vind ik ooit de ware?

afbeelding van isabella86

Ook al ben ik pas 25, ik heb zeker te maken gehad met liefdesverdriet en eigenlijk word ik daar nog steeds mee geconfronteerd. Ik ben namelijk al 4 jaar vrijgezel na een relatie van 3 jaar. Mijn ex en ik waren nog jong,maar ook erg koppig en aan het eind van onze relatie hadden we erg veel ruzie. Ik heb toen op een gegeven moment een nreak ingelast en daarop maakte hij het na 2 maanden alsnog definitief uit.Ik ben nog nooit zo gebroken geweest!En nu 4 jaar later heb ik nog steeds geen vent...ik heb een bepaald patroon ontdekt bij mezelf: de 4 mannen met wie ik na mijn ex naar bed bent geweest daar heb ik het allemaal 2 x meegedaan en meestal was ik dronken. Geen goede combi dus. Zo ook de laatste J.In september hebben wij voor het laatst sex gehad en ik ben dus gevoelens voor hem gaan kweken, maar hij vindt mij niet leuk.En zo begin ik me toch steeds vaker af te vragen of ik ooit nog wel een jongen tegen ga komen die mij wel ziet zitten...

afbeelding van brokenpieces

Hoi Isabella, Ik kan me heel

Hoi Isabella,
Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt! Ik ben 24 en denk precies hetzelfde...
Waarom 'gebruiken' mannen mij en gaan ze vervolgens met iemand serieus in zee? Ben ik dan niet meer waard?
Ben ik zo makkelijk voor de gek te houden, zo naïef? Het frustreerd inderdaad enorm! En het blijft ook een vicieuze cirkel: je bent lange tijd eenzaam en alleen, hebt behoeftes, laat je sneller verleiden tot seks, krijgt naarmate de tijd vordert gevoelens, wordt teleurgesteld en begint opnieuw!.
Ik weet heel goed hoe het anders moet: happy zijn met jezelf, genieten van het leven, rustig aan met daten en niet te snel met seks en vooral van jezelf houden! En toch lukt het ook mij niet eens om de cirkel te doorbreken....

Veel sterkte! Je staat er niet alleen voor...

afbeelding van isabella86

Hi Brokenpieces, Je verwoordt

Hi Brokenpieces,
Je verwoordt het erg mooi!Ikzelf heb lange tijd de schuld bij de mannen gelegd en pas sinds J. ben ik gaan denken dat het misschien wel echt allemaal aan mij ligt...en dat is idd heel frustrerend, want op het moment dat je het probleem erkent ga je jezelf gek maken : Wat als ik het met J. anders aan had gepakt?awat als ik mijn ex nooit had laten gaan?Wat als ik nu de rest van mijn leven alleen blijf wegens de fout die ik keer op keer maak?Ik ga proberen aan die vicieuze circel te ontsnappen, wat niet makkelijk zal zijn , want dan zal ik me kwetsbaar moeten opstellen!Maar zo word ik ook niet gelukkig!!Thanks voor je reactie en ik zal je op de hoogte houden hoe het gaat!u2???Succes!!

afbeelding van brokenpieces

Het heeft deels ook met de

Het heeft deels ook met de mannen te maken maar meer met jezelf. Mannen die uit zijn op één ding kiezen kwetsbare vrouwen. Ze praten je naar de mond. Ben je vanaf de buitenkant minder kwetsbaar en zelfverzekerder dan zul je ook andere soort mannen aantrekken. Bovendien, als je aan jezelf werkt denk je er ook minder aan. Veel succes, ik hoop dat het je gaat lukken!

afbeelding van Crea-tive

Antwoord staat hieronder.

Antwoord staat hieronder. Vicieuze circel doorbreken. Tonen dat je geinteresseerd bent, maar not easy to catch. Een vrouw met value. Ook moet je zien dat je niet op de verkeerde mannen valt. Gebruik je mensenkennis en intuitie, ga niet af op mooipraat en uiterlijk alleen.

afbeelding van sunny1

IK ben een vrouw, dus wil ik

IK ben een vrouw, dus wil ik toch graag reageren... Ik herken dit gedrag totaal niet. Mannen voelen, precies aan 'wat ze tegenover zich hebben'....

Ik ben nog nooit zo gebroken geweest!En nu 4 jaar later heb ik nog steeds geen vent...

Zo jong, en dan al zo'n uitspraak.. moet een man jou gelukkig maken dan? Dat gaat niet lukken hoor...

