verwijten

afbeelding van jess86

Ik voel me echt heel erg schuldig ivm het einde van mijn relatie. Ik heb echt het gevoel dat ik mijn kans op geluk zelf verpest heb door mijn gedrag. Na de breuk verweet ik mijn ex ook telkens dat hij me afwees. Waarom deed ik dat. Waarom hield ik niet de eer aan mezelf en aanvaardde wat hij zei. Telkens dat hij me afwees werd ik kwaad ... en dan stuurde ik hem boze smsen ... . Waarom??? Zijn er nog mensen die dit ook gedaan hebben?

afbeelding van nmjls

Nee, dit heb ik niet zelf zo

Nee, dit heb ik niet zelf zo gedaan. Natuurlijk zit je vol vragen en ben je boos dat je afgewezen wordt
maar wanneer jij dit degene stuurt dan bevestig je zijn beslissing. Dat dit zo werkt
ben ik later achtergekomen. Je doet het beste eraan om nu niks meer te laten weten. Het is uit.
Ik vermoed dat hij het uitgemaakt heeft. Stuur zelf niks meer en laat je niet in de verleiding brengen
om nog een keer iets te sturen. Hoe lastig ook. Je kunt vele vragen hebben die je hem zou willen stellen
maar dit is niet het juiste moment nu... sterkte.

afbeelding van Kipje.

@ jess86

Ja, hier zit er ook een. Verlegen
Even later kwam hij opduiken snapte er niks meer van.
Had allemaal vraagtekens boven m'n hoofd. Is uiteindelijk niks geworden. Helaas.
Huilen
Maar daarna was ik nog veel bozer omdat ik het idee kreeg dat hij me aan Et lijntje hield omdat hij me eerst had afgewezen en daarna terug kwam. Ik was er vooral heel erg verdrietig door. Verdrietig

afbeelding van torn

Herkenning ?

Je zocht een herkenbaar gevoel op ?

afbeelding van jess86

Ik begrijp wat je bedoeld.

Ik begrijp wat je bedoeld. Bij mij ging het net zo ... . Eerst afwijzen, daarna terug komen en terug hoop geven om daarna weer afgewezen te worden. Dit gebeurde echt verschillende keren. Met telkens een soort van woede "uitbarsting" van mij tot gevolg. Uitbarsting is misschien groot woord maar zo voelde het wel van binnen aan voor mij. Emoties van kwaadheid, verdriet, frustratie, ... . Alles komt tegelijk naar boven op zo'n moment. Maar zoals de reactie hierboven zegt: door dan kwaad te worden bevestig je alleen hun keuze om je te verlaten. Jammer genoeg.

Het is zo moeilijk om met de situatie om te gaan. Ik wordt soms bijna gek van het gepieker.

afbeelding van Kipje.

@ jess86

Ja inderdaad. Ik snap wat je bedoeld. Het is niet leuk als het op zon manier beindigd word..

afbeelding van torn

Afwijzing

jess86 schreef:

Na de breuk verweet ik mijn ex ook telkens dat hij me afwees. Waarom deed ik dat...............Telkens dat hij me afwees werd ik kwaad ... en dan stuurde ik hem boze smsen ... . Waarom???

Omdat daar de kern van de pijn ligt als een ander de relatie verbreekt om welke reden dan ook: ik ben niet goed (of) genoeg geweest voor hem of haar ?

Jij bent boos geworden en hebt je frustraties geuit. Een ander kan niet zo diep in zichzelf kijken of wil dat gevoel niet erkennen. Dus met jou velen die worstelen of geworsteld hebben met dat gevoel van afwijzing. Knap dat je het in ieder geval durft en kan erkennen.

Ja, het raakt je tot in je kern als een ander de relatie verbreekt. Net zoals wij allemaal waarschijnlijk zelf wel eens een relatie hebben verbroken en een ander dat gevoel gegeven.

Wees daarin niet te streng voor jezelf. Schuldgevoelens of jezelf (laten) aanpraten dat je daarmee de keuze van de ander hebt bevestigd mocht hij/zij getwijfeld hebben is echt onzin waarmee het negatieve gevoel wat je nu over jezelf kan hebben alleen maar mee wordt vergroot. Iemand die twijfelt over een relatie heeft eigenlijk al een keuze gemaakt.

Als je spijt hebt van je gedrag en het zit je nog steeds dwars, kan je altijd op het moment dat jij daartoe instaat bent je excuus daarover aanbieden. Wel even belangrijk om voor jezelf dan te weten dat je het niet met de hoop dat de relatie weer goed zal komen, maar puur vanwege het feit dat je je eigen gedrag niet oké vond. Geeft weer ruimte om vervolgens te herstellen van het gevoel van afwijzing.

afbeelding van jess86

Bedankt voor de reactie! Hier

Bedankt voor de reactie! Hier heb ik echt wat aan! Het gevoel van niet goed genoeg zijn speelt en speelde inderdaad een grote rol ... . Dat is een vreselijk gevoel ... . Een collega van me haar relatie was ook beïndigd maar zei heeft nooit boos gereageerd tegenover haa ex-partner. Ondertussen is hun relatie na enkele maanden terug hersteld. Ik verwijt mezelf dan dat als ik misschien wat redelijker geweest was, het bij mijn ook mischien nog kon herstelt worden ... . Aan de andere kant is het inderdaad misschien wel zo dat als iemand twijfelt het eigenlijk al verloren is.

Ik heb mn excuses wel al verschillend keren aangeboden. Maar als ik eerlijk ben was dit ook meer in een poging om het terug goed te maken. Natuurlijk meende ik die excuses ook wel maar toch hoopte ik dat het daardoor misschien terug in orde kon komen tussen ons.

