Wakker geschud in de realiteit

afbeelding van Gast

Hallo,

Het is gebeurd, het is over. Na een lang gesprek heeft hij me verteld dat het vertrouwde gevoel wat we samen hadden volledig weg is. Hij wil niet meer verder. Ik heb al mijn spullen gehaald. Dit gaat nu al 3 jaar zo, wel niet wel niet. Ik heb hem ongelofelijk pijn gedaan, hij mij ook. We gingen verder en het rare was het ging eigenlijk heel goed we waren dagelijks samen we hadden het ontzettend leuk en het kwam echt niet allemaal van mijn kant. Ik heb hem gevraag me niet te bellen als hij echt om me geeft. Als hij het me echt gunt om over hem heen te komen. Ik ga hieraan onderdoor letterlijk. Ik hou zoveel van hem dat ik alles zou opgeven om maar met hem te zijn. Hij begreep het en ik denk ook echt dat hij t me gunt om over hem heen te komen. Maar toch. Ik ben nu alleen, wat als ik hem over een paar jaar nog mis. Of dat dit gevoel niet weggaat. Elke nacht droom ik over hem en dan vergeet ik alles een beetje...en dan wordt ik wakker. Wakker in de realiteit als een klap in m'n gezicht.

Groetjes,

Melanie

afbeelding van Besef

@Melanie

Mijn ex gaf 4maanden ook terug aan het gevoel niet meer te hebben. Ze twijfelde enorm en zei ik kan er echt niks aan doen. Ze liet ons rustig verwateren en nam veel tijd om na te denken. Ik gaf alles voor ''ons'' want ik wou ervoor gaan, en haar ten kostte van alles ook mezelf terugwinnen.

We hebben tussendoor nog even gedate, en zelfs bij elkaar geslapen. Steeds als ik verder wou gaan klopte mijn ex weer aan en liet ik me erin meevaren. Ik ging er uiteindelijk letterlijk aan onderdoor omdat ik er terug wou en zij maar twijfelde en twijfelde. Uiteindelijk koos ze voor zichzelf, en dat is maar beter ook. Ik zou je aanraden kies voor jezelf! Hoe zwaar en moeilijk het ook is. Ik voel dat ik nu verder wil, maar ook kan want er is geen twijfel meer van haar kant, en ik streef na wat mijn doel is.

Waarom vertel ik dit? omdat de verhalen op elkaar lijken. Ik droomde en dacht iedere minuut van de dag aan haar. Nu nog steeds op zijn tijd, maar ik zwelg niet meer weg in mijn verdriet. Ik kreeg klap na klap als ik weer contact zocht. Zij wist het niet, en ik wou alles maar geven.

Op slot kom je tot de conclusie, soms moeten de paden scheiden. Een vriend van me zei laatst tegen me. Even je zinnen verzetten man, als het zo hoort te zijn komen jullie weer bij elkaar, zoniet dan heeft het nooit zo moeten zijn.

Klinkt heel hard, is ook hard. Maar ik denk momenteel ook zo en het geeft me enorm veel kracht. We hebben op een goede manier afscheid genomen met respect en toch liefde voor elkaar. Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier, het zijn maar tips die ik meegeef.

Maar hoop dat ik je enigszins gerust kan stellen, want ik was een extreem geval! Veel mailen, cadeaus en alles doen om er terug te winnen. Als het op is, is het op. Ik kan het soms ook niet beseffen maar het is dan gewoon over. De magie is weg.

X

afbeelding van Orange

herkenbaar

Hoi Melanie,

Je gevoel is voor mij erg herkenbaar, vooral het opzij zetten van jezelf om maar van iemand te kunnen houden, maar helaas, daar wordt je niet gelukkig van. Ik was ook een ander terwijl ik dit helemaal niet wou.
Als ik kan kiezen zou ik nog steeds van hem willen houden, maar helaas werkt het niet. En als je 3 jaar lang steeds moet beslissen: wel of niet, dan kost dat alleen maar onnodige energie en dan zit er iets al niet goed in je relatie.

Ik voel net als jou een knoop in mijn maag en vraag mij dan ook af: gaat dit ooit voorbij?
Maar zoek afleiding en weet dat het gevoel op een gegeven moment zal slijten....ga leuke dingen doen met vriendinnen en ga dingen doen die je voor jezelf leuk vind om te doen, dat brengt je op andere gedachten en dan wordt het vanzelf anders.

Je bent uit een diep dal een hoge berg aan het beklimmen, blijf naar die top kijken want je komt er vanzelf, alleen moet je nog even door klimmen. Ik zie je @ de top, vroeg of laat!

Groetjes Orange