vastzittende emoties.. tips?

afbeelding van Jans1

Hai iedereen..

Misschien dat jullie tips voor me hebben.
Ik heb namelijk nog al last van emoties die vast blijven zitten.... Heb al veel geprobeerd om het los te krijgen. Maar tot nu toe zit het me alleen nog maar dwars.
Schrijven/verdrietige muziek/hier lezen ;)/ zelfs foto's van de ex tevoorschijn gehaald (werkt het best nog om wat tranen te laten...)
Het probleem is de vastzittende emo's met dus uitputten. Vreten energie.....
(ps niet alleen emoties van de scheiding zitten me dwars.. ook van voorgaande jaren, zie eerste blog;) )

Heb me vanochtend met pijn in hart ziek gemeld.. ik kan gewoon niet meer. En door die vermoeidheid heb ik ook meer last van piekeren en angsten. Bah!!
ik was redelijk op weg... dacht ik.
Pffff Nou ik ga proberen hier mn gevoelens wat vaker te projecteren en te lozen...

Maar tips zijn welkom Glimlach
Ik zit een beetje vast......

Liefs Jans1

Oja... de huisarts heeft me doorverwezen naar de psych... die doet ook EMDR(Eye Movement Desensitization
and Reprocessing) Behandeling om nare gebeurtenissen te verwerken...

afbeelding van torn

Yoga, meditatie ??

Ik betwijfel of er zo maar even 1,2,3 tips zijn aan te reiken om blokkades los te kunnen krijgen. Dat is volgens mij echt iets voor psychologen of ander soort peuten. Yoga of meditatie is iets wat mij zo te binnen schiet, wat je zou kunnen gaan doen. Er zullen vast wel leden zijn hier op het forum die daar meer over kunnen vertellen.
*torn en yogabroek geen goede combi*

Waarschijnlijk zal de EMDR je ook een heel eind op weg helpen. Maar ook daar verschillen de ervaringen over.
Belangrijk is wel om jezelf de tijd te geven om alles op de juiste plek te zetten. Als ik je eerste blog zo door lees heb je aan paar pittige jaren achter de rug. Tijd en vooral de kleine stappen vooruit die je maakt kunnen zien.

En schrijven kan natuurlijk ook helpen.

afbeelding van Lovertje85

@Jans1

Yoga was ook hetgeen mij gelijk te binnen schoot... Ik ben daar ook niet zo in thuis, maar met mediteren en yoga krijg je jezelf als het goed is in een niet pieker staat.... En dat is wat je denk ik enorm nodig hebt....

Probeer ook om te denken... Tegenover elke negatieve gedachte een positieve te zetten, en op die manier je hoofd in balans te houden. Is soms enorm moeilijk, maar als je het bewust probeert zal je merken dat dat nog helpt ook.... Als je piekert kun je ook heel hard je best doen om ergens anders aan te gaan denken.... Bijvoorbeeld welke boodschappen je nog allemaal moet halen, of wat je de rest van de week eens zal gaan eten. Nadenkdingetjes die je gedachten wel even van je pieker onderwerp afhalen....

Vraag bij de huisarts om slaappillen... En ook Passiflora van Dr. A. Vogel heb ik mensen veel positiefs over horen zeggen. Schijnt ook de rust in je hoofd te herstellen en is homeopathisch.....

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en dat je je draai gaat kunnen vinden!

Sterkte!

afbeelding van Jans1

thanks

Thanks Torn en Lovertje..

Meditatie doe ik al... dagelijks zelfs. En dat is idd fijn. Yoga is misschien een optie om te gaan uitproberen. Als ik weer iets ben bij getankt. Is weleens door mn gedachten gegaan. Maar nooit van gekomen.

Heb een korte cursus Mindfullness gedaan en ik heb destijds op de Paaz een cognitieve gedragstraining gehad. Werkt echt wel, maar omdat ik nu vermoeid ben lukt het me niet positieve gedachtes om te zetten Knipoog
En tjah mn zelfvertrouwen is ook wel een beetje weg... voor zover dat er was.
Gebruik zelf nu Valdispert goede nachtrust, extra sterk. werkt gematigd.