Bedankt voor de lieve reactie!!

afbeelding van cees58

verwijten

Hoe herkenbaar, ook ik ben de 'queen' van boze sms berichten vol verwijten. Op de een of andere manier kan je het niet onderdrukken en blijf je maar tekeer gaan. In feite is het de onmacht die je bij de ander neer wil leggen omdat je niet begrijpt dat hij/zij jou afwijst. Ook ik weet dat het beter is niets te laten horen. Voorbeeld: ik heb vandaag niets laten horen, niets liefs en niets boos. Ben vanavond gezellig met mijn werk uit eten geweest en heb het ook echt gezellig gehad en een paar uur niet aan die ander gedacht. Terwijl we gingen eten in een tent waar wij samen heel graag komen. Met lood in mijn schoenen ging ik naar binnen, was eigenlijk van plan een berichtje te sturen om dat te laten weten. Heb uiteindelijk besloten dat niet te doen om mijn eigenwaarde te behouden (heb wel even een vriendin gesms't voor steun). Raad wie er langs mijn huis reed toen ik net thuis was en de lichten nog niet aanhad?? Mijn advies is dus eigenlijk: probeer zo min mogelijk van je te laten horen en breng je eigen leven op orde. Dat heeft naar mijn idee veel meer aantrekkingskracht. En zo niet, dan heb je in elk geval je leven weer wat op orde. Tegelijkertijd weet ik hoe moeilijk dit is, je houdt immers van die persoon. Veel sterkte!

afbeelding van gebrokenhartje02

Heb precies hetzelfde gedaan.

Heb precies hetzelfde gedaan. Zo'n 3 maanden lang. Heb me heel erg laten kennen en telkens weer enorm kwaad geworden als ik afgewezen werd terwijl ik het contact bijna elke keer zelf initieerde of in ieder geval kon verwachten hoe het zou aflopen… En veel te veel boze smsen gestuurd waar amper of niet op gereageerd werd. Hij deed soms ook een toenadering maar daar had ik dan natuurlijk niet op moeten reageren. Maar jawel hoor, ik was altijd bereikbaar voor hem en bleef me maar kwetsbaar opstellen en m'n hart luchten. Ach ja… niets meer aan te doen. Heb eindelijk afstand kunnen nemen en nu sinds 3 weken geen contact meer. Eerst even heel zwaar, maar nu telkens een klein beetje beter. Wel spijt inderdaad dat ik niet de eer aan mezelf heb gehouden, niet direct na de breuk het contact zelf heb verbroken zoals ik altijd zei. Maar ja, de realiteit is wel even anders en dan vooral de wanhoop en radeloosheid die ik voelde kon ik niet mee omgaan. We moeten het onszelf maar niet meer kwalijk nemen, wat gebeurd is is gebeurd. Het gaat erom wat we nu doen. We kunnen elke dag weer opnieuw kiezen om de eer nu dan wel aan onszelf te houden, ook al lukte dat eerder niet.

afbeelding van Kipje.

Spijt.

Ik heb er spijt van dat ik ruzie met hem heb gehad... Was niet echt de bedoeling. Eer kan me een worst wezen. Oeps
Ik was er ook van verzekerd dat dat vaak een onbelangrijk punt zou zijn. Maar ik zal wel te veel wald disneys gekeken hebben. Onschuldig

afbeelding van cees58

3 maanden

Voor mij geldt dezelfde periode, ook zo'n 3 maanden. Ik denk dat die enorme boosheid voorkomt uit het gekwetste gevoel wanneer je grote liefde je afwijst. Iedereen reageert daar anders op. Voor mij is het afstand nemen een enorm zwaar proces, maar het gaat steeds beter. Nou ik ga nog maar eens even proberen wat te slapen Glimlach trusten en sterkte allemaal

afbeelding van Lovertje85

@jess86

Ik denk dat veel mensen dit in het begin doen. Wanhoop en paniek... Angst voor de toekomst en angst om los te laten met het risico dat het dan voorgoed weg is.... Mensen zijn net katten en maken rare sprongen als ze in het nauw zitten. De enige mogelijkheid die je op dat moment hebt is WEER een berichtje sturen met hoe je je voelt, WEER aangeven dat je spijt hebt, WEER verwoorden wat je voelt, WEER zeggen dat je wilt veranderen en dingen anders wilt gaan doen. Omdat het voor je gevoel nog niet goed genoeg duidelijk is voor de andere partij.

De andere partij daarentegen weet dit echt wel, want heeft het vaak genoeg gehoord. De andere partij negeert dit blijkbaar bewust en wordt er eerder gek van dan dat het nog wat toevoegt. Je maakt meer stuk dan je heel maakt daarmee.... Dat besef je alleen vaak later pas.... Die eerste periode is nou eenmaal klote.... Maak het jezelf zo moeilijk mogelijk om hem te contacten en zoek een vervanging. Verwijder en blokkeer hem overal en gooi zijn telefoonnummer en mailadres uit je telefoon..... Spreek met een vriend/vriendin af dat je hem of haar bericht als je weer de behoefte hebt om contact te zoeken.....

Je houdt alleen jezelf maar voor de gek meid.... Stop met je zo enorm afhankelijk op te stellen, en kies voor jezelf en ga daar energie insteken.... Hij is het blijkbaar echt niet waard..... Het had niet uitgemaakt wat je anders gedaan had.... Je moet jezelf niet kwalijk gaan nemen dat je jezelf geweest bent... Dat slaat echt nergens op!

If it's ment to be...... Dan had het zijn weg hoe dan ook wel gevonden en had hij het niet opgegeven.....

afbeelding van jess86

Bedankt allemaal voor de

Bedankt allemaal voor de super lieve en bemoedigende reacties!! Ik hoop dat ik me sne wat beter voel !!