Hey Vlindertje!! Ja, je verwoord het juist heel goed!!
In onze relatie tijd. Kon ik me niet goed voor hem openstellen, daardoor is onze relatie mede daardoor gestrand. Heb hem erna nog een paar maal gezien, maar heb niet de moed gehad om dat te zeggen... Terwijl ik toen van hem een mooie mail kreeg (na onze ontmoeting.. gewoon vrienden overigens..) dat hij het moeilijk vind om me te zien omdat dit gevoelens met zich meebrengt..ik balen natuurlijk dat ik niet open was, en nu tja dit verschrikkelijke nieuws van zn ma.
Ik heb toen aangegeven dat dit het belangrijkste is, en dat wij nog zouden praten over het een en ander.
Dus heb het even op een laag pitje gezet. Ik denk dan, kan ik even goed voor mezelf zorgen en tijd nemen voor mezelf. Dat is goed gelukt! Heel goed zelfs. Merk dat ik weer om me heen kijk en dat ik me er voor openstel. Dit besef kwam gisteren eigenlijk. MAAR ik merk dat ik die stap nog niet volledig kan maken... hoe komt dat ..ik denk door het gevoel voor mn ex... maar in dezed lastige situatie.. Quasimodo, gaf me een goede raad; timing is belangrijk.. als iemand zijn hoofd er niet naar staat, gaat het niet werken he...
Maargoed.. en SMS sturen met wat jij schreef... dat kan ik wel eens doen, heb ik nog niet gedaan. HIj is iemand die soms lang op zich laat wachten, 6 weken geleden heb ik nog een berichtje van hem gehad dat hij zeker contact met me op ngaat nemen, als het wat beter gaat, hij heeft in het verleden altijd woord gehouden, ken hem ook vriendschappelijkl al lang, en ook toen nooit een steekje laten vallen, dus tja, dan wil ik hem die ruimte geven. Maargoed, na dat besef van gisteren.. ik ben wel iemand die zichzelf een schopn onder haar kont geeft, dus het gevoel wat gisteren bij me opokwam kan ik niet negeren natuurlijk, daar moet ik wat mee doen....
take care!!
Gr Sunny