.En zo begin ik me toch steeds vaker af te vragen of ik ooit nog wel een jongen tegen ga komen die mij wel ziet zitten...
"je mag best iets meer zelf vertrouwen hebben hoor een man moet jou WAARD ZIJN!

afbeelding van isabella86

@sunny

Ik snap je reactie en waardeer het ook zeer!Want ergens besef ik wel dat je gelijk hebt...Ik heb altijd geroepen (na mijn ex) dat ik geen man nodig heb en dat een man alleen maar een leuke toevoeging moet zijn op mijn leven.Dus wat dat betreft ben ik het zeker met je eens.Maar ik heb toch wel een bepaald patroon ontwikkeld waar ik zelf ook. een rol in heb.En om dat te beseffen is best frustrerend!Ik ben verder best zeker : ik ben goed in mijn werk (al zeg ik het zelf), zit daarnaast aan een hbo studie en heb leuke vriendinnen en een lieve familie.Het enige waar het mij aan ontbreekt is een leuke man omdat ik daar niet goed mee omga.Maar goed 25 is nog jong;das waar!!x

afbeelding van brokenpieces

Freaky!! Bij mij precies

Freaky!! Bij mij precies zo!!! Ik heb ook een hbo studie en een superjob!! Maar iedereen zegt altijd: 25 is nog zo jong! DAT is nou juist frustrerend! Dan mis je nog steeds een knuffel, een arm om je heen, samen lekker bankhangen of altijd degene zijn die alleen naar feestjes komt! En bovendien, eer je de volgende fase ingaat in je relatie, zoals samenwonen, trouwen of kinderen, dat doe je niet van de een op de andere dag! M.A.W. tel er nog maar wat jaartjes bij op en je bent zo 40 hoor!

afbeelding van Unremedied

Eerlijk gezegd herken ik dit

Eerlijk gezegd herken ik dit ook wel. Ik ben nu 3,5 jaar vrijgezel en hoewel sunny1 uiteraard gelijk heeft dat je je geluk niet van een relatie moet laten afhangen, is het aan de andere kant ook niet zo dat dit er niet heel erg aan kan meewerken. Als je een relatie hebt, is het leven vaak toch wat anders dan wanneer je vrijgezel bent en eerlijk gezegd geloof ik niet zo hard in dat 'happy single' gebeuren, in ieder geval (juist) niet wanneer je nog jong bent (de vraag of ik mij met mijn 32 jaar daar nog onder mag scharen, daargelaten natuurlijk Tong).

Ik heb me ook wel afgevraagd wat er nu toch aan de hand is. Qua studie en werk en dat soort dingen is er bij mij ook weinig mis. Voordat mijn laatste relatie eindigde, was er altijd wel dynamiek, ofzo. Er kwamen wel meisjes op mijn pad met wie ik echt een klik had, maar dat lijkt de laatste tijd veel minder te zijn geworden. Ik kwam hier op de site toen het uitging met mijn eerste vriendin, nu bijna zes jaar geleden. Hoewel de eerste drie van die zes jaar op dat gebied nogal zwaar waren, had ik in diezelfde drie jaar nog wel ook drie andere relaties (die voornamelijk niet werkten omdat ik duidelijk nog niet klaar was met mijn eerste vriendin in mijn geest). De laatste drie jaar is dat echter niet meer gebeurd, dat ik echt een wederzijdse klik op die manier met iemand gehad heb... en ik kan ook wel zeggen dat ik die knuffel en die arm en alles wat bij een relatie komt kijken wel mis. Niet zodanig dat ik dan maar een relatie aanga om een relatie te hebben, want zo zit ik niet in elkaar, maar het zou toch wel fijn zijn om weer eens zo'n klik met iemand te hebben...

Maar ja, je kunt het niet forceren, ben ik bang. Dus gewoon maar open blijven staan. Het zal dan vanzelf wel een keer komen, toch?

afbeelding van isabella86

@unremedied

Ik mag toch zeker wel hopen dat het ooit nog komt!Maar zoals je zegt je kan het niet forceren of afdwingen.Kijk mijn frustratie is dat ik toch wel een beetje het idee heb dat het aan mij ligt en daar kan ik dan wat aan gaN doen...wel eng want stel dat dat ook niet werkt tja..dan ligt het toch echt aan iets waar ik niks aan kan doen.Maar ik heb wel besloten dit verdriet niet meer te laten overheersen en weer van elke dag te genieten die voorbij komt...