Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Vervallen in oude gewoontes...
Ongeveer een jaar geleden heb ik mijn break up dankzij alle lieve mensen hier goed kunnen verwerken. Heb tot die tijd geen behoefte gehad aan nieuwe relaties, alleen aan een beetje losse contacten, echter nu is er iemand (die ik ingeschat had als los contact) mijn leven in komen lopen, die ik toch wel erg leuk vind. Ik merk dat ik begin te vervallen in gewoontes die mij eerder een relatie gekost hebben en zou graag jullie advies hebben over hoe ik hiermee moet dealen.
Door mijn beindigde relatie van 4 jaar, ben ik ontzettend onzeker geworden als het aankomt op Mannen. Best wel bizar want verder omschrijven mensen mij als een powerchick, 26 en alles goed voor elkaar. Maar als het om mannen gaat valt alles weg – een beetje background: mijn ex vriend heeft mij bijna 4 jaar lang redelijk de grond in lopen stampen als het aankomt op uiterlijk etc.
Goed, na bijna een jaar vrijgezel, zit ik goed in mijn vel, mis ik mijn ex echt 0,0 maar kan ik die mindset niet echt veranderen.
Nu heb ik een kleine maand geleden een jongen ontmoet op een feest, leuke avond, nummers uitgewisseld en op date gegaan. De date was leuk, veel gepraat, en misschien helemaal fout maar wel direct mee naar huis genomen. Daar bleek dat we ook in bed een mega klik hadden. Ik merkte de volgende dag dat ik op een soort van wolkje weg dreef: “ER ZIJN DUS TOCH NOG LEUKE MANNEN”. Toen we elkaar twee dagen later op een feest zagen was ik een beetje aangeschoten, en daardoor irritant. Deze man is fantastisch als ik bij hem ben, maar smst eigenlijk nagenoeg NOOIT. Er worden heel af en toe praktische berichten gestuurd naar vrienden maar that’s it. Dat kan mij enigszins irriteren, want als je net een super leuke avond hebt gehad en daarna 2 dagen niets hoort is dat niet echt lekker voor je zelfvertrouwen.
Ik vertelde dus aan hem dat ik dat niet fijn vond, hij zegt zo te zijn en haalde zijn schouders op. Wel hield hij mijn hand vast, gaf me kusjes, knuffels en was alles eigenlijk leuk (dus ook op een plublieke plek klikt het enorm). Naar mate de avond vorderde werd zijn aandacht aan mij wat minder, ik vraag of er wat is en hij zegt wat doe je nou raar, er is niets. Oke… Vervolgens zegt hij wel; schat we kennen elkaar twee weken, het lijkt alsof je een hele hoop van mij verwacht (true, hier heeft hij een punt).
Ik doe mijn best de opvolgende dagen niets te sturen maar bezwijk snel; we hebben een super leuk gesprek op de sms, en spreken af voor Donderdag (j.l.) Weer een fantastische avond, helemaal fantastisch, weer een mega klik, veel gepraat gelachen, wilde en heerlijke nacht, en dan de volgende dag weer… die ooooorverdovende stilte.
Zaterdag was hij uit in Utrecht, zelf woont hij daar niet dus ik had aangeboden dat hij bij mij kon slapen. Krijg alleen ’s nachts een heel droog smsje: Ik slaap denk ik gewoon lekker thuis. Ik nog een aantal overtuigingspogingen (wrong!) maar nee hij ging thuis slapen – en dus bijna 70 euro betalen voor een taxi. Dat voelde toch wel enigszins als een afwijzing.
Zondag ochtend stuur ik een sms: Wanneer zie ik je deze week? En ik krijg terug: moet ik op terug komen, ben niet zo een planner. Dus ik stuur: eh ok, als je niet wil komen zeg het dan gewoon. Krijg ik terug; meen je dit? Dus ik stuur: ja. Zegt ie: oke, dan ben ik benieuwd waar je dit op baseert? Omdat ik gister avond niet kwam? Ik zeg: nee een algehele vibe. Zegt ie: Nou altijd als we afspreken kom ik toch? Als ik niet zo willen komen hoor je het wel, daar hoef jij je niet druk over te maken. Ik stuur terug, ok top. Niets meeer gehoord… helemaal niet.
