Verradelijk

afbeelding van Amidala

"Do not fear to be alone, fear to feel alone with the wrong person"

Gadverdamme..
Zes maanden geen relatie meer en ik ben nog niet over hem heen. Het ging zo goed de afgelopen paar maanden.
Ik had het daten opgepakt, hij was geen overheersende gedachtengang meer en ik kon me bezig houden met andere struggles.

Sinds een week of 2 hebben we telefonisch contact en het werd steeds amicaler tot best wel heel erg intiem.
Ik mis hem en ik verlang zo naar de hechte band die we hadden en aan alles wat ooit was.

Ondertussen is het duidelijk geworden dat het daten niet een goede stap is geweest.
Ik was ervan overtuigd dat het beter ging en ik er klaar voor was. Maar ik voel niets voor die jongens.
Helaas 2 van de 3 wel voor mij, ik zal hun eerlijk moeten zeggen dat ik niet over mijn ex heen ben en nog geen kracht heb voor een nieuwe relatie.. of gewoon dat ik niets voel :S

Maar als ik heeeeeeeeel eerlijk ben; ze zijn leuk, pienter en verantwoordelijk maar ik ben niet verliefd (geworden)
Tot nu toe zijn er eigenlijk maar 2 anderen die mijn hart even een slag lieten overslaan. Een collega binnen het bedrijf en de jongeman van de brillenzaak. Als ik één van hen zie, krijg ik het warm, kriebels in mijn buik en word ik verlegen
Alleen al oogcontact maakt me intens nieuwsgierig en vrolijk voor de rest van de komende dagen.
Dat is verliefd zijn voor mij, nu weet ik het weer. Ik word verlegen en word ik meegesleept in mijn eigen fantasiën.
Dat gevoel ontbreekt bij de anderen.. ja.

Dit gezegd hebbende, het daten was voor mij een plan B ; ik wil niet alleen zijn, ik wilde geliefd zijn.
Maar wel door de juiste persoon, noch mijn ex kan dit zijn noch de jongens met wie ik heb gedated.
Ik leg me er bij neer dat ik er niet naar op zoek moet gaan en geen keuzes moet maken uit angst voor eenzaamheid.

Ook alleen kun je gelukkig zijn.

Ik beloof mezelf ook dat ik het verdien, de kriebels of vlinders hoe je het dan ook wil noemen.
Graag zelfs, de eerste 10 maanden heerlijk op een roze wolk zitten en de rit simpelweg ervaren.
Geen logische, praktische en functionele beslissingen.

Verraderlijk is de eenzaamheid.

Overigens.. mijn ex spreek ik morgen nog en opnieuw ga ik hem vertellen dat we beter geen contact kunnen hebben voor de komende tijd. Het brengt weer herinneringen naar boven die alles romantiseren..
Hij begrijpt het wel.

Liefs