waar doe je het voor?

afbeelding van peter20

Okay, ik had wel goede dingen met mezelf afgesproken.. geen contact meer laat het rusten, en dan komt het allemaal goed. Dat heb je eerder ervaren..

Maar gisteren was haar b-day, en dat kon ik toch niet ongemerkt voor bij laten gaan. Ik heb enkel een hele fatsoenlijke e-card gestuurd. Niks geen hints of zaken die met mij te maken hadden. Ik kreeg later op de avond een sms van haar. Ik was er toch wel verdomde blij mee.. maar dan: Ik heb nog wat teruggestuurd kreeg zelfs laat op de avond nog weer wat terug. Vanmiddag weer gereageerd (niet te snel niet te snel) maar verder niets gehoord. Tot eerder deze avond.. een berichtje op de msn (ja had haar al weer toegevoegd Verdrietig ) en ik maar geinteresseerd doen en proberen een leuk gesprekje op te bouwen.. maar ze was erg erg timide, ookal waren het slechts woorden ik kon merken dat ze niet vrolijk was. Ik moest weg en gaf aan dat ik het gezellig vond om snel weer eens te msnen.. ze reageerde met een simpel 'ik spreek je nog wel binnenkort'... 'denk ik'..

tjonge jonge, waar doe je het allemaal voor he..

Dat het niet top met haar gaat lijkt me duidelijk, of ze houdt schone schijn op. Maar ik vraag me af waarom? Als ze er nog niet klaar mee is, dan zou ze eigenlijk geen contact moeten zoeken.. of juist wel maar dan heel erg Knipoog Als ze er helemaal niet meer mee bezig is, waarom doet ze dan zo? Dan kan ze toch gewoon vrolijk doen zoals ik van haar gewend ben..

Ik snap er niets meer van, maar ik laat de bal nu echt liggen.. blehhhh

afbeelding van Daphje

Hoi Peter, dat is nu net het

Hoi Peter,
dat is nu net het probleemmet contact zoeken, voor welke gelegenheid dan ook. Ksnap wel tis haar verjaardag, je wil een kaartje sturen. Maar dan antwoord ze... En daar ga je weer. Meteen die hoop, je probeert het contact gaande te houden. En dan ga je op je bek, als blijkt dat ze eigenlijk toch niet zo enthousiast is. Kweetet, tis ni makkelijk, maar door schade, schande, en na veel pijn weet ik het wel heel zeker: geen contact is echt het beste...

Sterkte, liefs
Daphje

afbeelding van peter20

Hey daphje je hebt helemaal

Hey daphje je hebt helemaal gelijk.. en ik weet het zelf ook. Loop het ook bij alle andere ldvders te verkondigen hier, maar zelf doen.. ho maar!

Het rare is dat het eigenlijk geeneens een relatie was.. een stroomversnelling van anderhalve maand, maar ik kom er bont en blauw uit. Ik vind het juist zo moeilijk om geen contact op te nemen omdat er volgens mijn gevoel nog zoveel kansen zijn. En het is mij niet duidelijk hoe zij er nu precies over denkt. Op het moment dat je een lange relatie hebt gehad en de ander zegt je dat hij/zij niet meer wil, nooit meer.. dan weet je wat je te doen staat. Maar ik heb dat van haar niet echt vernomen.. ons afscheid voor bijna 3 weken terug was zo intens en intiem nog..

heb het gevoel dat ik wellicht iets laat liggen hier...

afbeelding van Daphje

hoi Peter, ik ken het gevoel

hoi Peter,

ik ken het gevoel van 'iets moois te laten liggen', maar voor iets moois moet je toch echt met 2 zijn. Als ze niet positief op je aandacht reageert is er toch echt niks aan te doen. Frustrerend I know!!! maar jij moet niet het gevoel hebben dat je iets laat liggen, ZIJ laat wat liggen.het is buiten je macht. Ik kan er soms ook echt niet bij dat mijn ex niet heeft willen vechten voor wat we hadden, had ook dat 'snaptie niet wat ie laat liggen gevoel'. Maar hij ziet het niet meer zitten. En als ik er niet aan ten onder wil gaan, moet ik dat accepteren.

Liefs
Daphje

afbeelding van Jeronimo

Ik ken dat gevoel maar al te

Ik ken dat gevoel maar al te goed. Mijn ex en ik hebben het nooit mooi kunnen afsluiten zelfs. Ze heeft niet meer willen knokken en toen het op een gegeven moment uit was gegaan was er niet normaal meer met haar te communiceren. Nu dik 3 maanden verder is ze nog steeds niet voor rede vatbaar. Mevrouw zit nog steeds vol woede en verwijten en doet er alles aan om mij te laten denken dat ze super gelukkig is nu. Verder negeert ze al mijn pogingen tot verzoening. Zondag heb ik mijn laatste en tevens afsluitende brief (e-mail) aan haar verstuurd. Als ik zo'n brief zou krijgen zou ik iig op een nette manier reageren. Er stond totaal geen enkel verwijt in.... het was slechts een spijtbetuigenis van mij voor alles waarmee ik haar ooit pijn heb gedaan en dat ik het opgeef. Dat ik geen contact meer met haar zoek en haar niet meer aanspreek omdat we niet met elkaar kunnen communiceren. Mevrouw heeft er tot nu toe niet op gereageerd. Gaat ook niet gebeuren.