Vannacht wederom heel onrustig geslapen en voor mijn gevoel heel weinig. Kon niet echt een oorzaak vinden. Blijkbaar nog te veel spanning/onrust in mn lijf. En onderbewust toch angst voor te weinig slaap.. gevolg: cirkeltje.
Terwijl gisteren een redelijk fijne dag was zonder al te weinig stress.

Op mn nachtkastje heb ik wel slaaptabletjes maar die gebruik in uiterste nood... als ik bv er de volgende dag echt moet staan of een afspraak heb.
Nu probeer ik het op te redden met eigen kracht Glimlach
Heb in het verleden veel medicatie gehad en weet maar al te goed hoe verslavend die rommel is.

Daarnaast merk ik dat Torn me laatst ook wel weer een eyeopener heeft gegeven: Dank daarvoor Torn Glimlach
* als je denkt dat je te moe bent voor iets.. ben je dat ook...gaat het ook niet lukken*
Mijn gedachtegang probeer ik dus goed na te gaan en ook of het reëel is wat ik denk.

Lees nu trouwens: Het grote boek van de RUST, van Paul Wilson.
Moet zeggen voor mensen die veel last hebben van stress... een aanrader. Maakt je wederom bewust van je denken, de werking van je onderbewustzijn en hoe je je onderbewust zijn kunt beïnvloeden.
(en jah... ik ben 'iets' te ongeduldig op dat vlak...Knipoog )

Ik weet dus al "veel".. alleen in de praktijk brengen is lastig.

Voor vandaag: in de chillstand en straks maar even op de stretcher in de zon... mn ogen en lijf even de rust gunnen die ze nodig hebben.
Verder bedacht ik me dat ik vergeleken met een jaar/jaar of 2 mezelf al een stuk beter staande kan houden dan toen destijds. Dus das al een kleine stap in de goede richting!! Glimlach

Voor iedereen een fijne dag toegewenst/sterkte waar nodig en geniet van de zon als het mogelijk is!!

Liefs Jans1

afbeelding van torn

Jans1: midlheid voor jezelf.

U'r welcome.

Het is altijd zoeken wat het beste bij je past, waar jij je het beste bij voelt, welke stroming het beste bij je past. De een zoekt zijn weg door middel van de "harde" psychologie, de ander stort zich op mind-fullnes en meditatie, een ander blijkt ineens HSP te zijn, en weer een ander besluit de rest van zijn leven tofu te gaan eten.

Is voor iedereen persoonlijk. Net zoals slaappillen of ander medicijnen gebruiken, waar ik zelf een weerstand tegen heb. Mits het echt niet anders kan.

Kwestie van jezelf durven te gaan ontdekken. Een mooie reis om te doorgaan, waar geen eindpunt aan hoeft te zitten. Zolang er maar een voorwaartse beweging is. *gooit er even een cliche in.*

Uiteindelijk blijken wij altijd meer herstel/wilskracht te bezitten dan wij zelf van te voren altijd beseffen. Tegen jezelf van te voren roepen dat iets je niet gaat lukken creëert al bij jezelf een houding dat het je ook niet gaat lukken.
Ik zie het als een mind-set waarin een fijne balans tussen het emotionele en rationele vinden belangrijk is.

Het weten is een, het op jezelf te passen (eigen maken) is een ander verhaal. Dat is ook uitgebreid hier op het forum te lezen. Ook dat is jezelf tijd geven om te leren, en niet verwachten van je zelf dat je het ooit allemaal zal kunnen toepassen.

Net zoals jezelf opleggen om aan het werk te blijven. Soms kan het helpen om ruimte te maken voor je eigen welzijn, jezelf even als prioriteit te stellen. Moeilijk besluit kan dat zijn, weet ik zelf alles van. Maar een periode echt voor jezelf durven kiezen en werk, natuurlijk in overleg met je (bedrijfs)arts, kan echt bevrijdend werken.

Tijd, en mildheid voor jezelf. Waarmee ik niet wil zeggen dat het de bedoeling is om in een slachtofferrol te blijven hangen. Maar dat lijk je niet te doen.