Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Vraag
Ik heb een vraag aan jullie... 1.)Hebben jullie ook vaste momenten dat het gemis / verdriet / enz meer aanwezig is dan andere tijden.. In het weekend en de avonden vind ik best logisch, want dan zit je alleen waar je eerst iemand bij je had. Ik merk aan mezelf dat ik bv iedere ochtend het moeilijk heb..
Daarnaast zou ik willen weten. 2.)Hoe ga je om met het gevoel dat je ex waarschijnlijk al maanden met de breuk bezig was, maar jou er nooit in betrokken heeft (in mijn geval). Ik vind dat zo frustrerend omdat (wij) je met praten hierover eruit was gekomen. Dat is iets wat ik heel moeilijk los kan laten. Waarom heeft die muts nooit haar mond open gedaan.. Haar antwoordt; ik durfde niet.. Nee, nu heb je wat!
3.) vraag. Mijn ex en ik hebben een dochtertje van 3 jaar. Die haal ik iedere week op. Maar dan klets je even met elkaar en voel ik me vervolgens 2 dagen klote. De dokter gaf aan dat ik haar nog niet heb losgelaten en zij mij wel. Daarvoor gaat bij haar het leven verder als ze de deur dicht doet en krijg ik weer hoop en twijfel omdat het een gezellig gesprek was. Moet ik nu echt mijn dochter aan de deur ophalen, hallo en tot straks zeggen?? Ik had echt verwacht nu 2 maanden verder er wel mee te kunnen leven, maar dan gaat het goed en dan weer zwaar shit..
- Daan73's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Ik kan alleen op 1 en 2 een
Ik kan alleen op 1 en 2 een reactie geven.
Ik heb het ook `s ochtends vroeg moeilijk. Het is het eerste waar ik aan denk als ik wakker wordt.
Soms heb je dan ook nog eens gedroomd over je ex, wat dan niet echt blijkt te zijn.
Ik denk dat het ligt aan dat ik `s morgens eerst even goed wakker moeten worden.
Daarnaast is mijn ex niet de makkelijkste, dus op het moment dat ik een (rot)opmerking van hem krijg heb ik het ook moeilijk.
Mijn ex heeft ook nooit eerder zijn mond opengetrokken. Er zaten hem blijkbaar dingen dwars, maar daar heeft hij niks van gezegd totdat voor hem de bom barstte. Dat is voor mij ook erg frustrerend, want ik heb juist ook het gevoel dat alles heel anders had kunnen zijn als we erover gepraat hadden. Hoe je daar mee omgaat? Ik weet het antwoord zelf helaas ook niet.
Hai Daan,
Dat gemis heb ik ook. Vooral in de ochtend. Ben net wakker en ik droomde toevallig over haar en dn heb je echt een rot gevoel. En het weekend is ook best moeilijk als je altijd samen was en dingen deed. Het beste is denk ik om dingen te ondernemen in het weekend tot het gevoel slijt, denk ik. Doe ik nu ook. Heb nieuwe mensen leren kennen en daar gewoon leuke dingen mee doen, zonder bijbedoelingen of wat dan ook.
2. Het is jammer dat ze alleen bezig zijn geweest met de breuk zonder ons erbij te betrekken maar het is niet ander. iK probeer t zo te zien: misschien had je al wel een voorgevoel maar je dacht dat het tog nix was. Het kwaad is al geschied dus het is nu het beste om te proberen het te accepteren hoe het gelopen is. Ze hebben al hun keuze gemaakt en in de meeste gevallen is dat niet meer te veranderen. (helaas). In het begin is het zeker moeilijk om te accepteren maar naar mijn mening gaat t met de tijd steeds ietsjes beter.
Om je 3e vraag te beantwoorden. Wel je dochtertje ophalen etc. Maar je moet doen wat jouw gevoel je zegt mbt tot je ex. Ik vind het ook best moeilijk om ''normaal'' te doen. Maar meestal doe ik dat gewoon wel nu. Gelukkig wonen we ver van elkaar dus die gesprekken zullen (voorlopig) alleen via msn plaatsvinden en zij komt steeds zelf tegen mij aanpraten. (wat veel hoop geeft soms pff)...maar goed k heb een tip gekregen dat je haar gwoon niet moet laten zien dat je t er moeilijk mee hebt. fftjes faken dat het goed gaat kan best denk ik toch? Maar nogmaals je moet doen wat jouw gevoel je zegt.
Sterkte
NRKZS
@ Daan73
Ik kan je eerste 2 vragen beantwoorden.
1. Ja, bepaalde momenten meer dan normaal. Wanneer ik net wakker ben bijvoorbeeld, of je komt thuis in een leeg huis. Ik denk vooral de momenten dat je vaak tot altijd samen was.
2. Bij mij is ze al in Mei begonnen om afscheid van me te nemen, terwijl het half augustus is uitgegaan. ik wist wel dat haar dingen dwars zaten. Maar ik heb niet geweten dat het zo erg zou zijn. Als ze het wat harder had aangegeven zou het echt niet zijn uitgegaan. Ik ben nu echt een ander mens geworden, en dat had ik toen ook al kunnen doen als ik toen had geweten hoe serieus het wel niet was. Dit is bij mij ook een frustrerend en moeilijk punt.
Ik denk dat we het wel hadden moeten zien, maar je bent dan al zolang samen dat je wel verwacht dat het goed zit.
Ik denk dat je bij de 3e, voor jezelf moet kiezen. Als je jezelf er iedere keer weer klote door voelt moet je misschien iets meer afstand nemen. En als je het hebt verwerkt kan je weer wat dichter bij komen. maar das maar een mening.
Succes.
bedankt...
Ik lees dat jullie net als ik het bij het wakker worden ook moeilijk hebben.. Gedeelde smart is niet echt halve smart, maar wel fijn om te weten dat het niet raar / vreemd of bijzonder is. 's Morgens kan ik het beste zo snel mogelijk opstaan en dingen gaan doen, want op de één of andere manier is dat mijn slechtse moment.
Verder denk ik dat het contact voorlopig voor mij althans heel kort moet zijn. Ik heb en wil geen ruzie met haar, maar zoals het nu gaat kan ik haar moeilijk loslaten en ben ik bang dat het heeeeeel lang gaat duren..
Wat ik trouwens wel storend vind, is dat zij doet alsof zij het slachtoffer is. Het enige wat zij kwijt is ben ik en daar koos zij voor. Ik ben mijn gezin en huis kwijt en dat waar je 6 jaar energie in hebt gestoken..
Op haar hyves doet ze ook best zielig.. bah