Ik weet dat ik te claimerig ben, ik ben gewoon zo bang voor die afwijzing. Ik kan niet omgaan met dat GEEN contact, ik wil gewoon een beetje weten als iemand het net zo leuk vind als ik.
Het erge is ook dat ik merk dat ik terug val in oud gedrag: continu opzoek naar bevestiging.
Twee vragen eigenlijk: 1. Hoe kom ik hier overheen?
2. Is het bij deze jongen al verpest? – is dit nog te fixen?
- Carrie07's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Carrie07
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Wat zijn je oude gewoontes
Wat zijn je oude gewoontes die je blijkbaar negatief inschat?
Dus gebaseerd op jou en niet op foute reacties van mannen?
Is deze jongen gewoon niet voor jou de man?
Er zijn ook mannen die dagelijks appen.
Er zijn ook mannen die wel bevestiging geven.
Zoek een vent die bij je behoeftes past, niet eentje die op je ex lijkt.
Plus.. Je kent hem pas twee weken.
Goed dat je erkent dat je je nu al instelt alsof je samen bent.
Zolang er geen exclusiviteit afgesproken is tussen twee mensen blijft daten daten..
De oude gewoontes is het
De oude gewoontes is het claimerige, constant die angst niet goed genoeg te zijn omdat ik dat in het verleden al heb meegemaakt.
Eigenlijk continu opzoek naar bevestiging...
En ik weet van die exclusiviteit, en ben daar zelf ook nog helemaal niet NU aan toe, maar ik vind hem erg leuk, en wil dan graag aan hem merken dat dat wederzijds is....
Ik weet van mezelf dat ik nogal lastig (veeleisend) kan zijn, omdat ik mezelf continu loop te mindfucken, een dag niets gehoord? OH hij is me vast vergeten... Etc etc.
Nog niet toe aan een relatie
Nog niet toe aan een relatie denk ik?
Eerst even aan jezelf werken!
OF je denkt.. boeie.. mannen zat in die beginfase of je komt wel weer of het is de ware niet
Of je komt er ooit 1 tegen dat vanaf dag 1 dikke mik is.
@carrie07
Erg herkenbaar jou verhaal, ik denk dat je eerst t probleem dieper van binnen aan moet pakken, je eigenwaarde en je zelfrespect terug vinden, bevestiging hoor je van niemand nodig te hebben, jij bent wie jij bent, en dat vind de ander leuk aan je of niet, zo niet let it go, zowel accepteer dan ook gewoon dat het is zoals het is, zonder die bevestiging, en wat stelt bevestiging nou eigenlijk voor, geef jou dat een garantie dat hij jou echt leuk vind? Nee want tussen zeggen en doen zit nog altijd een heel groot verschil, je hebt in relaties geen bevestigingen nodig, je voelt ze, of je voelt ze niet!
Liefs pallmallwoman
hey Carrie, wel herkenbaar.
hey Carrie, wel herkenbaar. Ik heb het nu wel in veel mindere mate, ben door mijn vorige relatie echt enorm de toekomst in gelanceerd zeg maar, het afhankelijke gedrag dat ik toen heb vertoond wil ik echt noooooooit meer. Dus daarom ben ik er nu heel erg mee bezig om dat te voorkomen.
Was beginnend aan het daten met een man die ik ook heel leuk vind, en moet mezelf er af en toe ook echt nog toe dwingen om 'geen aandacht' niet meteen te interpreteren als zie je wel, het gaat alweer fout. Het is iemand die het echt extreem druk heeft en eigenlijk ook niet echt toe is aan een relatie nu. In het begin kwam hij zelf vrij enthousiast naar mij toe, vond me helemaal geweldig en we hadden dagelijks vrij intensief contact, maar hij is volgens mij geschrokken en houdt nu afstand.