Gisteren heb ik haar laatste spulletjes afgedropt bij haar ouders. Voor mij is het nu een gesloten boek, ook al voel ik me er toch nog wel rot onder. Nu is het toch wel tijd om aan mezelf te gaan denken...ik ga er dan ook alles aan doen om zsm weer lekker in mijn vel te zitten! Ze is het niet waard. Hoop ooit nog een meid te treffen die een zachter karakter heeft...dit is niets.

EDIT: Overigens..mijn ex heeft gezegd dat ze nooit meer wil. Echter.. de signalen die ze afgeeft zijn tegenstrijdig.

afbeelding van Jack_000

Jeronimo, ik zit precies in

Jeronimo, ik zit precies in hetzelfde situatie als jij. Ook hebben wij niet op een nette manier afgesloten. Toen ik haar voor het laatst een mailtje had gestuurd (alweer 2 weken geleden), had ze mij de volgende dag opgebeld. Maar het was geen fijne gesprek moet ik zeggen. Ook zij zat vol woede en begon van alles en nog wat mij de schuld te geven. Terwijl ik eigenlijk op een nette manier met haar probeer te comminuceren. Ook zij laat me denken dat ze nu heel gelukkig is met haar nieuwe leventje. En heeft ze zelfs al een nieuw vriendje. Na die telefoontje heb ik gemerkt dat we echt niet met elkaar kunnen praten. Tenminste...ik heb besloten de deuren dicht te houden. Als zij niet normaal kan praten dan heeft het voor mij geen zin om nog moeite te doen. Het is inderdaad niet meer waard.

afbeelding van Jeronimo

Ach.. voor een groot

Ach.. voor een groot gedeelte ben ik ook wel schuldig geweest, maar ik vlak haar ook niet uit. Gaat niet om wie schuldig is geweest vindt ik. Als iemand echt oprecht excuses aanbiedt, dan hoor je te vergeven. Vergeten hoeft niet...

Wanneer je boos blijft, dan is dat een teken van zwakte. Zo denk ik erover hoor.

afbeelding van peter20

Bedankt voor al jullie

Bedankt voor al jullie reacties..

Ik weet van mezelf dat ik de dingen graag heel helder wil hebben.. als ze nu zou zeggen ik hoef je niet meer te zien of spreken, dan zou ik dat wellicht nog makkelijker vinden als de huidige situatie.. ik weet echt niet wat ik ervan denken moet. Maar zoals velen hier aanbevelen, moet ik dan wellicht zelf de knoop doorhakken.. dit schiet niet op zo. En wanneer ik niets meer van me laat horen, niet meer reageer.. dan draaien de rollen misschien om (hoe slecht die gedachte ook..).. maar volgens mij kunnen velen wel beamen hier dat juist aan iemand blijven trekken wanneer diegene daar geen behoefte aan heeft het vaak alleen maar erger maakt..

pffff..

afbeelding van Daphje

dat klopt zeker peter, Ik

dat klopt zeker peter, Ik kon ook de onzekerheid niet verdragen. Men ex had gezegd dat hij tijd nodig had, het zou zeker goed komen, maar wanneer?? Ik zat zelf met vragen en had juist heel veel nood aan communicatie. Hij wou volledig met rust gelaten worden. Dat kon ik niet, omdat ik niet tegen het halfslachtige van de situatie kon. Ik was zelf niet 100 % zeker dat we samen verder konden. Ik zag het dus ook niet zitten om een jaar op iemand te wachten, waarmee het misschien toch niets zou worden. Ik had duidelijkheid nodig. Soms denk ik dat ik hem onbewust zoveel ben blijven opbellen omdat ik het ergens misschien onbewust gewoon wou breken op dat moment. En hoewel het pijn doet dat ik hem nu kwijt ben, vind ik dit misschien toch nog beter dan een jaar of langer in onzekerheid. Vond het net iets te veel gevraagd, en nu kan ik ten minste verder. Als ik hem 100% met rust gelaten had was het miss goed gekomen. Maar ik had er de zin en het geduld niet voor, ik wou er actief aan werken, of het stoppen. Ik vind blijven wachten geen gezonde situatie als die andere er geen tijd op zet. Met misschien 3 weken, een half jaar tot een jaar neem ik geen genoegen. Dat is niet gezond. Schep duidelijkheid voor jezelf, vraag haar om duidelijkheid als je dat nog niet hebt, ze is het je verschuldigd. En als het een halfslachtig twijfelantwoord is breek er dan mee, dan moet je verder.

Liefs

Liefs

afbeelding van peter20

thnx voor je reactie maar

thnx voor je reactie maar weer... pff ik ben zeker niet van plan om er lang om te blijven wachten, ik wil graag weer lekker in mijn vel zitten en met wachten bebereik ik dat niet..

Maar als ik er goed over nadenk, we zijn nu eigenlijk pas 2,5 week onderweg sinds we hebben afgesproken elkaar met rust te laten.. en zelfs dat is niet helemaal gelukt (voornamelijk mijn eigen schuld). Ik heb haar nog niet gezien, dat gaat wellicht van het weekend gebeuren. Maar ik moet eigenlijk eerst eens proberen om me aan de afspraak te houden zoals we die destijds gemaakt hebben.. zij wilde rust, werd gek in haar kop van al dat vage gedoe.. en ik heb het idee dat ze misschien nog meer rust nodig heeft..

wellicht moet ik het gewoon eens een maand uit me bannen.. wellicht dat ik er over een maand wel helemaal geen behoefte aan heb, aan contact met haar.. als dat wel het geval is, dan is het de tijd om weer eens wat van me te laten horen. Op basis van hoe het dan verder gaat kan ik ook een gegronde beslissing nemen..

wat denken jullie ervan?