een bus W40 neemt met een kleine smalle opening zodat je in alle hoekjes en moeilijk bereikbare plaatsen kunt komen.)

Merk wel dat er 1 schroefje nog steeds vast zit... tenminsten hij draait stroef. Ik kan nu smeren wat ik wil maar soms heb je gevoelens niet in de hand. En ook hier leer ik weer HEEL veel van. Dus ik blijf voorlopig dapper draaien/smeren/draaien totdat het allemaal soepeltjes gaat verlopen. Vraag me niet hoe ik uberhaupt bij dit schroefjesverhaal kom, ik krap me zelf ook al even achter de oren. Ik mag wel graag beeldend denken en voorbeelden gebruiken om mezelf duidelijkheid te verschaffen en anderen mijn verhaal inzichtelijk te laten klinken.

De scheiding loopt... ik merk wel dat ik door al dat gedraai aan die schroefjes ik steeds erg moe ben en dan kun je dingen niet helder meer bekijken. Het liefst had ik de scheiding er door heen geroetst.. maar dat gaat nu eenmaal niet 1 2 3 zomaar. Ex is begripvol. dat scheelt.
huis zal binnen nu en een paar dagen wel te koop komen en dan hopelijk snel verkocht...
Dan MOET ik een andere plek zoeken en dat is goed. Heel goed. Nieuwe ronde nieuwe kansen. Dus ik hoop op een snelle verkoop (wie niet?)
Niemand kan in de toekomst kijken... en das maar goed ook.
We kunnen wel terug kijken en daarvan leren. dat is wat ik nu doe.....

Groetjes mij