De ultieme training voor mezelf om het LOS te laten en mijn eigen leven te leiden, niet te gaan zitten wachten op hem hoe leuk ik hem ook vind. Was in het begin een balans vinden, heb het er moeilijk mee af en toe want deze manier ben ik totaal niet gewend, maar nu heb ik zelf afstand genomen en neemt hij zelf ook toch ook weer contact op. Nu hou ik zelf het contact bewust wat neutraler want door de omstandigheden weet ik ook niet wat dit gaat worden, en probeer te genieten van wat er is, niet in een verre onrealistische toekomst te leven en veeeeel te veel van iemand te verwachten. Heeft allemaal te maken met eigen onzekerheid en drang tot controle, vooral niet gewend zijn aan krijgen maar aan heel veel geven. Ik ben meteen een brok enthousiasme, maar rem mezelf nu af
, want: geef bij het daten niet meer dan je krijgt!
Leuke oefening in het aangeven van mijn grenzen en tegelijkertijd me echt overgeven aan: wat komt dat komt, ik ben echt wel leuk genoeg, wat niet komt dat komt niet en dat kan ook nog aan 1000 andere dingen liggen want soms is het er gewoon niet of kan het niet door omstandigheden, etc. etc. Je kunt dit soort dingen NIET afdwingen. Ik vind het ook nog moeilijk, maar je kunt zelf stap voor stap daarin gaan groeien door je bewust te zijn van je eigen gevoel, jezelf voor het sturen af te remmen en te zeggen, ho eens even... hij komt vanzelf wel, als het zo moet zijn. Een man vindt het juist niet fijn als je zo op zijn nek zit.
Juist in het begin moet het langzaam gaan, rustig aan, en moet je erop kunnen vertrouwen dat hij wel komt.
Mijn vorige ex ging razendsnel, ik vond het geweldig juist daarom, eindelijk iemand zonder die twijfel. Dat was een grote red flag want mijn ex was een monster, zo bleek later! Als iemand zo snel voor je gaat moeten er juist alarmbellen gaan rinkelen, dat is niet gezond, en jouw gedrag is ook niet gezond, dat voelt zo'n jongen ook haarfijn aan.
Hoe je nu reageert is echt zeer verstikkend voor de betreffende man. Je moet echt meer afstand houden, geen wonder dat hij gaat wegrennen en dan zal jij het wellicht weer interpreteren als zie je wel... terwijl het dus niet aan jou als persoon ligt want hij vond je echt wel leuk, maar je jaagt hem zo weg. Enige manier is om in je hele denken het patroon te gaan doorbreken. Veel rustiger aan gaan doen, jij moet HEM leuk vinden en laat hem naar jou toe komen. Focus op je eigen leven, het hangt niet af van die man! Dat moet echt vanbinnen gaan zitten bij jou, en dat heeft tijd nodig. Het is een verademing, want je gaat vanuit je EIGEN perspectief leven in plaats van afhankelijk te zijn van iemand voor die bevestiging.
Ik weet niet of het bij hem nog te fixen is, ik zou zeggen vanaf nu zelf ook niks meer sturen! In ieder geval een tijd niks meer, van mijn part twee weken helemaal niks, en dan wellicht gewoon een NEUTRAAL berichtje, om te laten zien dat er met jou ook best normaal te praten valt
. En als hij zelf stuurt, niet meteen reageren. Je hebt ook je eigen leven, richt je daar op!!! Dat is even belangrijker dan het nu weer gaan zitten wachten op hem.
@Carrie07
Ik sluit me in dit geval wel aan bij pallmallwoman. Als het goed zit dan zit het goed en dan voelt het ook goed. Maar ik denk dat het in dit geval ook aan je eigen zelfbeeld en onzekerheid kan liggen. Als jij 4 jaar lang een relatie had met iemand die je de grond in trapte, vind ik het niet heel gek dat je nu twijfelt of je wel goed genoeg bent en zoekt naar bevestiging... Die van iemand die je nog maar zo kort kent eigenlijk geen waarde zou moeten hebben....
Zoals ik al vaker tegen mensen hier zeg: zorg dat je zelf de stabiele basis bent die mensen vaak in een relatie lijken te zoeken. Op die manier heb je je stabiele basis al en zal iemand een aanvulling zijn ipv een invulling van je leven. En op die manier sta je heel anders in welke andere relatie dan ook, want je hebt immers niemand nodig voor stabiliteit, want die heb je bij jezelf al. Compleet onafhankelijk en dan dan zal je merken dat je jezelf niet meer afhankelijk opstelt ook.
Laat het even gaan.... Wie weet... En anders was hij het gewoon echt niet waard!